มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 213

เห็นเงาร่างตรงหน้าเตียงผู้ป่วย มู่เซิ่งตกตะลึงทันที

ตรงหน้าเตียงผู้ป่วยของพ่อเขา มีผู้ชายคนหนึ่งกำลังปอกแอปเปิลให้พ่อของเขาอย่างจริงใจ ในขณะเดียวกันก็มีรอยยิ้มบนใบหน้า เหมือนว่ากำลังพูดเรื่องเล็กๆน้อยๆที่ค่อนข้างน่าสนใจบางอย่าง

และสิ่งที่ทำให้มู่เซิ่งตกใจก็คือ ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่คนอื่น เป็นฉินหลินที่ถูกเขาทุบป้ายร้านค้าในเมื่อก่อน！

“คุณมู่ คุณกลับมาแล้ว？”

ฉินหลินเห็นมู่เซิ่งยืนอยู่ที่หน้าประตู รีบเอาแอปเปิลที่ปอกเสร็จแล้ววางลงบนโต๊ะ ลุกขึ้นยืนพูดคุยกับมู่เซิ่ง

“เสี่ยวมู่” มู่เฉินเทียนก็ลุกขึ้นยืนพร้อมพูดอย่างดีใจ

“พ่อ ช่วงนี้ สุขภาพร่างกายพ่อเป็นยังไงบ้าง？” มู่เซิ่งวางของในมือลง นั่งข้างเตียงพร้อมพูดถาม

“ดีขึ้นเยอะแล้ว อาการของพ่อดีกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย” มู่เฉินเทียนพูดกล่าว

สังเกตเห็นสายตาของมู่เซิ่ง ฉินหลินเอ่ยปากพูดอยู่ข้างๆว่า “สุขภาพของคุณลุงมู่ดีขึ้นเยอะแล้ว ปกติฉันก็มักจะเป็นเพื่อนเขาทำการบริหารข้อต่อเส้นเอ็นและกระดูก ตัวแปรทางสมรรถนะในด้านต่างๆของร่างกายเขาก็ยกระดับสูงอย่างต่อเนื่อง ฉันก็เห็นเป็นครั้งแรก คิดไม่ถึงว่าโรคเช่นนี้จะมีผลลัพธ์ที่ดีขึ้นได้”

“ใช่ เสี่ยวมู่ ช่วงนี้ มีฉินหลินคอยดูแล พ่อก็สะดวกมากแล้ว” มู่เฉินเทียนพยักหน้าอยู่ข้างๆ

“ดี พ่อรู้สึกว่าสุขภาพร่างกายดีขึ้นก็ดีแล้ว” มู่เซิ่งก็ยิ้มพร้อมพยักหน้า

พูดจบ เขาก็มองไปที่ฉินหลินแวบหนึ่ง พูดต่อว่า : “คุณออกมากับฉันหน่อย”

มีบางคำพูด เขาไม่สะดวกที่จะพูดต่อหน้าพ่อ

ฉินหลินมีสีหน้าที่ลังเลครู่หนึ่ง ค่อนข้างที่จะหวาดกลัว แต่ก็ยังคงพยักหน้า เดินตามมู่เซิ่งออกไปจากห้องผู้ป่วย

“คุณมู่……”

ทั้งสองคนคนหนึ่งอยู่หน้าคนหนึ่งอยู่หลัง เดินออกจากห้องผู้ป่วย แต่ทว่าวินาทีต่อมา ยังไม่รอให้ฉินหลินเอ่ยปากพูด เขาก็ถูกมู่เซิ่งบีบคอ ยกขึ้นมาจากบนพื้นแล้ว

“ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนฉลาด เพราะงั้นฉันจะถามคุณแค่ครั้งเดียว คุณเข้าใกล้พ่อของฉันมีเป้าหมายอะไรกันแน่？” มู่เซิ่งดวงตาเยือกเย็น จับจ้องบนตัวฉินหลินไว้อย่างแน่นๆ

