มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 166

มีเรื่องราวของเจียงเทาฉินในตอนก่อนหน้านี้แล้ว มู่เซิ่งสั่งการกับรปภ.เป็นที่เรียบร้อยแล้วว่าคนของตระกูลเจียงไม่สามารถปล่อยผ่านเข้ามาได้ ดังนั้นในตอนที่เจียงมู่หลงอยู่ที่ปากประตูตระกูลเจียง ก็ได้ถูกรปภ.ขวางเอาไว้แล้ว

“กรุณาแสดงบัตรผ่านด้วยครับผม” รปภ.ขวางรถของเจียงมู่หลง กล่าวเสียงเย็นเยียบ

เจียงมู่หลงบันดาลโทสะจนบ้าคลั่งไปแล้ว รปภ.ต๊อกต๋อยคนหนึ่งกลับกล้าขวางเขา? ดังนั้นจึงตบพวงมาลัยก่นด่าทันทีว่า “สุนัขดีไม่ขวางทาง ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้ เชื่อไหมว่ากูจะขับรถชนมึง?”

“คุณจะสร้างความวุ่นวายหรือครับ?” รปภ.ขมวดคิ้วทันที ก่อนจะหยิบวิทยุสื่อสารที่เอวขึ้นมา กล่าวว่า “พี่หู่ครับ มีคนจะมาสร้างความวุ่นวายที่นี่ครับ!”

ก่อนหน้านี้ที่อู๋ชิวอี๋เหยียดหยามก่นด่าพวกเขา เป็นเพราะว่าเธอเป็นคนของตระกูลเจียง ดังนั้นรปภ.จึงไม่กล้าล่วงเกินเธอ ทว่าตอนนี้มู่เซิ่งมีคำสั่งการออกมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ว่าไม่ต้องสนใจหน้าตาคนตระกูลเจียง เขาจะทนต่อไปได้อีกอย่างไรกัน?

ไม่นานนัก เฮียหู่นำกลุ่มชายชุดดำกลุ่มหนึ่ง ก่อนจะรีบตามเข้ามาแล้ว นี่คือคนที่ท่านหลงจัดแจงเอาไว้ที่นี่โดยเฉพาะ

“ไอ้น้องชาย นายคิดจะสร้างความวุ่นวายที่นี่หรือ?”

เฮียหู่สบตามองเจียงมู่หลงจากมุมมองที่สูงกว่า ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยมีด ดูดุร้ายเป็นอย่างมาก

“ผม ผมไม่ได้ทำ...”

มองเห็นกลุ่มชายฉกรรจ์กลุ่มหนึ่งทางด้านหลังแล้ว เจียงมู่หลงลนลานทันที นี่คือเฮียหู่เชียวนะ แขนซ้ายแขนขวาของท่านหลง เหตุใดจึงมาอยู่ที่นี่ได้? เขาส่ายหน้าเป็นพลันวันพลางกล่าวว่า “เข้าใจผิดแล้วครับ เฮียหู่ นี่คือการเข้าใจผิดอย่างหนึ่งครับ”

“เข้าใจผิด? ถ้าอย่างนั้นนายขับรถมาจอดขวางที่นี่ไว้ทำไม? นายมีบัตรผ่านทางหรือ?” เฮียหู่กล่าวอย่างเย็นชา

เจียงมู่หลงส่ายศีรษะ “ไม่มีครับ”

“ไม่มี? ถ้าอย่างนั้นยังไม่รีบไสหัวไปอีก!” เฮียหู่ตบเข้าที่หัวรถอย่างรุนแรงหนึ่งหน

เรี่ยวแรงมหาศาลทำให้ส่วนหัวรถที่ถูกตบไปหนึ่งหนนั้นปรากฏรอยบุ๋มรอยหนึ่งลงไป

ในใจเจียงมู่หลงเจ็บมาก นี่เป็นรถใหม่ของเขาเชียวนะ ทว่าเขาไม่กล้าพูดมากความ ทำได้เพียงแค่ขับรถจากไปเท่านั้น

