มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 663

“วังเต๋าคือสถานที่อะไร?” หลัวซิวเหลือบมองผู้คนรอบตัวเขา

“ตามที่อาจารย์ของข้ากล่าว วังเต๋าได้รวบรวมสมบัติร่องรอยพลังแห่งกฎ สามารถเลือกพลังแห่งกฎที่เหมาะกับตนเพื่อทำความเข้าใจได้” ลู่เมิ่งเหยาเดินอยู่ข้างหลัวซิว และอธิบายให้เขาฟังผ่านตัวสำนึก

“มีสมบัติที่สามารถทำความเข้าใจพลังแห่งกฎจริงหรือ?” ดวงตาของหลัวซิวเป็นประกาย

แม้ว่าเขาจะเข้าใจกฎการเวียนว่ายตายเกิดเล็กน้อยแล้ว แต่เขาก็ยังไม่เชี่ยวชาญการควบคุมพลังแห่งกฎในขั้นต้นด้วยซ้ำ เขาทำได้แค่ยืมพลังแห่งกฎเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งเท่านั้นเอง

เขาได้ทำความเข้าใจภาพที่สี่ของวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพผังกฎดั้งเดิม แต่เขาก็ยังไม่เข้าใจประเด็นเสียที และเขาไม่สามารถเข้าใจกฎการเวียนว่ายตายเกิดต่อไปได้อีก

“อาจารย์เคยมาฝึกตนที่แดนศักดิ์สิทธิ์ เมื่อครั้งยังเยาว์วัย ว่ากันว่าผู้ที่ทิ้งร่องรอยของพลังแห่งกฎเหล่านี้ไว้คือผู้แข็งแกร่งของเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเรา และบางส่วนเป็นขุมทรัพย์โดยกำเนิดที่สวรรค์และโลกหล่อเลี้ยงไว้ ซึ่งประกอบด้วยความลึกลับของพลังแห่งกฎ” ลู่เมิ่งเหยากล่าว

จากเจ้าลักษณะพลังแห่งกฎ เป็นธรณีประตูที่ใหญ่โต พูดได้โดยไม่มีความลังเลใจว่ามันเป็นเหมือนปลาคาร์ฟและมังกรที่แท้จริง

จากเวลาตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน นักยุทธ์ส่วนใหญ่ติดอยู่ในระดับนี้ และเพียงไม่กี่คนที่สามารถเข้าใจพลังแห่งกฎ คนส่วนใหญ่เข้าใจพลังแห่งกฎธรรมดาเท่านั้น ผู้ที่สามารถเข้าใจและเชี่ยวชาญพลังแห่งกฎระดับสูง น้อยมากนัก

พลังแห่งกฎยิ่งแข็งแกร่งมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเข้าใจยากขึ้นเท่านั้น วิถีแห่งสวรรค์ยุติธรรมเสมอ

และหลัวซิวยืนยันเรื่องนี้เป็นการส่วนตัว แม้จะมีความช่วยเหลือจากลูกแก้วความเป็นตาย ความเข้าใจของเขาเกี่ยวกับกฎการเวียนว่ายตายเกิดนั้นก็ช้ามาก หากไม่ใช่เพราะบรรลุแดนจักรพรรดิยุทธ์แล้วได้รับกฎดั้งเดิม ผ่านไปอีกหลายปี เขาอาจไม่สามารถเข้าใจผังกฎดั้งเดิมแผ่นที่สามอย่างถ่องแท้ได้

ตามหลังชายชุดม่วงไป ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ชายชุดม่วงที่อยู่ข้างหน้าก็หยุดลงกระทันหัน ประตูหินก็ปรากฏขึ้นข้างหน้า บนนั้นแกะสลักไว้ว่า 'วังเต๋า'

ชายชุดม่วงค่อยๆ หันไปมองทุกคน “ตามกฎแล้ว เวลาฝึกของแต่ละคนจะถูกแบ่งตามอันดับการแข่งขัน ตอนนี้คนที่ได้อันดับหนึ่งในการแข่งขันสามารถเข้าไปก่อนได้”