มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 608

หลัวซิวไม่รู้จะร้องไห้หรือจะยิ้มดี แต่ก็ไม่อยากจะทะเลาะกับเด็กน้อยคนหนึ่ง

เมื่อนึกถึงบรรยากาศบนเวทีประลองยุทธ์ ผู้ชมการต่อสู้ต่างมีแววตาสงสัย และจ้องเขม็งไปที่หลัวซิว

“เขาทำลายแสงบัวป้องร่างได้อย่างไร”

“เมื่อครู่พลังของเขาระเบิดออกมาเทียบเท่าได้กับมหายุทธ์แล้ว”

“น่าจะใช้วิชาลับอันทรงพลังบางอย่างเพื่อยกระดับการฝึกตน และเป็นไปได้ว่าจะใช้พลังของขลังมาช่วยด้วย เพียงแต่พวกเราคงสังเกตไม่เห็น”

ในความคิดของจอมยุทธ์ที่มาชมการต่อสู้วันนี้ ศึกครั้งนี้ ชื่อของหลัวซิวนับว่าเป็นชื่อแห่งความพิลึกพิลั่น

ในตอนเริ่มแรก ไม่มีใครให้ค่าเด็กหนุ่มที่ฝึกตนถึงขั้นจักรพรรดิยุทธ์เลยสักคน แต่เมื่อเขาทำการต่อสู้ผ่านไปหลายสนาม ทุกคนต่างพากันตกตะลึง

“น่าสนใจยิ่ง” เจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวยิ้มออกมา เมื่อครู่นี้เขายังกังวลอยู่เลยว่าหลัวซิวจะแพ้ในศึกครั้งนี้

“หนุ่มน้อยผู้นี้มีวิชายิ่งเลิศที่สามารถยกระดับการโจมตีได้” เจ้ายุทธจักรพลานุภาพต้วนฉือเทียนหรี่ตาลง

การเพิ่มระดับกับการเพิ่มความแข็งแกร่งนั้นไม่เหมือนกัน โดยทั่วไปแล้วการเพิ่มระดับโดยใช้ตัวเลขมาตัดสิน แต่การเพิ่มความแข็งแกร่งนั้นค่อนข้างจะทำได้จำกัด

ในสายตาของเจ้ายุทธจักรพลานุภาพต้วนฉือเทียนนั้นสามารถมองออกได้ว่าในขณะที่หลัวซิวโคจรวิชาลับอยู่นั้น พลังการโจมตีได้เพิ่มขึ้นถึงยี่สิบเท่า

“ในร่างกายของเขาคงซ่อนสมบัติล้ำค่าบางอย่างเอาไว้ ทำให้เขาสามารถยกระดับการโจมตีได้หลายแดนมากขนาดนี้” เทวีหานยู่เองก็มองถึงความผิดปกติได้เช่นกัน นางหันไปมองเจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวแล้วกล่าวว่า “มิน่าเล่าเจ้ายุทธจักรอัคคีถึงมั่นใจในตัวเขาเช่นนั้น นั่นเป็นเพราะว่าเขามีสมบัติติดตัวอยู่ อย่างนี้ก็ไม่ถือว่าเขาเป็นเพียงผู้แข็งแกร่งจักรพรรดิยุทธ์แต่เป็นถึงมกุฎยุทธ์ขั้น7แล้ว”