มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 676

“คงจะไม่หรอกกระมัง? ไม่เคยได้ยินว่ามีผู้ใดตายในหอคอยเทพจิตนี่”

หลังจากที่ผ่านไปหนึ่งชั่วยาม อัจฉริยะหนุ่มสาวที่รวมตัวกันอยู่ด้านนอกหอคอยเทพจิตต่างก็มีสีหน้าประหลาดใจ

เพราะไม่เคยมีผู้ใดเข้าไปนานขนาดนี้มาก่อน สำหรับที่มีคนบอกว่าหลัวซิวตายอยู่ด้านใน ก็ไม่ได้รับการเห็นด้วยจากทุกคน เพราะลำแสงที่สาดส่องออกมาจากชั้นที่สองของหอคอยเทพจิตนั้น แสดงให้เห็นว่าตอนนี้หลัวซิวยังอยู่ในชั้นที่สองอยู่

“เขากำลังทะลวงเส้นทางแห่งวิญญาณในชั้นที่สอง?” ไม่นานก็มีคนคิดถึงความเป็นไปได้นี้ขึ้นมา

“ใช้วิธีแรกในการทะลวงชั้นที่สองต้องอดทนเพียงหนึ่งก้านธูปนี่นา เหตุใดนานขนาดนี้แล้วเขายังไม่ออกมาอีก จากที่เห็นเขากำลังทะลวงเส้นทางแห่งวิญญาณอยู่จริง ๆ”

“ไม่ว่าเขาจะผ่านเส้นทางแห่งวิญญาณไปได้หรือไม่ ถึงอย่างไรความสามารถด้านกลั่นวิญญาณของเขา อย่างน้อยก็อยู่ในระดับมหายุทธ์ขั้นสี่!”

หลังจากที่ได้ข้อสรุปนี้ออกมา อัจฉริยะจากแดนศักดิ์สิทธิ์ต่าง ๆ จำนวนมากก็ได้มีท่าทีริษยาขึ้นมา พวกเขามีอยู่หลายคนที่ได้สืบประวัติและชาติกำเนิดของหลัวซิวมาก่อน มาวันนี้ได้ถูกคนที่มีชาติกำเนิดแสนธรรมดาทิ้งเอาไว้ด้านหลัง มันส่งผลกระทบไม่น้อย ต่อความหยิ่งยะโสของอัจฉริยะจากแดนศักดิ์สิทธิ์อย่างพวกเขา

ได้ยินว่าเทพธิดาหวูซินผ่านเส้นทางแห่งวิญญาณในชั้นที่สองไปได้!”

“มันแน่นอนอยู่แล้ว ที่เทพธิดาหวูซินฝึกฝนนั้นเป็นวรยุทธ์กลั่นวิญญาณระดับสุดยอดของสำนักดำเหลืองเชียวนะ ยิ่งไปกว่านั้นยังได้บรรลุถึงแดนตัวสำนึกกลายรูป”

“ใช่แล้ว ด้านตัวสำนึกวิญญาณเทพธิดาหวูซินสมควรที่จะเป็นอันดับหนึ่งในหมู่ของพวกเรา หากตัวสำนึกกลายรูปสามารถบรรลุถึงแดนสำเร็จน้อย อาจจะสามารถทะลวงชั้นที่สามไปได้ก็เป็นได้”

ในระว่างที่ทุกคนวิพากษ์วิจารณ์อยู่นั่นเอง แสงสว่างในชั้นที่สองของหอคอยเทพจิตก็พลันหายไป จากนั้นชั้นที่สามก็ได้ส่องแสงเรืองรองอ่อน ๆ ออกมา

แต่ว่าไม่นานแสงสว่างในชั้นที่สามของหอคอยเทพจิตก็ได้ดับลง ขณะเดียวกันร่างของหลัวซิวก็ได้ถูกส่งกลับออกมา สีหน้าซีดขาว เลือดไหลออกมาที่มุมปาก ท่าทางเหมือนได้สูญเสียพลังไปอย่างมาก

“หลัวซิว เจ้าไม่เป็นอะไรนะ?” ลู่เมิ่งเหยาเดินเข้ามาเป็นคนแรก และยื่นมือออกมาพยุงหลัวซิว ขณะเดียวกันนั้นก็ได้หยิบเอายาเม็ดหนึ่งออกมา “ทานนี่เสีย สามารถเยียวยาอาการบาดเจ็บของเจ้าได้”