มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 41

“อะไรนะ?คุณไม่ใช่หมอ?”

ซูขุยเสี่ยโกรธมากและคว้ามือมู่เซิ่งไว้"คุณไม่ใช่หมอ ทำไมต้องมาทำการรักษาอาจารย์ของฉันด้วย?"

ในขณะนี้ ชายชราก็เปิดปากของเขาอีกครั้ง พ่นเลือดออกมาคำใหญ่ และหน้าอกของเขาก็ขึ้นลงอย่างรุนแรง

“ดูสิ ดูสิ่งที่คุณทำ!”

เจียงเทาฉินหัวเราะอย่างเย็นชา"ไอ้สารเลวเอ้ย ไม่รู้ทักษะทางการแพทย์อะไรเลย ยังมารักษาคนแก่ไปเรื่อยเพราะเงิน?เลวจริงๆ!"

“ใช่ ไร้ยางอายจริงๆ!”ผู้สัญจรไปมาคนหนึ่งที่พยายามจะลองดู แต่ถูกมู่เซิ่งแย่งไปก่อน พูดอย่างเหยียดหยามในขณะนี้

มู่เซิ่งพยายามหลุดพ้นจากซูขุยเสี่ย และต้องการที่จะฝังเข็มต่อไป แต่ความแข็งแกร่งของผู้หญิงนี้น่าทึ่งมาก ขืนทำต่อไป อาจส่งผลต่อตำแหน่งของเข็ม เขาหยุดและพูดด้วยใบหน้าที่จริงจัง

“เหลืออีกหนึ่งเข็ม หากไม่ฝังเข็มนี้ ชีวิตของชายชราจะตกอยู่ในอันตรายได้ทุกเมื่อ!”

เจียงเทาฉินหัวเราะเยาะ"ไอ้ขยะ แกรู้อะไร?"

"หุบปาก!"

ในขณะนี้ เจียงหว่านก็บีบเข้าไปในฝูงชน โดยชี้ไปที่เจียงเทาฉินและเถียง

“คุณผู้หญิงท่านนี้ ตอนที่คุณร้องขอความช่วยเหลือ คนรอบข้างไม่มีใครออกมาช่วยเลย มู่เซิ่งใจดีจึงยอมออกมาช่วย”

“หากอาจารย์ของคุณเป็นอะไรไปตอนรักษา คุณสามารถแจ้งตำรวจและจับกุมเราได้”

เสียงของเจียงหว่านเย็นชา และเธอก็แสดงความแข็งแกร่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เธอชี้ไปที่เจียงเทาฉิน"นอกจากนี้ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?คู่ควรมาด่าสามีของฉันเหรอ?

"แม้ว่าเขาจะขี้ขลาด แต่ใช่ว่าคุณจะมารังแกได้!"

ในตอนท้าย เจียงหว่านได้แสดงออร่าที่ยากจะต้านทาน ซึ่งทำให้มู่เซิ่งตกตะลึงเล็กน้อย และรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย

นี่เป็นครั้งแรกที่เจียงหว่านพยายามอย่างมากเพื่อปกป้องตัวเขา

เจียงเทาฉินก็ตกตะลึงเช่นกัน เขาคิดไม่ถึงว่าผู้หญิงคนนี้จะแคร์สามีที่ไร้ประโยชน์ของเธอมากขนาดนี้ และส่งเสียงอย่างเย็นชาว่า"เดี๋ยวรักษาจนตาย เกรงว่าแจ้งตำรวจก็สายเกินไปแล้ว!"

“คุณแน่ใจไหมว่าสามารถรักษาอาจารย์ของฉันให้หายได้?”ซูขุยเสี่ยจ้องไปที่มู่เซิ่ง

เธอกำลังมองเข้าไปในดวงตาของเขา

ดวงตาที่เรียบสงบและใจเย็น ดูไม่เหมือนคนร้ายเลย

“ผมรับประกันด้วยชีวิต”มู่เซิ่งพยักหน้า

"โอเค ถ้าอย่างนั้นคุณก็รีบลงมือเถอะ"ซูขุยเสี่ยกล่าว

สีหน้าของเจียงเทาฉินน่าเกลียด เขาไม่คิดว่าคุณซูจะยอมให้คนขี้ขลาดคนนี้ทำการรักษา และรีบพูดว่า"คุณซู ไม่ได้นะ ไอ้ขี้ขลาดคนนี้จะทำการรักษาได้อย่างไร!"

