มู่เซิ่ง เขยอันดับหนึ่ง นิยาย บท 90

ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูดังขึ้นหน้าประตูครู่หนึ่ง

เหอซวี่ชิงเดินไปก่อน เขาเปิดประตูแล้วพูดอย่างนอบน้อมว่า “สวัสดีครับประธานอู๋”

อู๋หยู่เหวินสวมสูทเรียบกริบ ยืนอยู่หน้าประตูคฤหาสน์ กำลังจะโค้งตัวทำความเคารพ เมื่อเห็นเหอซวี่โค้งตัวทำความเคารพ ก็อึ้งไปโดยไม่รู้ตัว เขาอดพูดออกมาไม่ได้ว่า “นายเป็นใคร”

“ประธานอู๋ ผมชื่อเหอซวี่ครับ เมื่อก่อนทำงานที่บริษัทการก่อสร้าง เฟยหยาง ก่อนหน้านี้เพิ่งเซ็นสัญญาความร่วมมือกับพวกคุณ มาเป็นผู้จัดการของบริษัทการก่อสร้าง หรงเหวินครับ” เหอซวี่เอ่ยขึ้น

ผู้จัดการของบริษัทการก่อสร้าง หรงเหวินงั้นเหรอ

ธุรกิจของตระกูลอู๋เยอะมาก ผู้จัดการบริษัทก่อสร้างเล็กๆ อู๋หยู่เหวินไม่ได้เก็บมาใส่ใจจริงๆ ถึงขั้นที่เขาไม่เคยได้ยินคนที่รับมาใหม่อย่างเหอซวี่ด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้กลับเห็นเขาอยู่ในบ้านมู่เซิ่ง อดให้ความสำคัญอย่างจริงจังขึ้นมาไม่ได้ ไม่แน่เหอซวี่อาจเป็นคนที่มู่เซิ่งรู้จักก็ได้

“อ๋อ ที่แท้คือนายเองเหรอ”

อู๋หยู่เหวินแสร้งทำเป็นรู้ทันที จากนั้นตบไหล่เหอซวี่แล้วพูดว่า “เหอซวี่ ฉันสนับสนุนนายมาก ไม่ต้องรอช่วงทดลองงานแล้ว พรุ่งนี้นายมาทำงานเลย ถ้าทำได้ดี ฉันจะเลื่อนตำแหน่งให้นายเป็นผู้จัดการใหญ่!”

“ผู้ ผู้จัดการใหญ่......” เหอซวี่งุนงงเล็กน้อย

เขาคิดไม่ถึงว่าเซอร์ไพรส์จะมาเร็วขนาดนี้!

หลังจากอู๋หยู่เหวินพูดจบ เขามองมู่เซิ่งแวบหนึ่ง สายตาดูประจบสอพลอ

มู่เซิ่งยิ้มบางๆ ไม่ได้สนใจ

ส่วนเหอโก๋ชินไม่ได้สังเกตเห็นภาพนี้ หลังจากเขาได้ยินว่าอู๋หยู่เหวินจะเลื่อนตำแหน่งให้ เขาตัวสั่นไปหมด “ดีจังเลย คิดไม่ถึงว่าลูกชายฉันจะได้เลื่อนตำแหน่งเป็นผู้จัดการใหญ่!”

“ใช่ ยินดีด้วยนะท่านเหอ คิดไม่ถึงว่าจะเร็วขนาดนี้ เพิ่งได้รับตำแหน่ง ก็ได้รับการยอมรับจากประธานอู๋แล้ว”

“คนหนุ่มมีความสามารถ เรื่องแบบนี้ทำได้แค่อิจฉาจริงๆ”

“เหอซวี่ ฉันเป็นเพื่อนกับพ่อนายมาหลายปี ต่อไปถ้ามีเรื่องลำบาก ต้องช่วยเหลือกันนะ”

“ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว” เหอซวี่พยักหน้าพูด เต็มไปด้วยรอยยิ้ม

จ้าวหลินนั่งอยู่บนโซฟา หน้าดำหน้าแดง เธอก็คิดไม่ถึงว่าชั่วพริบตาเดียว เหอซวี่จะได้เป็นผู้จัดการใหญ่ของบริษัทการก่อสร้าง หรงเหวิน แม้ตอนนี้ยังไม่ได้ไปทำงาน แต่อู๋หยู่เหวินพูดแล้ว นี่เป็นเรื่องที่แน่นอนแล้ว!

