มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 742

“ทำลายมันเสีย！”

หลัวซิวตะโกน ตราธรรมจุติมรณะก็ถูกใช้ออกไป ถึงแม้จะเป็นวิชาตราประทับที่ย่อมาแล้ว แต่ก็ยังมีพลังที่น่าตกใจ

ตราประทับที่เกิดจากการรวมตัวกันของเพลิงดำบดขยี้สุญญากาศในพริบตา เป็นเหมือนกับโม่หินขนาดใหญ่ บดขยี้กฎเพลิงอัคคีบนตัวของเขาจะแหลก

ฟุบ！ฟุบ！ฟุบ！.........

เทพหงส์ถูกตราวัฏสงสารมรณะกักขังไว้ ทุกครั้งนี้ตราวัฏสงสารหมุน กฎเพลิงอัคคีบนตัวของเขาก็จะลดน้อยลงไปหนึ่งส่วน

ไม่นาน ตราทวยมรณะก็เคลื่อนไปได้ง่ายขึ้นเรื่อยๆ ทำลายกฎเพลิงอัคคีบนตัวของเทพหงส์ไปจนหมด แล้วเผยร่างที่แท้จริงของเทพบุตรเผ่าหงส์ออกมา

“หยุดเดี๋ยวนี้！”

พอเห็นว่าเทพบุตรเผ่าหงส์มีอันตราย เจ้ายุทธจักรหงส์ก็ไม่มีทางนั่งอยู่เฉย เคลื่อนตัวเข้ามา แล้วก็มาอยู่ด้านล่างของตราทวยมรณะ จากนั้นก็เอาตัวเทพบุตรเผ่าหงส์ไปหลบไว้ด้านหลังตนเอง

หลัวซิวเห็นว่าเจ้ายุทธจักรหงส์ปรากฏตัวขึ้น สายตาก็มองอย่างเย็นชา ถ้าเป็นไปได้ เขาก็อยากจะเอาตราทวยมรณะอันนี้ซัดใส่ตัวของยัยแก่เจ้ายุทธจักรหงส์คนนี้เหมือนกัน

“เหอะ ไม่รู้อะไรเสียแล้ว！”

ประสาทสัมผัสของนางดีมาก สัมผัสได้ว่าหลัวซิวคิดฆ่าตนเอง เลยส่งเสียงไม่พอใจออกมา แล้วก็ซัดฝ่ามือใส่ตราวัฏสงสารที่เกิดจากเพลิงดำ

พอเจ้ายุทธจักรหงส์ซัดฝ่ามือไป ก็เกิดรอยฝ่ามือขนาดใหญ่เป็นไฟขึ้นบนท้องฟ้า เสียงดังตูม ทำลายตราทวยมรณะแตกเป็นเสี่ยงๆ

คลื่นพลังกระเด็นกลับออกมา ทำให้หลัวซิวสะอึกไป แล้วได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย

“กล้ามาลงมือกับข้า สมควรตาย！”

เจ้ายุทธจักรหงส์คนนี้จิตใจอำมหิต เรื่องเล็กน้อยก็จะแก้แค้น ไม่เล่นตามกติกา โดยไม่สนใจฉายาเจ้ายุทธจักรของตนเองเลย ฝ่ามือไฟขนาดใหญ่ก็โจมตีไปยังหลัวซิว

เห็นได้ชัดว่า นางคิดจะอาศัยโอกาสนี้กำจัดอัจฉริยะอย่างหลัวซิว ที่ในอนาคตอาจจะเป็นภัยต่อนางได้