มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 812

ถังอันยิ้มอย่างสุภาพ โค้งคำนับให้หลัวซิวและ หวูเย๋พร้อมกล่าวว่า “ศิษย์พี่ทั้งสอง มีระดับผลการฝึกตนสูงสุด ดังนั้นให้ศิษย์พี่ทั้งสองตัดสินใจก็แล้วกัน”

หวูเย๋พยักหน้าไม่ได้ปฏิเสธและพูดช้าๆ “ในเมื่อทุกคนร่วมมือกัน สมบัติทั้งหมดที่ค้นพบ จะขึ้นอยู่กับผู้ใดออกแรงเท่าไหร่ แต่สถานที่นี้ถูกค้นพบโดย ถังอันดังนั้นหลังจากที่ทุกคนแบ่งมาได้ตามที่ออกแรงแล้ว แล้วสมบัติที่ตนเองได้มาเอาออกมาหนึ่งส่วนให้กับ ถังอันและศิษย์น้องเหมียวทั้งสอง”

คำแนะนำนี้ของ หวูเย๋ยุติธรรมมาก และได้คำนึงถึงผลการฝึกตนที่ไม่สูงของ ถังอันและเหมียวยี่หรง

“ข้อเสนอนี้ของศิษย์พี่หวูไม่เลวเลย ข้าเห็นด้วย” หลัวซิวหาเหตุผลที่จะหักล้างไม่ได้

“ข้าก็เห็นด้วย” หวูเจิ้งก็แสดงท่าทีของเขาทันที

แม้ว่าจะไม่ชัดเจนว่าความสัมพันธ์ระหว่าง ถังอันและศิษย์พี่ศิษย์น้องสองคนจากตระกูลหวูเป็นอย่างไร แต่ตามข้อสังเกตบางประการ หลัวซิวก็พบว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาน่าจะดี เมื่อคิดตามนี้แล้ว ในห้าคนนี้ เขาเป็นคนเดียวที่เป็นคนนอก

“แม้ว่าข้าจะไม่มีเจตนาทำร้ายผู้อื่น แต่อย่าประมาทไว้ใจคนจนเกินไป” หลัวซิวแอบเตือนตัวเองให้ระมัดระวัง

ในเมื่อตัดสินใจวิธีแบ่งของแล้วถังอันก็เดินไปที่พื้นที่อวกาศวุ่นวายก่อนแล้วหันกลับมากล่าวว่า “ทุกคนได้โปรดตามข้ามา”

“บูม!”

ทันทีที่ที่คนเข้ามาในพื้นที่นี้ พายุฝนฟ้าคะนองก็พุ่งผ่านท้องฟ้าที่แตกร้าว กระแทกลงมายังตำแหน่งที่ทุกคนอยู่ ราวกับมังกรที่โกรธ

พลังของฟ้าร้องและฟ้าผ่านี้เปรียบได้กับเจ้ายุทธจักรขั้นปลายที่ออกกำลังสุดกำลัง แต่เห็นเพียง หวูเย๋ยกมือและสะบัดมือ เตาสีแดงขนาดเล็กก็บินออกไป ลอยขึ้นไปในสายลม กลายเป็นขนาดเท่าเนินเขา ลอยอยู่เหนือหัวของทุกคน