มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 291

ในเวลานี้หวงอวี่ได้รับสายโทรศัพท์ และสีหน้าของเขาก็เริ่มยิ้มแย้มทันที

“หวงอวี่เกิดอะไรขึ้น?” เจิ้งซินซินถามทันทีที่เห็นสิ่งนี้

"ฮ่าฮ่าฮ่า พ่อของผมมาแล้ว"หวงอวี่หัวเราะและพูด"เดิมทีผมยังกังวลว่าพ่อของผมจะทันงานประมูลในวันพรุ่งนี้ไหม แต่ตอนนี้ไม่ต้องกังวลแล้ว และเขายังนำผู้ใต้บังคับบัญชาทั้งหมดของเขามาที่นี่ด้วย ครั้งนี้ ขอเพียงการประมูลสิ้นสุดลง ก็จะขวางมู่เซิ่งไว้ที่หน้าประตูและสั่งสอนมันให้สาหัสไปเลย!"

ที่สำคัญกว่านั้นคือ

หากพ่อของเขามา และพ่อของเขาก็จะช่วยจ่ายค่าหัวต่อคนของงานประมูล ดังนั้น หวงอวี่จึงสามารถประหยัดเงินก้อนนี้ไปอีก

"หึ ถ้าอย่างนั้นเราก็รอให้งานประมูลจบลงแล้วค่อยสั่งสอนพวกเขาสักหน่อย!" เจิ้งซินซินหัวเราะอย่างเย็นชาและพูด ในตอนนั้น เธอถูกมู่เซิ่งข่มขู่ที่จุดชมวิว ซึ่งทำให้เธอรู้สึกเสียหน้ามาก ตอนนี้ ในที่สุดก็สามารถหาโอกาสแก้แค้นได้แล้ว

“แน่นอน ขยะแบบนี้ ผมจะสั่งสอนมันให้สาสมแน่นอน กล้ามาขู่ผม!”ท่าทีของหวงอวี่นั้นกําเริบเสิบสาน หยิ่งทะนงอย่างมาก

เมื่อเห็นฉากนี้ แม้แต่เลขาฯที่อยู่ข้างๆก็อดไม่ได้ที่จะแอบส่ายหัวเบาๆ ถ้ามู่เซิ่งไม่ปรากฏตัว อย่างมากเธอก็แค่ดูถูกหวงอวี่แต่ตอนนี้เมื่อเปรียบเทียบกับมู่เซิ่งแล้ว ช่องว่างระหว่างทั้งสองนั้นใหญ่มากจนเห็นว่าหวงอวี่เป็นเพียงเรื่องตลก

คนอื่นเขามีทรัพย์สินหลายล้านล้าน เพียงแต่เขาไม่โอ้อวดเท่านั้นเอง ส่วนคุณมีเงินแค่ไม่กี่สิบล้าน ก็แหกปากว่าจะทุบตีเขา คิดว่าตัวเองเก่งนักเหรอ

ถ้าเลขารู้ว่าคนที่หวงอวี่จะทุบตีคือมู่เซิ่ง เธอคงจะหัวเราะออกมาดังๆแล้ว

หลังจากเคลียร์เรื่องนี้เสร็จ มู่เซิ่งก็กลับมาที่โรงแรม เจียงหว่านนอนตั้งนานแล้ว แล้วยังนอนขดตัวเหมือนแมว กำลังหลับสนิทอยู่เลย

มู่เซิ่งดึงผ้าหุ่มที่เจียงหว่านเตะออกขึ้นอย่างเงียบๆ และหลับไปบนเตียงอีกเตียง

เนื่องจากมู่เซิ่งนอนดึก เจียงหว่านจึงตื่นก่อนในตอนเช้า และสั่งอาหารเช้ามาสองอัน หลังจากมู่เซิ่งตื่น ทั้งสองคนก็นั่งดูพระอาทิตย์ขึ้นในยามเช้าที่ข้างเตียง แสงอาทิตย์สาดส่องเข้ามาผ่านหน้าต่าง ทำให้บรรยากาศดูอบอุ่น

"เมื่อวานเดินทั้งวัน วันนี้ตื่นเช้ามา รู้สึกปวดเอวกับขามาก มู่เซิ่ง นายรู้สึกแบบนี้ไหม?"เจียงหว่านบ่นพร้อมกับนวดน่องที่บวมของเธอ

“ไม่นะ”มู่เซิ่งพูดด้วยรอยยิ้ม“งั้นวันนี้ก็ไม่ออกไปข้างนอกแล้วเนาะ เราพักผ่อนอยู่ในห้อง เป็นไง?”

เมื่อได้ยินคำพูดของมู่เซิ่ง เจียงหว่านแสดงสีหน้าที่รู้สึกขอโทษ ก้มศีรษะของเธอและพูดว่า"ฉันขอโทษนะ ที่ทำให้ตารางการเดินทางของวันนี้ยุ่งเหยิง"

“ไม่เป็นไร ก็พูดไปแล้ว มีเวลาอีกมากสำหรับฮันนีมูน ให้ตัวเองพักผ่อนให้เต็มที่ ส่วนรูปแต่งงาน แล้วค่อยไปถ่ายก็ได้ ไม่รีบ”มู่เซิ่งส่ายหัวและพูด

เจียงหว่านกลับดูกังวล แม้ว่าเธอจะสนุกกับการฮันนีมูน แต่เธอก็ยังกังวลมากเกี่ยวกับบริษัทในเจียงหนาน เพราะตอนที่เธอออกจากเจียงหนาน บริษัทกำลังอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายมาก และเธอก็กังวลว่าเจียงมู่หลงจะใช้โอกาสในระหว่างที่เธอไม่อยู่ในบริษัทมาโจมตีบริษัทของเธอ

ดังนั้น ในขณะที่เจียงหว่านกำลังสนุกสนาน เธอก็ยังกังวลอย่างมากเกี่ยวกับสถานการณ์ในเจียงหนาน

"เดี๋ยวก่อน ฉันจะโทรกลับไปที่บริษัทก่อน" เจียงหว่านกล่าว

“อืม” มู่เซิ่งพยักหน้า

เจียงหว่านเดินไปที่ระเบียงคนเดียวและโทรหาหลิงเยียนหราน

"เยียนหรานสถานการณ์ที่บริษัทเป็นอย่างไรบ้าง?"เจียงหว่านถามอย่างกระวนกระวายใจ

ที่ปลายสาย หลิงเยียนหรานส่ายหัวและพูดว่า"ไม่เลวนะ"