“งั้นคุณมารักษาไหม?”ซูขุยเสี่ยมองเขาอย่างแข็งกร้าว

เจียงเทาฉินพูดไม่ออกทันที

เขาเป็นพวกที่วันๆไม่ทำอะไรของตระกูลเจียง ในงานเลี้ยงของตระกูลเจียง จะยืนข้างเจียงมู่หลงทุกครั้ง โดยหวังว่าเมื่อรุ่งแล้วจะช่วยเขาด้วยคน เพราะเหตุนี้ เขาจึงดูถูกคนอย่างมู่เซิ่งมาก ตั้งแต่ต้นจนจบ เหน็บแนมอยู่ข้างๆ แต่ไม่ออกมาช่วยผู้อื่น

ถ้าสามารถรักษาให้หายได้ เขาคงยื่นมือออกไปเอาห้าล้านแต่แรกแล้ว

ซูขุยเสี่ยพยุงชายชราและพูดต่อ"ถ้าอย่างนั้นคุณก็ลงมือเถอะ ถ้าคุณสามารถรักษาอาจารย์ของฉันให้หายได้ ฉันจะมีของขอบคุณอย่างมากแน่นอน แต่ถ้ามีอะไรผิดพลาด ตระกูลซูของเราจะไม่ปล่อยไปอย่างง่ายดายแน่นอน!"

หานเสี่ยทำหน้ามีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น ยืนอยู่ข้างๆและตะโกนเสียงดัง"ฮ่าฮ่าฮ่า คุณรอตายได้เลย"

มู่เซิ่งไม่ไปสนใจเธอ ถือเข็มเงินโดยตรงและแทงไปที่จุดฝังเข็มบนกระดูกสันหลังของชายชรา

ลมปราณวิ่งไปทั่วร่างกาย

แว่ก--

เข็มเงินในมือของเขาร่วงลง ชายชราทิ้งตัวลงบนพื้นโดยตรง อ้าปากและพ่นเลือดสีดำกองใหญ่ออกมา

หลังจากกระอักเลือดออกมาแล้ว สีหน้าของชายชราก็ดีขึ้นเล็กน้อย ไม่เพียงแต่ลืมตาขึ้นเท่านั้น แต่การหายใจก็ราบรื่นขึ้นอีกด้วย

“ท่านอาจารย์ ท่านไม่เป็นไรใช่ไหมอาจารย์?”ซูขุยเสี่ยพยุงชายชราขึ้นมาทันที

เจียงหว่านถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ท่ามกลางฝูงชน มีเพียงมู่เซิ่งเท่านั้นที่มองชายชราด้วยท่าทางขมวดคิ้ว ครั้งนี้ที่ทำการฝังเข็ม แม้ว่าเขาจะแก้ปัญหาของชายชราในครั้งนี้ แต่ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่อาการของเขาจะกำเริบในครั้งต่อไป

แม้ว่าวิกฤตจะผ่านพ้นไป แต่ต้นตอของปัญหายังคงอยู่

"เหอะๆ ชายชราแค่สำลักอะไรบางอย่างแหละ คุณแค่โชคดี จึงทำให้เขาพ่นมันออกมา"

เมื่อเห็นสิ่งนี้ หานเสี่ยก็พูดเหน็บแนมอยู่ข้างๆ"ถึงไม่ใช่คุณ ชายชราก็ไม่เป็นไรหรอก"

เจียงหว่านขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอคิดไม่ถึงว่า เจียงเทาฉินไม่เพียงแต่ไม่ยอมรับ แต่ยังจะมาใส่ร้ายสามีของเธอ

คนเรานี่มันสามารถไร้ยางอายได้ถึงขนาดนี้เลย

“หลีกทางหน่อย หลีกทางหน่อย!”