มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 750

ตอนที่ต้าวหวูซินมองเห็นเพลิงสีทองนั้น สายตาก็จับจ้อง ในใจก็พูดว่า “นี่คือภูตอัคคีงั้นหรือ?”

นางมองหลัวซิว แต่ก็ไม่ได้เอ่ยปากถาม ถึงแม้ของอย่างภูตอัคคีจะล้ำค่ามาก มีผู้แข็งแกร่งระดับมหาจักรพรรดิยุทธ์ไม่น้อยตามหามันทั่วแผ่นดินก็ยังไม่พบ แต่สำหรับแดนศักดิ์สิทธิ์นิรันดร์อย่างสำนักดำเหลืองแล้วนั้น ก็ถือว่าไม่ใช่ของหายากอะไร

การจะเป็นภูตอัคคีนั้นมันยากมาก แต่โลกแสงดาวมีมานานแล้ว และมีภูตอัคคีมากมายถูกคนค้นพบ และภูตอัคคีมันจะไม่ดับง่ายๆ เมื่อดูจำนวนแล้ว จริงๆ มันก็มีไม่น้อยเลยเหมือนกัน

เพียงแต่ของล้ำค่าระดับภูตอัคคีนี้ ล้วนอยู่ในการควบคุมของผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานและคนที่มีอำนาจ จอมยุทธ์ธรรมดาทั่วไปยากจะได้มาครอบครอง

ในตอนนี้เอง เพลิงสีทองในฝ่ามือของหลัวซิวก็สั่นสะเทือน เปลวไฟมันเอียงไปฝั่งหนึ่ง

พอเห็นดังนั้น หลัวซิวก็ตาโต “ไปทางนี้”

อาศัยมกุฎอัคคีนภาเหลืองสัมผัสพลังของภูตอัคคี ในที่สุดหลัวซิวก็จับทิศทางได้แล้ว

เหลียนเอ๋อร์มีความคิดไร้เดียงสาไม่ได้คิดอะไรมาก แต่ต้าวหวูซินเห็นหลัวซิวกระทำแบบนั้น ก็เริ่มเดาได้ว่าที่เขามายังเหวปีศาจมรณา น่าจะมาเพื่อตามหาภูตอัคคี

“ในเหวปีศาจมรณามีภูตอัคคีงั้นหรือ?” ต้าวหวูซินค่อนข้างตกใจ

พอเห็นว่าหลัวซิวเดินออกไปไกลแล้ว นางก็รีบจูงมือของเหลียนเอ๋อร์ แล้วตามไป

หลัวซิวไม่ได้สังเกตว่าหญิงสองคนนี้ตามมา จากการต่อสู้กับภูตมารเมื่อครู่นี้ ทำให้หลัวซิวพบว่าพอพลังแห่งความตายแพร่ไปทั่วทั้งเหวปีศาจมรณา เป็นเหมือนพื้นที่ของตนเองเสียอย่างนั้น

ดังนั้นต่อให้พบภูตอัคคีแล้ว ถ้าต้าวหวูซินกับเหลียนเอ๋อร์จะร่วมมือกันเข้ามาแย่งชิง หลัวซิวก็ไม่กลัวเลยแม้แต่น้อย