แต่เจียงมู่หลงกลับยังไม่ถอดใจ หลังจอดรถในโรงจอดรถละแวกใกล้ ๆ แล้วแอบซุ่มอยู่ที่ปากประตูคฤหาสน์เขตซีไห่อีกครั้ง หลังเห็นเจียงหว่านออกมาซื้อผัก จึงรีบพุ่งเข้าไปหาทันที

“เจียงหว่าน ที่เธอพูดในโทรศัพท์เมื่อวานมันหมายความว่าอย่างไรกันแน่? ตระกูลเจียงมีความทุกข์ หรือเธอจะไม่ช่วยเหลือเลยหรือ? เธออย่าลืมสิ ว่าเธอเองก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเจียงด้วยเหมือนกัน!” เจียงมู่หลงกล่าวกับเจียงหว่านด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยคำถาม

เจียงหว่านหัวร่อเย็นยะเยือก

ตระกูลเจียงมีความทุกข์?

ไม่ได้เป็นเพราะว่าหลังจากครอบครัวของเจียงมู่หลงได้เงินไปแล้วก็นำเงินเหล่านี้เป็นของตนเองทั้งหมด หากพวกเขานำเงินเหล่านี้มาใช้บนโครงการไซต์ก่อสร้างทั้งหมด ถึงแม้ว่าจะใช้ไปหมดหนึ่งส่วน ก็ไม่น่าจะกลายเป็นเช่นนี้ได้เหมือนกันไม่ใช่หรือ เผชิญความยากลำบากโดยไม่ทันได้ตั้งตัว เดิมทีก็รวบรวมสมทบเงินไม่ได้

“วันนี้ฉันมีนัดพบหน้ากับเถ้าแก่ธุรกิจโรงงานหลายท่าน หวังว่าพี่จะไม่สร้างความยุ่งยากให้กับฉันนะคะ” เจียงหว่านกล่าวอย่างเย็นชา คร้านจะสนใจเจียงมู่หลง

จากการรักษาตัวมาหลายวัน รอยแผลบนใบหน้าของเจียงหว่านดีขึ้นเยอะมากแล้ว ไม่ต้องใช้ผ้าคลุมหน้าอีกต่อไปแล้ว ในฐานะที่เธอเป็นคนบ้างานคนหนึ่ง ทั้งก็เตรียมจะรับงานต่อด้วยเหมือนกัน มู่เซิ่งเอาชนะเธอไม่ได้ ทำได้เพียงแค่ส่งโครงการความร่วมมือธุรกิจก่อสร้างสองสามเจ้าให้เจียงหว่านไปคุยงาน

ส่วนเรื่องไซต์ก่อสร้าง แดดแรงฝนฉ่ำ มู่เซิ่งไม่มีทางอนุญาตให้เจียงหว่านไปอย่างเด็ดขาด

“พบกับเถ้าแก่ธุรกิจโรงงาน?”

เจียงมู่หลงแค้นหัวเราะเย็นชาหนึ่งหน “เจียงหว่าน สถานการณ์ล้วนเป็นแบบนี้แล้ว เธอกลับสนใจแต่ตัวเอง? ถ้าพวกเราคืนเงินกันไม่ได้ เธอเองก็จบเห่ด้วยเหมือนกัน!”

เจียงหว่านสูงลมหายใจลึก ๆ หนึ่งหน กล่าวว่า “เป็นพวกพี่ที่ขับไล่มู่เซิ่งกับฉันออกจากตระกูลเจียง แล้วยังคิดจะเอาโครงการเขตซีไห่ไปจากมือฉันอีก ขอพูดประโยคไม่น่าฟังนะคะ พวกพี่ติดหนี้ล้มละลาย มันเกี่ยวอะไรกับฉันหรือคะ? จุดจบทั้งหมดนี้ พี่สมควรที่จะได้รับแล้ว!”