มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 65

สีหน้าท่าทางของหลัวซิวสงบมาก หมัดของอีกฝ่ายดูมีพลังเป็นอย่างมาก แต่สำหรับเขากลับไม่มีภัยคุกคามแม้แต่น้อย

ถึงขนาดที่ว่าคู่ต่อสู้ในระดับนี้ ขนาดไม่มีสิทธิ์ทำให้เขาชักดาบได้

เห็นเพียงฝีเท้าของเขาเคลื่อนไปในแนวนอน หันไปด้านข้าง หมัดที่ดูเหมือนรุนแรงของหยวนเฟยซาน ก็ลอยอยู่ในอากาศโดยตรง

ในขณะนี้ หลัวซิวก็ลงมือในทันที และก็ตบไปบนใบหน้าของหยวนเฟยซานหนึ่งฝ่ามือ

“เพียะ!”

เสียงตบดังก้องในอากาศ เห็นเพียงร่างกายของหยวนเฟยซานหมุนกระเด็นออกไป และกลิ้งล้มลงอยู่บนพื้น

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

พวกอัจฉริยะของสำนักยุทธ์ที่อยู่บริเวณโดยรอบเหล่านั้นเตรียมที่จะดูเรื่องสนุกก็ตกตะลึงจนตาค้าง พวกเขาไม่ได้เห็นด้วยซ้ำว่าหยวนเฟยซานลงมืออย่างไร หยวนเฟยซานก็ถูกตบหนึ่งฉาดจนกลิ้งอยู่บนพื้น

หยวนเฟยซานในเวลาทั้งตกใจทั้งโกรธ ดวงตาค่อนข้างแดงก่ำเพราะความโกรธ เขาไม่นึกเลยว่าจะถูกผู้ชายที่อายุน้อยกว่าตัวเองสามปีตบหน้าต่อสาธารณะ ซึ่งนี่ทำให้เขาที่เรียกตัวเองว่าอัจฉริยะไม่สามารถยอมรับได้

“ไอ้เดรัจฉาน ฉันจะฆ่าแก!”

ภายใต้ความโกรธ หยวนเฟยซานลงมืออีกครั้ง หมัดทั้งสองแฝงด้วยเงาเศษ ปราณแท้เปล่งแสงสีทองจางๆ และวิชาหมัดระดับ4ปลดปล่อยถึงจนสุดขีด

และหลัวซิวยังคงสุขุมเยือกเย็น มือซ้ายไพล่หลัง มือขวาค่อยๆยกขึ้นมา

“เพียะ!”

ก็เป็นเสียงตบดังก้องอีกแล้ว ใบหน้าอีกข้างหนึ่งของหยวนเฟยซานถูกตบ ร่างกายหมุนกระเด็นขึ้น และเสียงดังพรึ่บพรั่บล้มลงกับบนพื้น

“เร็วมาก!”

ครั้งนี้ อัจฉริยะสำนักยุทธ์ที่มุงดูอยู่เห็นหลัวซิวลงมือได้อย่างชัดเจน

“ความเร็วในการลงมือของเขาทำไมถึงได้เร็วขนาดนี้ ถ้าใช้ดาบ ก็จะฆ่าหยวนเฟยซานวิชาชี่ไห่ขั้น2ได้ด้วยดาบเดียวในวินาทีเดียวไม่ใช่หรอกเหรอ?”

ผู้คนที่มุงอยู่ก็ตกตะลึงจนตาค้าง ไม่มีใครคาดคิดว่าผลลัพธ์สุดท้ายจะเป็นแบบนี้ หยวนเฟยซานวิชาชี่ไห่ขั้น2ยังไม่ได้ต่อสู้กลับ หลัวซิวคนนี้เป็นตัวประหลาดอะไรกันแน่? ในความเป็นจริงหลัวซิวลงมือได้เร็วขนาดนี้ ทั้งหมดก็เป็นเพราะฝึกตนวิชาดาบเร็ว

วิชาดาบเร็วมีทักษะประสิทธิผลพิเศษกลอุบายหนึ่ง ไม่เพียงสามารถทำให้กระบี่ในมือของมือกระบี่เร็วขึ้น ก็แม่นยำขึ้น และโหดเหี้ยมขึ้น ในเวลาเดียวกันก็สามารถใช้ในวิชาหมัด วิชาฝ่ามือ วิชาท่าร่างและวิชายุทธ์

ใช้ทักษะประสิทธิผลแบบนี้ หลัวซิวสามารถทำให้ความเร็วของวิชาท่าร่างเกิดขึ้นอย่างฉับพลันด้วยความรุนแรงในทันที ไม่ว่าจะเป็นการหลบหนีหรือว่าคนเข่นฆ่า ก็สามารถมีบทบาทที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่ง

แก้มทั้งสองข้างของหยวนเฟยซานบวมเหมือนกับซาลาเปา เขาตะโกนเสียงดังอย่างบ้าคลั่ง ถูกหลัวซิวตบจนพลิกล้มอยู่บนพื้นสองฉาดอย่างต่ออย่างต่อเนื่อง สำหรับเขาอับอายขายหน้าอย่างไม่ต้องสงสัย

“ฉันจะฆ่าแก! ฆ่าแก!”

เขาเร่งเร้าปราณแท้ภายในร่างกายอย่าสุดชีวิต ในมือมีกริชบางและคมปรากฏขึ้นเล่มหนึ่ง แล้วแทงตรงไปตรงหน้าอกของหลัวซิว

ภายใต้สถานการณ์ที่เสียสติ หยวนเฟยซานมีใจที่จะฆ่า คราวนี้ถ้าแทงโดน จะแทงทะลุหัวใจของหลัวซิว และตายในทันที

แต่ความแตกต่างของความแข็งแกร่ง กลับไม่ใช่ว่ากริชเล่มเดียวในมือเพิ่มมาก็สามารถที่จะชดเชยได้

“ตูม!”

ทุกคนเห็นเพียงแค่หลัวซิวขยับขาอย่างกะทันหัน ต่อจากนั้นหยวนเฟยซานก็กระเด็นออกไป กระอักเลือด กลอกตาทั้งสอง และหมดสติกับพื้น

บนหน้าอกของหยวนเฟยซาน มีรอยเท้าที่สามารถมองเห็นได้

“เอี๊ยด!”