มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 560

“เจ้าตระกูลเหยียน เชิญ”

เกาเหลียนหงยื่นมือออกมาอย่างเย็นชาชัดเจนว่าเขาต้องการส่งแขก

เจ้าตระกูลเหยียน ถอนหายใจและไม่ได้พูดอะไรอีก เขาหันหลังและจากไป

ในเวลาเดียวกัน หลังจากออกจากขอบเขตของสำนักเขาไท่เสวียน ดวงตาของชายชราเฟิ่งหลิงเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

“ปลุกพลังของเลือดหงส์โบราณ เดิมทีก็มีพรสวรรค์เฉพาะสำหรับการฝึกฝนอบยู่แล้ว และตอนนี้ยังฝึกฝนกฎเบญจธาตุ ความสำเร็จในอนาคตของนางไร้ขีดจำกัด!”

เฟิ่งหลิงรู้ดีว่าหากนำพรสวรรค์ดังกล่าวกลับไปที่สำนักใหญ่ของเผ่าหงส์ ผู้อาวุโสของเผ่าหงส์จะต้องพึงพอใจกับเขาอย่างแน่นอน

“ผู้คุมกฎ ก้าวต่อไปพวกข้าควรทำอย่างไร?” เฟิงเหยียนหรันถาม

ความจริงก็ชัดเจนอยู่แล้วว่าความแข็งแกร่งของเหยียนเยว่เอ๋อร์นั้นเทียบได้กับความแข็งแกร่งของมกุฎยุทธ์ และแข็งแกร่งกว่ามกุฎยุทธ์ทั่วไป ถ้าต้องการบังคับนำพานางออกจากสำนักเขาไท่เสวียน ด้วยความแข็งแกร่งของทั้งสามคนไม่มีทางทำได้แน่

“แค่ส่งข่าวกลับไปที่สำนักใหญ่ก็พอ แล้วผู้อาวุโสระดับแดนมหายุทธ์ก็จะมาจัดการเอง” เฟิ่งหลิงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น

...

หลังจากออกมาจากแดนนานาอสูรแล้ว หลัวซิวก็รีบกลับไปที่สำนักเขาไท่เสวียนทันทีหลังจากได้รับข่าวคราวจากเกาเหลียนหง

เมื่อเขากลับไปถึงสำนักเขาไท่เสวียน ก็ผ่านไปหลายวันแล้วหลังจากที่เผ่าหงส์ได้มาที่นี้

เวลากว่าหนึ่งปีมานี้ การพัฒนาของสำนักไท่เสวียนค่อนข้างมั่นคง แม้ว่าจะมีศิษย์ไม่มาก แต่พวกเขาก็เป็นศิษย์ที่สมบูรณ์แบบ แต่ละคนก็เป็นคนที่มีความสามารถ

แค่ศิษย์รุ่นนี้เติบโตขึ้นมา ก็สามารถเป็นรากฐานของไท่เสวียนได้ เพื่อเป็นรากฐานที่แข็งแกร่งในการพัฒนาในอนาคต