มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 4

คนที่ยื่นมือออกมาปัดของขวัญคือเจียงมู่หลง ทุกคนตกอยู่ในภวังค์ทันที “ลูกเขยไร้ประโยชน์อย่างแกกล้าเตรียมของขวัญมาให้คุณปู่ด้วยงั้นเหรอ? ไม่เข้าใจกฎระเบียบเลยหรือไง? คนตระกูลเจียงจะรับของขวัญจากคนในตระกูลเท่านั้น” เจียงมู่หลง ยิ้มอย่างเย็นชา “แล้วของขวัญนี่ราคาเกินหมื่นหรือเปล่า?”

“ไม่ถึง ผมสั่งทำขัดเข็มทองเป็นพิเศษราคาประมาณ 93,000…” มู่เซิ่งกล่าวตามความจริง

“ฮ่า ๆ ๆ ๆ”

ก่อนที่มู่เซิ่งจะพูดจบ เจียงมู่หลงก็หัวเราะออกมาเสียงดัง “93,000?กล้าส่งของขวัญกระจอกๆ แบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย อ้อ จริงสิ ฉันไม่ควรหัวเราะเยอะแก เพราะขนาดตัวแกยังไม่มีเงินเดือนเป็นของตัวเองเลย เงินค่าของขวัญนี่คงจะเป็นเงินของตระกูลจ้าวสินะ?”

“ก็ใช่น่ะสิ เขาไม่มีงานทำ ถ้าเราไม่เลี้ยงดูเขา แล้วเขาจะเอาเงินมาจากไหน?” จ้าวหลินกล่าวอย่างแปลกใจ

ทันใดนั้น สายตารอบๆ ก็มองมู่เซิ่งด้วยความรังเกียจ พวกเขาได้ยินว่าเจียงเจิ้งจื๋อมีบุตรเขย แต่ไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะไร้ประโยชน์ขนาดนี้

กินๆ นอนๆ อยู่ในตระกูลเจียงแบบนี้ เห็นทีว่าเลี้ยงสุนัขคงจะดีกว่าใช่ไหม?มู่เซิ่งมองไปที่ของขวัญที่กลิ้งอยู่บนพื้น หยิบมันขึ้นมาเงียบๆ และเตือนตัวเองว่ากำหนด 3 ปีกำลังจะมาถึงในเร็วๆ นี้ อย่าไปยุ่งกับพวกเขาจะดีกว่า

“เจียงมู่หลง พี่หมายความว่ายังไง นี่เป็นของขวัญที่มู่เซิ่งเตรียมมาอย่างดีนะ”

เจียงหว่านได้ยินแล้วรู้สึกขัดหู เธอลุกขึ้นยืนและพูดทันที

“ของขวัญกระจอกนั่นน่ะเหรอ!ฉันจะบอกเธอเอาบุญนะ ของขวัญที่ฉันเตรียมมาคือการวินิจฉัยส่วนบุคคลของหลิวเจี้ยนหัวแพทย์ที่มีชื่อเสียงในเยี่ยนจิง แค่ปรึกษาอย่างเดียวก็มีค่าใช้จ่ายมากกว่า 2 ล้าน ถึงอย่างนั้นก็มีคนเชิญเขามานับไม่ถ้วน และถ้าไม่สำคัญจริง เขาคงจะไม่มา”

ทันทีที่พูดจบ เจียงมู่หลงก็พูดกับมู่เซิ่งด้วยความดูถูก “แค่เศษเงินของแก ยังไม่พอให้เดินทางจากเยี่ยนจิงมาเจียงหนานเลย”

“อะไรนะ? หมอชื่อดังหลิวเจี้ยนหัว?”

มีคนตะโกนเหมือนตกใจ

“หนึ่งในสี่แพทย์ที่มีชื่อเสียงของประเทศตงหัว พระเจ้า! เจียงมู่หลงเชิญเขาได้เหรอเนี่ย!”

“ของขวัญชิ้นนี้ล้ำค่ามากจริงๆ...”

“เปรียบไม่ได้กับของขวัญไร้ประโยชน์บนโต๊ะนั่นเลย เจียงมู่หลงปัดมันตกพื้นก็สมควรแล้ว”

ในเวลานั้น

ผู้คนโดยรอบรวมตัวกันพากับปรบมือและส่งเสียงโห่ร้อง

ของขวัญจากเจียงมู่หลงนี้ล้ำค่าเกินไปแล้ว

ใบหน้าของเจียงหว่านมืดมนอยู่พักหนึ่ง เธอกัดฟันพลางชี้ไปที่เจียงมู่หลงและกล่าวว่า “เจียงมู่หลง ฉันรู้ว่าพี่มีเงิน จะโอ้อวดอะไรกันนักหนา!”

