“ผู้น้อยคิดว่าโลกแสงดาวนั้นใหญ่มาก แบ่งออกเป็นเหนือใต้ตะวันออกตะวันตกสี่อาณาจักรใหญ่ ข้าเคยไปแค่อาณาจักรเหนือ ที่ที่เคยไปมา ไม่ถึงหนึ่งในล้านของโลกแสงดาวด้วยซ้ำ” หลัวซิวกล่าวเช่นนี้
“ไม่ เจ้าผิดแล้ว ที่จริงโลกแสงดาวนั้นเล็กมาก” สตรีชุดม่วงส่ายหน้า “เมื่อเทียบกับทั่วทั้งจักรวาล โลกแสงดาวเป็นเพียงน้ำหยดหนึ่งที่ไม่สะดุดตาในทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุดเท่านั้น”
“ในจักรวาลมีพิภพอยู่มากมาย แบ่งออกเป็น พิภพชั้นล่าง พิภพ ชั้นกลาง พิภพชั้นสูง และพิภพชั้นสูงสุด เจ้ารู้หรือไม่ว่าโลกแสงดาว จัดอยู่ในพิภพชั้นไหน?”
เมื่อหลัวซิวได้ยินดังนั้น ก็ชะงักไปชั่วขณะ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้ฟังแนวคิดเกี่ยวกับพิภพ
ในจักรวาลมีพิภพอยู่มากมาย โลกแสงดาวเป็นเพียงโลกที่ไม่โดดเด่นใบหนึ่งเท่านั้น?
ในอดีตที่ผ่านมา หลัวซิวไม่เคยคิดเลยว่านอกจากโลกแสงดาวแล้ว จะยังมีโลกอื่น ๆ อยู่อีก
คำถามของสตรีชุดม่วงที่อยู่ฝั่งตรงข้าม หลัวซิวครุ่นคิดอยู่สักพัก กล่าว: “ในโลกแสงดาวของเรามีผู้แข็งแกร่งแดนนิรันกาลอยู่จำนวนมาก ควรจะนับได้ว่าเป็นโลกในพิภพชั้นสูงใช่หรือไม่?”
หลังจากที่เขาได้พูดคำพูดนี้ออกมา สตรีชุดม่วงก็มีท่าทางยิ้มไม่ออกร้องไห้ไม่ได้ออกมาทันที “โลกในพิภพชั้นสูง? โลกเล็ก ๆ อย่างโลกแสงดาวต่อให้วางไว้ในหมู่โลกในพิภพชั้นล่าง ก็นับได้ว่าเป็นโลกที่แสนธรรมดาใบหนึ่งเท่านั้นเอง”
“ทั่วทั้งจักรวาลโลกในพิภพชั้นล่างมีอยู่เป็นล้านแห่ง ตอนนี้เจ้ารู้แล้วหรือยังว่าโลกแดงดาวนั้นเล็กถึงเพียงใด?”
คำพูดเหล่านี้ของเทวทูตจื่อเยียน พูดได้ว่าได้ลบล้างทัศนคติที่มีต่อโลกของหลัวซิวโดยสิ้นเชิง
เมื่อเห็นท่าทางตื่นตระหนกตกตะลึงของหลัวซิว เทวทูตจื่อเยียนก็ได้ยิ้มออกมา กล่าว: “บางทีเจ้าอาจจะคิดมาโดยตลอดว่าเหนือแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ก้าวสู่แดนนิรันกาล ก็ได้ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของโลกยุทธ์แล้ว แต่ก็แค่ในโลกพิภพชั้นล่างเท่านั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...