มหายุทธ์ สะท้านภพ นิยาย บท 943

“เขานั่นเอง! ชายหนุ่มที่ชื่อหลัวซิว!”

“เขาฝึกตนมาเพียงสามสิบปีเท่านั้น ทำไมเขาถึงแข็งแกร่งได้ขนาดนี้?”

“ฮึ่ม พวกข้าแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ที่นี่อยู่ เขาเป็นแค่รุ่นเยาว์เล็กๆคนหนึ่งจะรอดไปได้อย่างไร?”

ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์หลายคนที่อยู่ในตำหนักอัคคีนภาจากนแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างๆปรากฏตัวทีละคน ได้ปล่อยรัศมีอันทรงพลังออกจากร่างกายของพวกเขาที่ทะลุผ่านท้องฟ้า และพื้นที่ที่ภายในรัศมีหลายพันกิโลเมตรถูกบดขยี้บิดเบี้ยว

แม้ว่าผู้แข็งแกร่งแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์จะปรากฏตัว สีหน้าของหลัวซิวก็ยังไม่ผันผวนเลยแม้แต่น้อย เขาไขว้มือไว้ข้างหลัง เสื้อคลุมสีดำของเขาขยับไปตามลมราวกับเทพมารมากำเนิด พลังที่น่าเกรงขามและดวงตาเป็นเหมือนขุมนรกที่กลืนกินทุกสิ่งทุกอย่างที่ลึกล้ำและน่าสะพรึงกลัว

“ทำทุกอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย พวกเจ้าคู่ควรที่จะถูกเรียกว่าเป็นแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าพันธุ์มนุษย์?”

หลัวซิวเหลือบมองทุกคนอย่างเย็นชาและเย้ยหยัน “แดนศักดิ์สิทธิ์ใดที่ไม่ได้เป็นหนี้แดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่? แดนศักดิ์สิทธิ์หยุนไห่ถูกโจมตี พวกเจ้านิ่งดูดาย ถือว่าเนรคุณ ไร้มนุษยธรรมและความอยุติธรรม!”

“เผ่าพันธุ์มนุษย์มีแดนศักดิ์สิทธิ์อย่างพวกเจ้า ทำให้ข้าที่เป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์คนหนึ่งรู้สึกละอายใจ! เดรัจฉานอย่างพวกเจ้าถูกเรียกว่ามนุษย์ด้วยหรือ?” คำพูดของหลัวซิวดูน่าเกลียดและเขาไม่ได้ให้เกียรติแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างๆสักนิด

“ไอ้สารเลว เจ้ากล้าเกินไปแล้ว ไม่มีที่สำหรับเจ้าในโลกนี้!” ผู้แข็งแกร่งมหาจักรพรรดิยุทธ์คนหนึ่งแห่งแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราสีเลือดตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยว ถือดาบมารสีเลือด พุ่งไปยังหลัวซิวโดยเจตนาฆ่า

หลัวซิวไม่ขยับเขยื้อน อาณาจักรกฎความตายกระจายออกไป ก่อนที่เจตนาฆ่าจะพุ่งมาถึงตรงหน้าก็ได้ทำลายลงไปในทันที

“ฆ่าเขาซะ!”

สีหน้าเจ้าศักดิ์สิทธิ์ตำหนักอัคคีนภาขรึมลง ค่ายพิทักษ์เขาถูกทำลาย จะต้องใช้ทรัพยากรจำนวนมากในการซ่อมแซม

มีแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์สิบกว่าคน ยกเว้นเพียงไม่กี่คนที่ถืออัตลักษณ์ของตนและไม่ได้กระทำการใด ๆ มีหลายคนติดตามเจ้าศักดิ์สิทธิ์อัคคีนภา โจมตีหลัวซิวพร้อมกันหลัวซิว

“บูม!”