มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 45

เมื่อซูขุยเสี่ยเห็นเช่นนี้ ก็โกรธมาก"ไอ้สารเลว คุณกำลังทำอะไร?"

“หุบปาก!”

มู่เซิ่งตะโกนอย่างไม่เกรงใจ"ถ้าพูดอีก เชื่อหรือไม่ว่าผมจะไม่รักษาอาจารย์ของคุณ?"

ซูขุยเสี่ยหุบปากของเธออย่างขมขื่น และจ้องไปที่มู่เซิ่ง หากมีอะไรเกิดขึ้นกับอาจารย์ แม้ว่าจมีกู่ชิงเสวียนและท่านหลิวอยู่ เธอก็จะฆ่ามู่เซิ่งแน่นอน

"ท่านซ่ง คุณยังโอเคไหม?"

มู่เซิ่งนั่งยองๆอยู่ข้างซ่งเหยียนหมิงและถาม

"อันที่จริงแล้วก็โอเคอยู่ แต่แค่รู้สึกอึดอัดนิดหน่อย"ซ่งเหยียนหมิงยิ้มอย่างขมขื่น เขาก็คิดไม่ถึงเหมือนกัน ว่าชีวิตนี้จะถูกฝังทั้งเป็น

"งั้นผมจะเริ่มแล้วนะ"

ทุกอย่างเป็นไปตามแผน และในวินาทีต่อมา มู่เซิ่งหยิบเข็มเงินสามอันออกมา และแทงไปที่จุดฝังเข็มสามจุดไป่หุ้ย，ซ่างซินและเสินถิง

ทุกคนกลั้นหายใจโดยไม่รู้ตัว เฝ้าดูมู่เซิ่งฝังเข็มด้วยใจจดใจจ่อ

หลิวเจี้ยนหัวกำมือแน่น อยากจะเกาะด้านข้างของมู่เซิ่งเพื่อสังเกตการณ์

หลังจากเข็มทั้งสามอันฝังลงไป มู่เซิ่งไม่ได้หยิบเข็มขึ้นมา บีบปลายเข็มและบิดมันเบาๆ ห้านาทีผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย ซึ่งทำให้ใบหน้าของซูขุยเสี่ยเริ่มเย็นชา

เมื่อเธออดไม่ได้ที่จะดุมู่เซิ่งด้วยความโกรธ ทันใดนั้นเธอก็เห็นดวงตาของซ่งเหยียนหมิงเบิกกว้าง"น้องมู่ ผม ผมรู้สึกว่าในร่างกายของผมมีกระแสพลังงานไหลเวียน"

“อืม ก็มันเกิดจากเข็มเงินของผม ไม่ต้องตกใจไป”

มู่เซิ่งสงบนิ่งเหมือนเคย“เดี๋ยวอาจมีการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่”

“หือ?เคลื่อนไหวครั้งใหญ่?”

เปลือกตาของกู่ชิงเสวียนกระตุก และจ้องมองไปที่ฉากข้างหน้าอย่างไม่ละสายตา

วินาทีถัดไป

บูม!

ดินแตกกระจาย!

บ่อโคลนลึกสองเมตรระเบิดออก ดินแตกเป็นผงในอากาศ!มันตกลงมาเหมือนฝน

ฉากนี้ทำให้ทุกคนตกใจโดยตรง!การเคลื่อนไหวนี้ใหญ่เกินไปไหม?

ทันใดนั้น กู่ชิงเสวียนดูเหมือนจะค้นพบบางอย่างและอุทานว่า"อาจารย์ ท่าน...ท่านเจียงสามารถเคลื่อนย้ายลมแล้วใช่ไหม!"

