มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 691

ริมฝีปากของหลัวซิวปรากฏรอยยิ้ม นักยุทธ์ส่วนมากมักเข้าใจว่าควบคุมพลังแห่งกฎได้แล้ว ก็หมายความว่าสามารถควบคุมแดนแห่งกฎขั้นแรกได้ แต่ในความเป็นจริงนั้นทั้งสองอย่างมีความแตกต่างกันอยู่ไกล

อีกทั้งในทุกๆ แดนของพลังแห่งกฎ ก็มีความแตกต่างที่ห่างกันค่อนข้างมาก นี่เองคือเหตุผลว่าทำไมเมื่อฝึกตนไปถึงช่วงปลายแล้ว  การข้ามแดนจึงยากจนแทบจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

เพราะโดยทั่วไปแล้วคนที่สามารถฝึกตนจนตระหนักรู้แดนแห่งกฎได้ล้วนเป็นตระกูลอัจฉริยะ ภายใต้สถานการณ์ที่ผู้มีพรสวรรค์ใกล้เคียงกัน ความเป็นไปได้ที่จะข้ามขั้นก็จะยิ่งลดน้อยลงไปด้วย

“การฝึกตนของข้าอยู่ในแดนมกุฎยุทธ์ขั้นสี่แล้ว หากข้าไปที่ตำหนักเต๋าแล้วเลือกเอาสมบัติที่มีร่องรอยแห่งกฎชีวิต และสามารถตระหนักรู้กฎการเวียนว่ายตายเกิดจนสามารถควบคุมแดนขั้นแรกได้นั้น  ไม่รู้ว่าพลังของข้าจะสามารถข้ามไปถึงหอคอยมหาภพ ชั้นสามได้หรือไม่”

แววตาของหลัวซิวส่องประกาย เขารู้ดีว่าการที่ เทวทูตจื่อเยียน เสนอข้อเสนอนี้ออกมาแสดงว่าจะต้องไม่สามารถทำสำเร็จได้ง่ายอย่างแน่นอน อีกอย่างเขาเคยได้ยินมาว่าหอคอยมหาภพเป็นหอคอยการฝึกฝนที่ยากที่สุดในบรรดาหอคอยทั้งสี่

อีกเรื่องหนึ่งคือกฎแห่งความเป็นตายไม่สามารถแสดงออกมาพร้อมกันได้ ในเมื่อเขาแสดงพลังแห่งความตายของตัวเองออกมาแล้ว นั่นหมายความว่าเขาจะต้องซ่อนพลังแห่งชีวิตเอาไว้

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เทพแห่งวัฏจักรเคยเตือนเขาเอาไว้ ในตอนที่พลังของเขายังไม่ได้รับการยอมรับ ไม่สามารถแสดงกฎแห่งความเป็นตายออกมาพร้อมกันได้

เพราะตามที่เทพแห่งวัฏจักรเคยได้บอกเอาไว้ หากเรื่องที่ผู้ฝึกกฎแห่งความเป็นตายพร้อมกันรั่วไหลไปถึงหูของผู้แข็งแกร่งบางพวก พวกเขาจะต้องนึกโยงไปถึงลูกแก้วความเป็นตาย เพราะมีเพียงแค่ผู้ที่ได้รับการยอมรับให้เป็นเจ้าของจากลูกแก้วความเป็นตายเท่านั้นถึงจะสามารถฝึกกฎแห่งความเป็นตายพร้อมกันและไม่ได้รับการโต้ตอบอย่างรุนแรงจากกฎทั้งสอง

แล้วพลังแบบไหนถึงจะได้รับการยอมรับจากเทพแห่งวัฏจักร เรื่องนี้หลัวซิวเองก็ยังไม่แน่ใจนัก เพราะว่าโดยปกติแล้วเทพแห่งวัฏจักรไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับเขาเท่าไหร่นัก

หลัวซิวหยุดความคิดของตัวเองแล้วเดินออกมา โดยที่ไม่แม้แต่จะหันไปมองศิลาสลักชื่อที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก