มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 708

ผลการฝึกตนยิ่งสูง ก็ยิ่งมีอายุขัยยืนยาว ก็ยิ่งเกรงกลัวความตาย นี่คือจุดอ่อนโดยทั่วไปของผู้แข็งแกร่งในโลกยุทธ์ คนปกติแล้วต่างไม่กล้าตัดใจเสี่ยงชีวิตในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อเช่นนั้น

ในตอนนี้เอง เจ้าแดนหลิวก็สังเกตเห็นว่าเทวทูตจื่อเยีบนได้หายตัวไปแล้ว

ตอนนี้เขาถึงได้สติกลับคืนมา เห็นได้ชัดว่าในช่วงเวลาสำคัญหลัวซิวผู้นั้นได้ใช้พลังไปจนหมดสิ้นแล้ว คงเป็นเพราะเทวทูตจื่อเยียนมีใจชื่นชมอัจฉริยะ จึงได้ไปช่วยรักษาอาการบาดเจ็บให้กับเขาแล้ว

จริงอย่างที่คิด เงาร่างของเทวทูตจื่อเยียนได้ปรากฏขึ้นในตำหนักอีกครั้ง และได้พาหลัวซิวที่สลบไสลอยู่กลับมาด้วย

“เขาเพียงแค่ใช้พลังไปจนหมดสิ้น ข้าได้ให้เขาทานยาลงไปแล้ว อีกไม่นานก็คงฟื้นขึ้นมา”

มีรอยยิ้มอ่อน ๆ อยู่บนใบหน้าของเทวทูตจื่อเยียน สำหรับการแสดงออกของหลัวซิว ทำให้นางพอใจเป็นอย่างยิ่ง

หากในอนาคต แม้หลัวซิวมีโอกาสที่จะกลายเป็นผู้แข็งแกร่งระดับเทพฟ้าเพียงน้อยนิด เช่นนั้นนางก็ไม่ต้องอยู่ในโลกชั้นล่างแห่งนี้ในฐานะคนบาปอีกต่อไป

แน่นอน ความเป็นไปได้นี้มีน้อยมาก เนื่องจากถึงแม้ว่าพรสวรรค์ของหลัวซิวจะสูงส่ง แต่ในโลกเสวียนเทียนในพิภพกลาง สามารถปรากฏได้หนึ่งคนในทุก ๆ หลายร้อยถึงหนึ่งพันปี แต่ผู้แข็งแกร่งระดับเทพฟ้านั้นแสนปีถึงจะพบได้หนึ่งครั้ง ความน่าจะเป็นนี้ต่ำมาก แค่คิดก็ทราบได้

“ไม่ว่าอย่างไร อย่างน้อยในหลายหมื่นปีมานี้ ในที่สุดข้าก็ได้มองเห็นความหวังอันริบหรี่นั่นแล้ว” เทวทูตจื่อเยียนเหลือบมองหลัวซิวที่สลบอยู่แวบหนึ่ง และกล่าวกับตัวเองอยู่ในใจ

“ยินดีกับเทวทูตจื่อเยียนที่ได้ค้นพบอัจฉริยะเนื้อดีเช่นนี้” หลิวหงเทียนเดินเข้ามาพลางกล่าว

สำหรับประวัติของเทวทูตจื่อเยียนนั้น หลิวหงเทียนก็พอรู้อยู่บ้าง แต่เขากลับไม่เคยที่จะไม่เคารพเพียงเพราะอีกฝ่ายเป็นคนบาปที่ถูกลงโทษให้ลงมาที่นี่เลยสักนิด