มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 79

ในเวลานี้เอง เจียงตงชิงที่ถูกหลัวซิงตบหน้าลอยกระเด็นออกไปเมื่อสักครู่ได้เดินเข้ามา สีหน้าเคร่งขรึมเป็นที่สุด ในดวงตาเต็มไปด้วนความเกลียดชัง

ที่ทั้งสองคนมาในครั้งนี้ เดิมทีคิดจะสั่งสอนหลัวซิวให้หนัก ๆ ให้เขาไม่กล้าเข้าใกล้ลู่เมิ่งเหยาอีก กลับคิดไม่ถึงว่าคนที่ขายหน้าจะเป็นพวกเขาทั้งสอง

“ทำไม? คนเดียวสู้ไม่ได้ จะลงมือพร้อมกันสองคนงั้นหรือ?” หลัวซิวสีหน้าเย้ยหยัน

“เจ้าหนุ่ม ข้าจะเอาเจ้าให้ตาย!” เจียงตงชิงตวาดด้วยความโมโห โผกระโจนเข้าหาหลัวชิง แสงพลังปราณแท้ส่องกระจายไปทั้งร่าง ซัดออกมาหนึ่งหมัด ดุร้ายทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง!

ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่มือทั้งสองของหลัวซิว เนื่องด้วยเหตุการณ์เมื่อสักครู่ เข้าทราบดีว่าหลัวซิวลงมือได้อย่างรวดเร็ว ดังนั้นถึงได้มีการป้องกันเอาไว้ก่อน

ทว่าเขายังไม่ทันจะเข้าใกล้หลัวซิว พลังมหาศาลก็ได้กระแทกเข้าที่หน้าอกของเขา

“นี่......ข้าเห็นอยู่ชัด ๆ ว่าเขาไม่ได้ลงมือ......”

ร่างของเจียงตงชิงได้ลอยออกไปอีกครั้ง ดวงตาเบิกโพลง กระอักเลือดสด ๆ ออกมาจากปาก นอนหงายลงไปบนพื้น

จนถึงตอนนี้ เขาถึงสังเกตเห็นว่าหลัวซิวไม่ได้ขยับมือจริง ๆ แต่ใช้เท้าเตะเขาออกมา

“วิชายุทธ์ในใต้หล้าอานุภาพเกรียงไกรทำลายได้แม้แต่กำแพงเหล็ก มีเพียงความเร็วที่ไม่สามารถทำรลายได้ ความร้ายกาจของหลัวซิวไม่เพียงลงมืออย่างรวดเร็วเท่านั้น ที่สำคัญที่สุดก็คือ เขาสามารถมองเห็นจุดบกพร่องที่เจียงตงชิงแสดงออกมา จากนั้นเอาชนะได้ภายในครั้งเดียว!”

“เจียงตงชิงผู้นี้ก็จริง ๆ เลย หาเรื่องใครไม่หาเรื่อง กลับมาหาเรื่องหลัวซิว เป็นถึงชี่ไห่ระดับ6 กลับตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ ช่างขายหน้าสิ้นดี”

ได้ยินเสียงวิพากษ์วิจารณ์ของผู้อื่น เจียงตงชิงใบหน้าแดงก่ำ โมโหจนสิ้นสติไปกับที่

“ครืน!”

ในเวลานี้นั่นเอง กระแสพลังในตัวของหลินจิงหยุนก็ถูกปลดปล่อยออกมา เย็นยะเยือกดุจน้ำแข็ง “เจ้าแซ่หลัว ข้าจะทำให้เจ้าอยู่ก็ไม่ได้ ตายก็ไม่ได้!”

แม้ว่านอกสำนักจะมีกฎว่าศิษย์ในสำนักจะฆ่ากันเองไม่ได้ แต่ถ้าหากทำให้อีกฝ่ายพิการ อย่างมากก็แค่ถูกลงโทษ

สำหรับเรื่องนี้ หลินจิงหยุนไม่หวาดกลัวเลยสักนิด ช่างมีเจตนาร้ายที่รุนแรงเสียจริง

“เจ้าพูดมากเกินไปแล้ว” หลัวซิวคร้านจะใส่ใจ

“ข้าขอท้าประลองกับเจ้า กล้าไปที่แท่นประลองเป็นตายกลับข้าหรือไม่?”

หลินจิงหยุนถูกหลัวซิวยั่วโมโหโดยสิ้นเชิง เขาร้องโวยวายอยู่ตรงจุดนั้น

“เจ้าแน่ใจหรือว่าจะไปแท่นประลองเป็นตายกับข้า?” หลัวซิวหรี่ตาเล็กน้อย

แท่นประลองเป็นตายเป็นสถานที่จัดการความแค้นส่วนตัวของศิษย์นอกสำนักเซียวเหยา ทันทีที่เหยียบขึ้นไปบนแท่นประลองเป็นตาย นอกเสียจากว่าคู่ต่อสู้จะปล่อยเจ้าไป มิเช่นนั้นละก็จักต้องมีฝั่งใดตกตายเป็นแน่!

เป็นที่ประจักษ์ชัด หลินจิงหยุนกล่าวแบบนี้ออกมา ก็ได้มีความคิดที่จะเอาชีวิตเขาแล้ว

สำหรับคนที่คิดจะฆ่าตนเอง หลัวซิวหยุนเองก็มีความคิดที่จะสังหารขึ้นมา มิเช่นนั้นจะเป็นการปล่อยเสือเข้าป่า เป็นปัญหาในอนาคตได้

เพราะว่าเขาทราบดี บนโลกที่ผู้แข็งแกร่งเป็นใหญ่ จะใจอ่อนไม่ได้

“เจ้ากล้าหรือไม่เล่า?” หลินจิงหยุนปล่อยกระแสพลังออกมา กดขี่ข่มเหง

“ทำไมจะไม่กล้าล่ะ......” หลัวซิวรับคำอย่างรวดเร็ว ไม่ลังเลเลยสักนิด

นับจากผู้อาวุโสจ้าวฉีหยวนได้บอกกับเขาว่า จะต้องขึ้นเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของนอกสำนักให้ได้ก่อนอายุสิบแปดปีถึงจะคู่ควรกับลู่เมิ่งเหยา หลัวซิวก็ทราบทันทีว่า วันเวลาที่เขาฝึกตนในนอกสำนักเซียวเหยา จะต้องหลีกเลี่ยงการต่อสู้ไม่ได้แน่

ผู้แข็งแกร่งที่แท้จริง มิใช่ว่าเก็บตัวตั้งใจฝึกฝนก็สำเร็จได้ แต่ได้ผุดขึ้นมาจากการต่อสู้ครั้งแล้วครั้งเล่า!