“ไม่ได้โอ้อวดสักหน่อย แต่เป็นความกตัญญูที่ฉันที่ต่อคุณปู่ต่างหาก” เจียงมู่หลงกล่าวอย่างภูมิใจ

ในเวลานี้ มู่เซิ่งยืนอยู่ด้านข้างด้วยท่าทีครุ่นคิด ราวกับว่าเขาติดอยู่ในความทรงจำเก่าๆ

เขาจำได้ว่าตอนที่เขายังอยู่ในตระกูลมู่ เขาเคยได้พบกับหลิวเจี้ยนหัว

ในเวลานั้นหลิวเจี้ยนหัวเป็นเพียงผู้ช่วยตัวเล็กๆ ในทีมแพทย์จำนวนมากของตระกูลมู่

มู่เซิ่งยังจำได้อย่างคลุมเครือว่าเขาเคยอธิบายหนังสือทางการแพทย์ให้หลิวเจี้ยนหัวฟัง

ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าตอนนี้เขากลับได้เป็นถึงหนึ่งในสี่แพทย์ที่มีชื่อเสียงของประเทศตงหัว “หลบไป อย่ามาขวางทาง!” เจียงมู่หลงหันไปพูดกับมู่เซิ่งอย่างโกรธจัด

มู่เซิ่งถือของขวัญและเดินไปที่มุมห้องโดยไม่พูดอะไร ฉากนี้ทำให้เจียงหว่านโกรธจัด อยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ตอนเก็บไว้ในใจ ดวงตาของเธอฉายแววผิดหวังอย่างชัดเจน ใช่สิ... คนไร้ประโยชน์อย่างคุณจะกล้าต่อต้านได้ยังไง ถ้าเขาแคร์คงไม่ยอมโดนดูถูกมานานขนาดนี้หรอก

เรื่องที่เกิดขึ้นใน Royal Club คงเป็นแค่ลูกเล่นของคุณสินะ

เมื่อทุกคนมาถึง คนในตระกูลเจียงก็เริ่มมอบของขวัญให้กับชายชรา ของขวัญล้ำค่าทุกชนิดถูกวางไว้ทั่วทุกแห่ง มีเพียงห่อสีทองและสีน้ำเงินเท่านั้น

เจียงมู่หลงมองไปยังของขวัญยาวสีดำที่มู่เซิ่งถืออยู่ในมือ ขณะที่กำลังจะเยาะเย้ยอะไรบางอย่าง ประตูห้องผู้ป่วยก็ถูกผลักเปิดออกทันที และชายชุดขาวเดินเข้ามา

“ขอโทษครับที่มาช้าไปหน่อย”

ชายในเสื้อคลุมสีขาวเดินเข้าไปในวอร์ดและกล่าวอย่างขอโทษ

สายตาของตระกูลเจียงจับจ้องไปที่ชายในเสื้อคลุมสีขาว “คุณเป็นใคร?”

“ขอโทษครับ ผมลืมแนะนำตัว” ชายในเสื้อคลุมสีขาวยิ้ม “ผมชื่อหลี่น่อง เป็นลูกศิษย์ของคุณหมอหลิวเจี้ยนหัว อาจารย์มีธุระต้องทำ เขาจึงมาไม่ได้น่ะครับ”

“อาจารย์ของผมบอกว่าถ้าท่านสามออกจากโรงพยาบาลเมื่อไร เขาจะมาหาด้วยตัวเองอย่างแน่นอน”

“หมอหลี่นี่เอง รีบๆ เร็วเข้า” เจียงมู่หลงกล่าวด้วยแววตาแปลกใจ “คุณปู่ของผมป่วยหนัก ก่อนที่เขาจะออกจากโรงพยาบาล ผมอยากให้คุณตรวจอาการให้คุณปู่ของผมสักหน่อยน่ะ”

“แต่หมอหลี่เป็นถึงคุณหมอหลิวเจี้ยนหัว คงต้องมีฝีมือเหมือนกันสินะ”

“แน่นอนครับ!”

ชายในเสื้อคลุมสีขาวยิ้มและนั่งลงข้างเตียง

คนรอบข้างไม่ได้หยุดเขา