นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 167

นางไม่อยากแทรกแซงเรื่องนี้ นี่จะเด็ดขาดก็ไม่ได้ จะหาทางแก้ก็ไม่รู้จะแก้อย่างไรอีก นางดูอย่างเดียวก็พอ

สวีฉางหลินเงยหน้ามองสองคนที่หน้าแดงหูแดงแจ๋อีกครั้ง แล้วก้มหน้าเงียบ

โจวกุ้ยหลานจ้องสองคนแม่ลูกเขม็ง แล้วเอื้อมมือไปคว้าสวีฉางหลิน แต่จู่ๆ ก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่มือ พอหันไปมองถึงพบว่ามือตัวเองแตะถูกตอกไม้ไผ่ ถูกมันบาดถูกหนัง

พอกำลังจะดึงมือกลับ สวีฉางหลินนัยน์ตาหดเล็ก คว้ามือนางไว้ เค้นเลือดออกแล้วอมหลังมือของนาง

ความรู้สึกอุ่นร้อนถาโถมมา ทำให้โจวกุ้ยหลานสั่นระริก นางแอบเหลือบมองเหล่าไท่ไท่กับโจวต้าไห่แวบหนึ่ง จะดึงมือกลับแต่สวีฉางหลินไม่ยอมปล่อย จับมือนางแน่นไม่ให้หนี

“เออ ท่านแม่กับพี่ก็อยู่ ข้าจัดการเอง...”

โจวกุ้ยหลานใบหน้าร้อนผ่าว รีบผลักสวีฉางหลิน กระซิบ

นี่...นี่จะใกล้ชิดเกินไปแล้ว ที่สำคัญที่สุดคือ ยังอยู่ต่อหน้าเหล่าไท่ไท่กับโจวต้าไห่ด้วย

แต่สวีฉางหลินไม่สนใจ ใช้ฟันดูดเลือดข้างนอกออกมาก่อนจะถุยออก ดูแผลนั้น แล้วกดปากแผลของนางแน่น

นี่...นี่จะเจ็บเกินไปแล้วนะ!

โจวกุ้ยหลานสะดุ้ง “ปล่อย เจ็บ!”

ผู้ชายคนนี้แรงเยอะเกินไปแล้ว นี่จะห้ามเลือดให้นางหรือจะบีบมือนางหักกันแน่!

ครั้นสวีฉางหลินได้ยินก็ผ่อนแรงลงมาก

แล้วจึงหันไปมองโจวกุ้ยหลาน “ยังเจ็บอีกไหม?”

“ไม่เจ็บแล้ว ข้ากดเองได้ เจ้าทำงานเจ้าไปเถอะ” โจวกุ้ยหลานเอ่ย ดึงมือกลับมา คราวนี้สวีฉางหลินปล่อยมือนางแล้ว เมื่อนั้นนางจึงโล่งอก

แผลเล็กแค่นี้ เลือดก็ออกแค่นี้ จะยุ่งทำไม ประเดี๋ยวเลือดก็หยุดเองแล้ว เมื่อครู่สวีฉางหลินกดมือนางไว้ นางรู้สึกอย่างกับกระดูกตัวเองจะหักแน่ะ

เอ๊ะ ทำไมเงียบไป?

นางเงยหน้าขึ้น เห็นเหล่าไท่ไท่กับโจวต้าไห่กำลังมองมาที่นาง

“เจ้าเป็นอะไรไป?” เหล่าไท่ไท่ขมวดคิ้วถาม

“ไม่เป็นไร ตอกไม้ไผ่บาดมือเท่านั้น พวกท่านไม่ต้องสนใจข้า คุยกันต่อเถอะ” โจวกุ้ยหลานโบกมือ กล่าวกับทั้งสอง

เหล่าไท่ไท่เห็นว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยจึงโล่งอก แล้วกันไปทะเลาะกับโจวต้าไห่ต่อ

โจวต้าไห่นิ่งเงียบ ฟังมารดาของตัวเองด่าทอ ผ่านไปพักใหญ่จึงโพล่งปากว่าจะแต่งกับหลิวเซียง ทำจนเหล่าไท่ไท่โมโหตบเขาไปฉาดหนึ่ง แล้วด่าต่อ

โจวกุ้ยหลานนับว่าเข้าใจแล้ว พี่ใหญ่คิดจะแต่งงานกับหลิวเซียงจริงๆ แต่นางไม่คิดว่าโจวต้าไห่จะมีความรู้สึกอะไรกับอีกฝ่าย คงเพราะอย่างช่วยนาง เพราะหากชุ่ยฮวาโพนทะนาออกไป จะส่งผลกับชื่อเสียงของหลิวเซียงได้

แน่นอน นางไม่สนใจเรื่องนี้ เพราะเหล่าไท่ไท่กับโจวต้าไห่ต่างไม่ผิด หากมองจากมุมของเหล่าไท่ไท่ หลิวเซียงรับกรรมในสิ่งที่ตนกระทำ แต่หากมองในมุมของโจวต้าไห่ เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะเขา จะทำร้ายหญิงสาวคนหนึ่งก็ไม่ได้

“ท่านแม่ ตอนที่หลิวเซียงมาหาข้า นางไม่รู้สักหน่อยว่าบ้านเรามีเงินแล้ว” โจวต้าไห่ขมวดคิ้ว เอ่ยกับเหล่าไท่ไท่

“นางเห็นเจ้าเป็นฟางช่วยชีวิตเส้นสุดท้ายต่างหาก ถ้าเทียบกับเจ้าโง่นั่น แต่งกับเจ้าจะไม่ดีกว่าหรือ?”