มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 858

ได้ยินคำพูดนี้ สีหน้าของดาซีก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที “เดิมทีหมายจะให้เจ้าได้มีชีวิตยืนยาวอีกสักสองสามวินาที ดูท่าเจ้าน่าจะรีบตาย งั้นข้าก็จะช่วยเจ้าเอง เจ้าจะได้รับการชำระให้บริสุทธิ์ด้วยพลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์!”

ดาซีหยิ่งผยองอย่างมาก แม้แต่กระบี่ยุทธ์ก็ยังไม่ได้หยิบออกมาใช้ สองแขนกางออก แสงศักดิ์สิทธิ์สีทองส่องประกายวาววับไปทั่วทั้งร่าง ส่งเสียงสูงยาวออกมาและพุ่งไปทางหลัวซิว

เขาปล่อยหมัดหนึ่งออกไป พลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ส่องประกายอยู่ระหว่างนิ้วมือ โซนภายใต้หมัดโจมตีของเขา สะเทือนเป็นระลอกคลื่น บิดตัวและเปลี่ยนรูปอย่างต่อเนื่อง

หลัวซิวไม่ได้มองว่าเป็นเรื่องใหญ่แต่อย่างใด เดินก้าวขึ้นไปด้านหน้าหนึ่งก้าว ยกนิ้วขึ้นมาแตะออกไป ท่าทางนั้นง่ายดายอย่างมาก

แกรก!

วินาทีที่หมัดนั้นปะทะเข้ากับนิ้วมือ เสียงของกระดูกที่หักดังลั่นออกมา

“ฮ่า ๆ เจ้าหนุ่มบนแท่นประลองล้อข้าเล่นหรือ? ผลการฝึกตนด้อยกว่าดาซีมากนัก แต่กลับใช้นิ้วมือมาปะทะกับหมัด นิ้วมือของเจ้าขาดไปแล้วล่ะสิ?”

“เจ้าหนุ่มนี่มันหาเรื่องตายชัด ๆ โง่เง่าถึงเพียงนี้ยังสามารถเข้ามาฝึกตนที่หอคอยแห่งเทพศักดิ์สิทธิ์ได้อีกหรือ?”

ทางฝั่งค่ายสว่างหัวเราะออกมาด้วยความโอหัง แต่ทางฝั่งค่ายมืดกลับมีสีหน้าไม่สู้ดีนัก แม้กระทั่งมีบางคนที่ก่นด่าเจ้าหนุ่มคนนั้นที่ท้าสู้กับดาซีบนแท่นประลอง เพราะว่าหากไม่ใช่ว่าเจ้าบ้านี่ไปท้าประลองโดยไม่รู้จักพลังของตนเอง พวกเขาก็คงจะไม่ต้องถูกคนจากค่ายสว่างหัวเราะเยาะอยู่แบบนี้

“อ้าก!”

และในเวลานี้เอง เสียงกรีดร้องด้วยความทรมานก็ดังมาจากบนแท่น แต่เจ้าของเสียงกรีดร้องที่ว่านี้ กลับเป็นดาซี!

เห็นเพียงแค่วินาทีที่ดาซีกรีดร้อง ร่างกายก็เซถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว กำปั้นถูกนิ้วหนึ่งแทงทะลุเข้าไปเป็นรูกลวง เจ็บปวดทรมานเสียจนเหงื่อผุดขึ้นมาเต็มหน้าผากเขา

ทันใดนั้น คนจากทางฝั่งค่ายสว่างก็พลันเงียบกริบ ในใจเต็มไปด้วยความตกใจถึงขีดสุด

เทวสว่างอันทรงพลัง นี่มันเรื่องล้อเล่นหรืออย่างไร เจ้าหนุ่มมหายุทธ์ช่วงกลางคนนี้จะแข็งแกร่งถึงเพียงนี้ได้อย่างไร?

ในขณะที่ดาซีกำลังก้าวถอยหลัง ฝีเท้าของหลัวซิวก็ก้าวตามขึ้นไปข้างหน้า ดูเหมือนจะเป็นเพียงแค่ก้าวเล็ก ๆ แต่กลับปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของดาซีในชั่วพริบตา จากนั้นก็ชี้นิ้วออกไปอีกครั้ง

“ไปตายเสีย!”

ดาซีกรีดร้องโหยหวนเสียงดัง หยิบกระบี่ยุทธ์ออกมา หลวมรวมพลังแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ และฟาดออกไปออกแรง

ชิ้ง!

บนนิ้วมือของหลัวซิวหลอมรวมอัคคีดำที่กลั่นแปรจากกฎความตาย ให้กระบี่ยุทธ์ของคู่ต่อสู้โจมตีเข้ามาได้ตามอำเภอใจ ในเวลาเดียวกันกับที่อัคคีดำสาดกระเซ็น กระบี่ยุทธ์ก็ถูกพลังต้านที่ทรงพลังกระแทกจนกระเด็นขึ้นไปสูงลิบ

สีหน้าของดาซีเผยความตื่นตระหนกออกมา สองมือที่จับกระบี่เริ่มชาไร้ความรู้สึก

ช่วงเวลาเพียงแค่พริบตาเดียว นิ้วมือของหลัวซิวก็ปรากฏขึ้นที่หัวคิ้วของดาซี สำแสงอัคคีดำพุ่งออกมาจากปลายนิ้ว เสียงดังปุบดังขึ้น จากหว่างคิ้วทะลุศีรษะของคนผู้นี้จนเป็นรูกลวง

นิ้วเดียวถึงความตาย ไม่มียืดเยื้อ วิธีการของหลัวซิว เรียกได้ว่าฆ่าอย่างมีประสิทธิภาพ ไร้ความปราณี

ผลการฝึกตนบรรลุถึงแดนระดับนี้ ทุกท่วงท่าต่างก็รวดเร็วถึงขีดสุด ดังนั้นตลอดทั้งกระบวนการอาจจะดูเหมือนยาวนาน แต่ในความเป็นจริงนั้นใช้เวลาเพียงแค่สามชั่วอึดใจเท่านั้น

แต่ก็เพราะภายในระยะเวลาที่สั้นมากเช่นนี้ ดาซีที่ก่อนหน้านี้ยโสโอหังยิ่งกว่าสิ่งใด ตายแล้ว!

ดาซีที่สามารถบรรลุถึงแดนเจ้ายุทธจักรได้ทุกเวลา อีกทั้งยังเตรียมเข้าทัพชั้นที่สองของหอคอยเทวแลว แต่กลับถูกฆ่าตายเช่นนี้?

หากว่าเป็นผู้แข็งแกร่งเจ้ายุทธจักรที่ชั้นสองฆ่าตาย ผู้คนเหล่านี้ต่างก็ไม่ได้รู้สึกแปลกใจแต่อย่างใด ตาคนที่ฆ่าดาซีนั้น กลับเป็นคนที่ตราประทับมืดบันทึกเอาไว้เขามีเพียงผลการฝึกตนระดับมหายุทธ์ขั้นห้า

มหายุทธ์ขั้นห้าฆ่าขั้นเก้า เดิมทีก็เป็นการต่อสู้ข้ามแดน แต่ยังสามารถทำได้อย่างสบาย ๆ เช่นนี้ หรือว่าเจ้าหนุ่มคนนี้เจะครอบครองพลังรบเทียบเท่ากับผู้แข็งแกร่งระดับเจ้ายุทธจักร?

“ไปชั้นสองได้แล้ว”

หลัวซิวโบกมือเก็บของรางวัลจากการต่อสู้ ในเวลาเดียวกันก็รับรู้ได้ถึงตราประทับดำที่บริเวณหน้าอกของตน ได้เพิ่มแต้มห้วงกระบี่ขึ้นมาราว ๆ 500 กว่าแต้มแล้ว

สามารถรับเอา 500 กว่าแต้มห้วงกระบี่ได้อย่าง่ายดายเช่นนี้ หลัวซิวรู้สึกว่าการรวบรวม 3,000 แต้มห้วงกระบี่เพื่อไปยังแดนกฎดั้งเดิม เป้าหมายของการฝึกตนนั้นอยู่ไม่ไกลแล้ว

ได้บรรลุเป้าหมายแล้ว หลัวซิวจึงกำลังจะลงจากแท่นประลองไปในทันที

“ช้าก่อน!”