หากสามารถฝึกฝนภูตอัคคีจนถึงการแปรเปลี่ยนครั้งที่สามได้ ก็จะเปลี่ยนแปลงเป็นจักรพรรดิอัคคีนภาแดง ก็จะสามารถแผดเผามหาจักรพรรดิยุทธ์ให้กลายเป็นผุยผงได้
หลัวซิวไม่ยอมรับไม่ได้ว่า ภูตอัคคีร้อยแปรเป็นพลังอมตะที่แข็งแกร่งมากจริง ๆ ประการสำคัญก็คือไม่จำเป็นต้องตระหนักรู้ถึงกฎเพลิงอัคคี แค่ต้องกลืนกินภูตอัคคีอย่างไม่ขาดสาย อานุภาพก็จะเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง
“ได้ ข้าเลือกภูตอัคคี!”
ในที่สุดหลัวซิวก็ได้ตัดสินใจ เขาไม่ขาดอาวุธวิเศษ ยาก็สามารถกลั่นขึ้นเองได้ ทักษะยุทธ์ก็มีวงล้อชีวิตแห่งเหล่าเทวเทพ ข้อคิดและประสบการณ์ในการฝึกยุทธ์เขาก็มีวิญญาณมหาจักรพรรดิยุทธ์เสวียนดำคอยให้คำแนะนำ รวมทั้งข้อคิดและประสบการณ์แห่งกฎความตายที่เทวทูตจื่อเยียนมอบให้เขา
เดิมตามแผนการของหลัวซิว คือต้องการข้อคิดและประสบการณ์ของกฎชีวิต แม้แต่ข้ออ้างก็ยังเตรียมพร้อมเอาไว้แล้ว ก็คือบอกว่าตนเองต้องการกฎชีวิตที่ขัดแย้งกับกฎความตาย เพื่อมาเปรียบเทียบการตระหนักรู้กฎคความตาย
แต่ในเมื่อเทวทูตจื่อเยียนได้เอาพลังอมตะภูตอัคคีร้อยแปรออกมาแล้ว หลัวซิวก็เปลี่ยนแปลงความคิดทันที
จากเจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิว เขาได้รับภูตอัคคีเปลวเยือกมาแล้ว หากสามารถได้รับภูตอัคคีอีกชนิดหนึ่งจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์ ก็จะมีภูตอัคคีอยู่สองชนิด หลังจากที่ให้ภูตอัคคีกลืนกินได้กลืนกินไปทั้งหมด ก็จะเพิ่มขึ้นถึงระดับมกุฎอัคคีนภาเหลืองได้
สำหรับเคล็ดวิชาพลังไสยอัคคีที่เจ้ายุทธจักรอัคคีหวูชิวมอบให้ ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันกับภูตอัคคีร้อยแปรเลยสักนิด
“ดี!”
เมื่อเห็นหลัวซิวได้เลือกแล้ว หลิวหงเทียนก็ไม่ได้พูดอะไรมาก และได้หยิบเอาลูกแก้วที่มีขนาดเท่ากำปั้นลูกหนึ่งออกมา ที่ตรงกลางของลูกแก้ว ได้ผนึกเปลวเพลิงสีเขียวเอาไว้ ราวกับว่ามันได้ถูกกำหนดเอาไว้ งดงามเป็นอย่างมาก
เป็นที่ประจักษ์ นี่ก็คือภูตอัคคีชนิดหนึ่งที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ได้เก็บเอาไว้นั่นเอง
หลัวซิวอยากรู้เป็นอย่างยิ่งว่ายังมีภูตอัคคีชนิดอื่นอยู่ที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์อีกหรือไม่ หากมีละก็ เช่นนั้นตนก็ต้องดูว่าในอนาคตจะมีโอกาสเอามาได้หรือไม่ เพื่อนำมาฝึกฝนภูตอัคคีร้อยแปร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มหายุทธ์ สะท้านภพ
มึงๆ กูๆ เชี้ยไรเยอะแยะวะ นิยายจีนนะโว้ย อ่านเจอแล้วสดุดเสียรมตลอด...
แปลต่อทีค่า รออ่านอยู่นะคะ🥺🥺...
มีต่อไหมครับ...
รออยู่นะครับ...
เรื่องเก่าอัพเดตบ้าง ไม่ใช่ลงแต่เรื่องใหม่...
เมื่อไรจะลงซักที...
เค้ายังแปลอยู่ไหมครับ...
ไม่ลงให้อ่านซักที...
รออานยุ...
รอต่อไปครับ...