“พวกนายสองคนยังไม่รีบลุกขึ้นอีก คิดว่าที่นี่เป็นบ้านตัวเองจริงๆ เหรอ” เหอซวี่หันมามองมู่เซิ่งกับเจียงหว่าน แล้วพูดประชดอย่างเย็นชา

เจียงหว่านหน้าซีดเผือด ลุกขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เหอซวี่รู้จักผู้นำตระกูลอู๋ ก่อนหน้านี้บอกว่านี่เป็นบ้านของอู๋หยู่เหวิน คงเป็นเรื่องจริงสินะ

อย่าบอกนะว่า......นี่เป็นบ้านที่มู่เซิ่งเช่ามาจริงๆ

จิตใจเจียงหว่านหมดอาลัยตายอยาก แต่เธอก็เข้าใจ ถ้าไม่เช่า มู่เซิ่งจะซื้อคฤหาสน์ได้ยังไง

อู๋หยู่เหวินยืนหน้าประตูอย่างระมัดระวัง วันนี้รู้ว่าคฤหาสน์ของมู่เซิ่งเพิ่งตกแต่งเสร็จ จึงมารับบ้านใหม่ ดังนั้นเขาจึงตั้งใจมาอวยพร แต่เห็นคนในบ้านเยอะแยะขนาดนั้น จู่ๆ ก็แยกไม่ออกว่าพวกเขาเป็นอะไรกับมู่เซิ่ง จึงไม่กล้าพูดอะไร

“ประธานอู๋ รีบมานั่งสิครับ เรื่องเล็กน้อยแบบนี้ ยังต้องรบกวนคุณมาด้วยตัวเอง”

เหอซวี่เชิญอู๋หยู่เหวินมานั่ง

“พูดอย่างนั้นได้ยังไงล่ะ ไม่รบกวนเลยสักนิด มาครั้งนี้ฉันตั้งใจเตรียมของขวัญมา” อู๋หยู่เหวินเอากล่องของขวัญออกมา

เหอโก๋ชินเข้าใจว่าอู๋หยู่เหวินจะให้ลูกชายตัวเอง เขาหยิบขึ้นมาเปิดอย่างไม่เกรงใจ แล้วพูดว่า “ว้าว เป็นประกายมาก นี่ใช่ไข่มุกเรืองแสงหรือเปล่าครับ”

“ไข่มุกเรืองแสงเหรอ”

“ก่อนหน้านี้ผมเคยเห็นในอินเทอร์เน็ต เม็ดเท่าไข่นกพิราบราคาตั้งล้านกว่าแน่ะ”

“เม็ดใหญ่ขนาดนี้ คงราคาแพงมากใช่ไหมครับ”

เพื่อนแต่ละคนเบิกตาโต แล้วยื่นหน้าเข้ามาดู

“ไม่แพง เม็ดละสามล้านเอง เป็นของขวัญแห่งการเริ่มต้นสิ่งใหม่ เพื่อความสุขน่ะครับ” อู๋หยู่เหวินพูดด้วยรอยยิ้ม นี่ไม่นับประสาอะไรเลย

“สามล้านเหรอ”

เหอซวี่กับเหอโก๋ชินดีใจเป็นอย่างมาก ของขวัญแพงขนาดนี้ คิดไม่ถึงว่าอู๋หยู่เหวินจะให้ง่ายๆ แบบนี้ นี่ให้ความสำคัญกับพวกเขาขนาดไหนกัน ตอนนี้อย่าว่าแต่เป็นผู้จัดการใหญ่เลย ถึงเอาบริษัทการก่อสร้าง หรงเหวินให้เขา เหอซวี่ก็เชื่อ!

ตอนนี้เหอซวี่รู้สึกว่าเขากลายเป็นที่จับตามองของทุกคน เชิดหน้าขึ้นอย่างได้ใจ แทบอยากไปรับตำแหน่งที่บริษัทการก่อสร้าง หรงเหวินตอนนี้เลย

เขาหันมา ยังเห็นมู่เซิ่งนั่งอยู่บนโซฟา เขาโมโหมาก ชี้มู่เซิ่งแล้วก่นด่าว่า “ไอ้ขยะ นายยังไม่หลีกไปอีกเหรอ”

“ผมอยู่บ้านตัวเอง ต้องหลีกอะไรล่ะ” มู่เซิ่งพูดอย่างราบเรียบ

“บ้านตัวเองเหรอ นายเป็นแค่ขยะ จนถึงตอนนี้ยังคิดว่าที่นี่เป็นบ้านตัวเองอีกเหรอ”

เหอซวี่ก่นด่าออกมา “รีบไสหัวไปให้พ้น ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่ให้นายอยู่!”

“แล้วถ้าผมไม่ไปล่ะ”