เยือกเย็นราวกับน้ำแข็ง เต็มเปี่ยมไปด้วยเจตนาฆ่า

คนเราหากไม่มีประโยชน์จะยอมทำแบบนั้นได้อย่างไร ฉินหลินใกล้ชิดพ่อเช่นนี้ จะต้องมีสาเหตุแน่นอน พ่อ เป็นจุดอ่อนของมู่เซิ่ง！เพราะเหตุนี้ เขาไม่ยอมให้มีปัจจัยที่เป็นอันตรายใดๆ อยู่ข้างกายพ่อของเขาทั้งสิ้น

“คุณมู่ ฉัน ปู่ของฉันให้ฉันเอาใจคุณ หาโอกาสอยู่ข้างกายคุณ แต่ว่าก่อนหน้านี้ฉันได้ล่วงเกินต่อคุณ ไม่กล้าไปหาคุณโดยตรง เพราะงั้นเริ่มจากดูแลพ่อของคุณก่อน” ฉินหลินพูดขาดๆหายๆเป็นช่วงๆ แทบจะหายใจไม่ทันแล้ว

“หาโอกาสอยู่ข้างกายฉันเหรอ？” มู่เซิ่งขมวดคิ้ว

“ใช่ ปู่ของฉันบอกว่าทักษะทางการแพทย์ของคุณ สุดยอดที่สุดในประเทศตงหัว มีเพียงแค่ฉันอยู่ข้างกายคุณถึงจะส่งเสริมให้ตระกูลฉินเจริญรุ่งเรือง ด้วยเหตุนี้ ปู่ของฉันจึงได้ขายโรงแพทย์ไปแล้ว ตัดเส้นทางหนีทีไล่ที่มีทั้งหมดของเรา” ฉินหลินพูดกล่าว

“คุณไปสอบถามเรื่องนี้ดูก็รู้ ปู่ของฉันไปจากเมืองเยียนจิงแล้ว กลับไปบ้านนอกเพียงลำพัง”

“ฉันทำเพื่อคุณเป็นเรื่องจริง ดูแลพ่อของคุณก็เป็นความจริงเช่นกัน ช่วงนี้มีการเชื้อเชิญการประชุมของตระกูลมู่ ก็เป็นฉันที่ช่วยสกัดให้พ่อของคุณ”

มู่เซิ่งมองเขาแวบหนึ่ง ปล่อยออกไปจากในมือ

ฉินหลินคิดอยากเข้าใกล้ตัวเอง เขาคาดเดาได้ไม่ยาก แต่ว่าคิดไม่ถึงว่าจู่ๆฉินโส่วหรานจะมีความกล้าหาญมากขนาดนั้น ปิดโรงแพทย์ เปลี่ยนชื่อเสียงเรียงนามไม่ให้คนอื่นรู้เลย นี่ก็พิสูจน์การตัดสินใจของเขาแล้ว เรื่องที่ล่วงเกินมู่เฉินเทียน ก็เป็นเขาที่รับผิดชอบเพียงผู้เดียว หวังว่ามู่เซิ่งจะสั่งสอนฉินหลินได้

“คุณมู่ ฉันอยากอยู่ข้างกายของเขาจริงๆ คุณได้โปรดรับฉันไว้เถอะนะ” ฉินหลินพูดกล่าว

มู่เซิ่งส่ายหน้าแล้ว พูดว่า “ตอนนี้ฉันยังไม่มีความคิดที่จะรับลูกศิษย์”

“ไม่เป็นไร ก็ถือว่าคุณมองฉันเป็นลูกน้องคนหนึ่ง เรียกใช้ฉันได้ตามสบายเลย ฉันไม่มีช่องทางการติดต่อของคุณปู่ ตอนนี้ไม่มีบ้านให้กลับไปตั้งนานแล้ว” ฉินหลินพูดกล่าว

“งั้นก็ได้ แต่ว่าช่วงนี้ฉันไม่ได้อยู่เมืองเยียนจิงนานนัก คุณอยู่ที่โรงพยาบาล ดูแลพ่อของฉัน” มู่เซิ่งพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง พยักหน้าตามรับ

ถึงยังไง พ่อของเขาอยู่เมืองเยียนจิงคนเดียว ตระกูลมู่จ้องเขมือบเขา มีใครสักคนคอยดูแล ก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี