นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 171

ตอนนี้นางเคยชินกับชีวิตชนบทนี่แล้ว ไม่อยากถูกดึงเข้าไปร่วมกลเกมแผนร้ายอะไรทั้งสิ้น ด้วยสติปัญญาน้อยๆ ของนาง อย่างมากก็ทำให้ตัวเองอยู่สุขสบาย ถ้าต้องต่อสู้ช่วงชิงเหมือนกับการต่อสู้ในวังหลวงหรือคฤหาสน์เหมือนละคร กลัวแต่ตัวเองคงต้องตายชนิดไม่เหลือซากแน่

เมื่อเห็นนางไม่ถามต่อ สีหน้าสวีฉางหลินจึงกลับสู่ความปกติ

เมื่อก่อนตอนเรียนวาดภาพก็ลำบากไม่น้อย ตอนนี้สามารถช่วยภรรยาวาดแผนภาพบ้านได้ก็คุ้มค่าแล้ว

อื่ม คุ้มค่ามาก

“พวกเจ้ามีความเห็นอะไรกับเรื่องนี้ไหม?”

โจวกุ้ยหลานวางแผนภาพไว้บนโต๊ะให้สองพ่อลูกดู

เจ้าก้อนน้อยเอามือเล็กยัดเข้าปาก สวีฉางหลินที่อยู่ข้างๆ พลันตีไหล่เขา “ไม่ได้!”

เจ้าก้อนน้อยเอามือออกตาละห้อย แล้วมองดูแผนภาพอีกครั้ง เห็นบ้านในนั้นแล้วก็ดีใจ

“ชอบ!”

“แต่เข้าออกไม่สะดวก” สวีฉางหลินมองภาพแล้วเสนอความคิดของตน

โจวกุ้ยหลานก้มหน้ามองอีกครั้ง เหมือนจะจริงแฮะ บ้านหลังนี้นอกสามชั้น ในสามชั้น แน่นเกินไป

“อย่างนั้นก็รื้อกำแพงตรงแปลงผักตรงกลางออก แล้วเหลือตรงข้างนอก อย่างไรคนอื่นก็มองไม่เห็น ใช่ไหม?”

โจวกุ้ยหลานเอ่ย กากบาทตรงกำแพงตรงกลาง

“ได้”

“อย่างนั้นก็เอาตามนี้ นี่ก็คือบ้านของเราในอนาคต ตรงนี้คือห้องนอนหลัก ต้องมีห้องอาบน้ำ ต้องมีห้องน้ำด้วย ข้างนอกพวกเราทำบ่อแก๊ส”

โจวกุ้ยหลานกล่าวพลางสะกิดสวีฉางหลิน “วาดสิ”

สวีฉางหลินมึนๆ งงๆ ไม่เข้าใจว่าสิ่งใดคือบ่อแก๊ส ได้แต่วาดวงกลมตามที่ภรรยาตัวน้อยของตนบอก

อื่ม แบบนี้ก็ใช้ได้แล้ว

“เอาล่ะ อย่างนั้นขั้นแรกของบ้านเราก็เรียบร้อย ต่อไปมีเงินแล้วพวกเราค่อยทำต่อ” โจวกุ้ยหลานหยิบผ้าขาวขึ้นแล้ว ลูบขอบมุมให้เรียบพร้อมกับประกาศ

หนึ่งครอบครัวสามชีวิตดีใจกับแบบแปลกๆ ราวกับบ้านหลังนี้สร้างสำเร็จแล้ว

“บ้านหลังนี้คิดเสร็จแล้ว แต่แสงสว่างนี่สิ กลัวว่าจะไม่พอ”

พอโจวกุ้ยหลานคิดเรื่องนี้แล้วก็อดพูดขึ้นไม่ได้

บ้านหลังเดิม ตอนกลางวันต่อให้เปิดประตูหน้าต่างหมด แต่ก็ยังไม่สว่างอยู่ดี แต่ตอนนี้บ้านของเขาใหญ่ขนาดนี้ ถ้าแสงไม่ดีจะทำอย่างไร?

ยุคนี้ไม่มีกระจกอะไรหรือ!

“ซื้อกระเบื้องใส” สวีฉางหลินเอ่ย

“กระเบื้องใส? ตอนนี้มีกระเบื้องใสด้วยหรือ?” โจวกุ้ยหลานทึ่ง

นางเคยเห็นกระเบื้องใสในอดีตชาติ ปกติไม่ใช่ว่าทำจากกระจกหรือพลาสติกหรือ? ยุคสมัยนี้ก็ทำกระจกหรือพลาสติกแล้ว?

“เป็นของที่คนรวยมีอำนาจใช้กัน” สวีฉางหลินตอบ

คนรวยมีอำนาจ อย่างนั้นมิต้องแพงหูฉี่หรือ?

โจวกุ้ยหลานนึกถึงเงินสี่ร้อยตำลึงที่อยู่ใต้ดิน กังวลว่าจะไม่พอ เพราะบ้านหลังนี้ต้องใช้เงินมาก

“อย่างนั้นพวกเราสร้างบ้านก่อน ถึงตอนนั้นถ้ามีเงินเหลือค่อยไปซื้อกระเบื้องใสเถอะ” โจวกุ้ยหลานได้แต่ยอมถอย

นางเป็นคนยุคปัจจุบัน ให้ความสำคัญกับเรื่องแสงสว่างมาก ถ้าแสงไม่ดีก็จะอยู่ไม่สบาย