มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 884

การป้องกันอันทรงพลังของเหล่าเผ่ายักษ์อยู่ตรงหน้าหอกรบมังกรดำเปรียบเสมือนกระดาษขาวที่เปราะบาง

หลังจากที่หอกในมือของหลัวซิวปัดออกไป ผู้แข็งแกร่งที่เจ้ายุทธจักรขั้นกลางคนนั้นก็ส่งเสียงโอดควรญออกมา ร่างกายของเขาถูกตัดออกจากกันตรงเอว

“หอกดี!”

หลัวซิวมองไปที่หอกรบมังกรดำในมือด้วยความพึงพอใจ หลังจากแก้วิชาต้องห้ามขั้นสี่แล้ว พลังก็เทียบได้กับอาวุธสมบัติวิเศษ และเกือบจะเทียบเท่ากับแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ทั่วไปได้แล้ว นี่คือ เป็นสมบัติที่ท้าทายท้องฟ้าอย่างแน่นอน

และด้วยกาแดนกฎที่เพิ่มขึ้นของเขา แม้ว่าผลการฝึกตนของเขาจะไม่ถึงระดับ เขาก็สามารถใช้พลังสมบัตินี้ได้มากขึ้นและมากขึ้นเรื่อยๆ วิชาห้ามเก้าขั้นทั้งหมดก็ถูกแก้ออกหมด พลังอันทรงพลังจะน่าสะพรึงกลัวเพียงใด ไม่กล้าจินตนาการเลย

“เจ้ายุทธจักรจากตำหนักเทวปฐพีถูกสังหารแล้ว!”

นักยุทธ์หลายคนในเมืองที่เห็นฉากนี้ต่างก็จ้องมองด้วยความอึ้ง ตะลึงงัน

เหล่าตำหนักเทวมีตำแหน่งที่สูงส่งมากในโลกนี้ พวกเขาคือเทพมารที่อาศัยอยู่ในโลก แสดงถึงอำนาจสูงสุดของพระเจ้า

เป็นเวลาที่นับไม่ถ้วน มีเพียงไม่กี่คนที่กล้ายั่วยุอำนาจของตำหนักเทว และถึงแม้มีใครกล้าทำเช่นนั้น ผลสุดท้ายก็น่าโศกเศร้าอย่างยิ่ง

หลัวซิวไม่สนใจเรื่องนี้สักนิด อำนาจสูงสุดของพลังศักดิ์สิทธิ์นั้นเกี่ยวกับนักยุทธ์ทั่วไป

“ชายคนนี้ฆ่าผู้ส่งสารของตำหนักเทวปฐพีและยังกล้าที่อยู่ที่นี่อีก?”

ผู้คนต่างตกตะลึงมากขึ้นเมื่อพบว่าฆาตกรไม่ได้ออกไปทันที แต่นั่งขัดสมาธิอยู่บนเนินเขาที่แห้งแล้งนอกเมืองอย่างไม่เกรงกลัว

“หลังจากที่ตำหนักเทวปฐพีได้รับข่าว จะส่งผู้แข็งแกร่งมาอย่างแน่นอน บางทีอาจจะเป็นเจ้ายุทธจักรที่ไม่มีใครเทียบได้ กระทั่งการมีอยู่ของแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์!”

ผู้คนมากมายในเมืองคำรามหมาป่าฟ้า เฝ้ามองอยู่ไกลๆ อยากรู้มากเกี่ยวกับจุดจบของฆาตกรรายนี้

ดวงตะวันยามเย็นที่ราวกับโลหิตดับลง ค่ำคืนที่แสงจันทร์สาดส่องลงมา และดวงจันทร์อันเจิดจ้าแขวนอยู่บนที่สูงสุด