"ท่านอาจารย์เคลื่อนย้ายลมได้จริงหรือ?ยินดีด้วย ท่านอาจารย์ ในที่สุดท่านก็ฟื้นพละกำลังแล้ว"

กู่ชิงเสวียนรู้สึกตื่นเต้นมาก เนื่องจากตั้งแต่ที่อาจารย์ของเธอล้มป่วยเมื่อ 2 ปีก่อน อาการก็แย่ลงทุกวัน ปีที่แล้ว ไม่สามารถเคลื่อนย้ายลมเลย มิฉะนั้น ร่างกายก็จะเจ็บปวดและควบคุมตัวเองได้ยาก

"ชิ่ว--"

มู่เซิ่งยื่นมือออก และหยิบเข็มเงินสามอันไว้ในมือ ร่างกายของเขาอ่อนล้า เมื่อกี้ที่เคลื่อนย้ายกระแสลม ใช้แรงไปเยอะมาก

"ท่านซ่ง คุณสามารถออกมาได้แล้ว"

ทันทีที่พูดจบ ซ่งเหยียนหมิงก็กระโดดออกมาจากหลุมลึกทันที ด้วยกระแสลมทั่วร่างกายของเขา จึงไม่มีความรู้สึกบวมและเจ็บปวดอีกต่อไป!

เขามีความสุขมาก และจับมือมู่เซิ่งไว้"มู่ ผู้มีพระคุณมู่ ท่านเป็นหมอเทวดาที่กลับชาติมาเกิดจริงๆ นี่คุณสามารถรักษาอาการป่วยของผมให้หายจริงๆ! ไม่เพียงแต่ผมจะไม่รู้สึกเจ็บปวดใดๆในตอนนี้ แต่ผมยังสามารถฝึกฝนบูโดได้อีกด้วย!"

เสียงของเขาสั่นอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ และน้ำตาก็ไหลออกมาเพราะความตื่นเต้นของเขา

ซ่งเหยียนหมิงใช้บูโดเป็นร่างกายของเขา

ตลอดชีวิตของเขา สิ่งที่เขาหมกมุ่นและรักที่สุดคือการฝึกฝนบูโด ตอนนี้เขาไม่สามารถฝึกบูโดได้เนื่องจากอาการป่วย มันทรมานมากกว่าการฆ่าเขาเสียอีก

“สามารถฝึกบูโดได้ แต่ทางที่ดี ช่วงครึ่งปีนี้ อย่างพึ่งเคลื่อนย้ายกระแสลม” มู่เซิ่งกดบนตัวซ่งเหยียนหมิงอีกสองสามครั้ง

เมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเขา เปลือกตาของซ่งเหยียนหมิงก็กระตุก และเขาก็โค้งคำนับและคารวะทันที"พระคุณที่ช่วยชีวิตของคุณมู่ ผมจะไม่มีวันลืม!"หลิวเจี้ยนหัวและคนอื่นๆสามารถดูออกได้ว่า ซ่งเหยียนหมิง หายจากอาการป่วยแล้ว

“เสี่ยวมู่ เกิดอะไรขึ้น?”

สายตาของหลิวเจี้ยนหัวร้อนแรงที่สุด"ผมวิจัยมานานกว่าครึ่งเดือน และลมหายใจในร่างกายของเขาผิดปกติ เขาทำอะไรไม่ได้เลย คุณทำได้อย่างไร?"

มู่เซิงยิ้มเบาๆ“จริงๆแล้ว ท่านซ่งไม่ได้ป่วยแต่อย่างใด แต่เป็นการจิตมารครอบงำ” "ในระหว่างการฝึกตามปกติ จะยังคงประสบกับผลกระทบของชี่กง ซึ่งบูโดส่วนใหญ่เป็นปกติ อย่างไรก็ตาม หากวิธีการฝึกฝนบูโดมีปัญหา เพราะความผิดปกตินี้ และไม่ได้รับการแก้ไขได้ทันท่วงที ซึ่งจะค่อยๆทำให้ปัญหาทางจิตใจและร่างกายเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง"

“ดังนั้น วิชาที่ผมฝึกมามันผิดเหรอ?”ซ่งเหยียนหมิงไม่อยากจะเชื่อ