นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 282

ชายชราผู้หนึ่งเองก็พูดออกมาว่า “กุ้ยหลานใช่ไหม ? เจ้าช่วยลูกหลานตระกูลจ้าวของพวกเราสักคนได้ไหม ?”

ความหมายของคำพูดนี้คือให้นางช่วยพาตัวหลานชายของเขาไป

ในตอนนี้คนที่ควรให้ความช่วยเหลือเป็นอันดับแรกก็คือคนชราและเด็ก

โจวกุ้ยหลานส่ายหน้า เมื่อนางรู้ว่าพวกเขามองไม่เห็นจึงตะโกนออกไปเสียงดัง “ไม่ได้ ! ข้าเป็นผู้หญิงเพียงคนเดียว ไม่มีแรงขนาดนั้น หากต้องการช่วยเด็กก็ไม่สามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้แล้ว ! จะต้องช่วยผู้ชายคนใดคนหนึ่งก่อน อีกเดี๋ยวเขาจะได้ช่วยเหลือพวกเจ้าได้ ! ไม่มีเวลาแล้ว ฝนยังตกอยู่ อีกเดี๋ยวน้ำจะท่วมที่นี่จนหมด !”

ตอนนี้เรี่ยวแรงสำคัญที่สุด ! แถมยังต้องแข่งกับเวลา นางไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้ตลอด ไม่อย่างนั้นคงไปช่วยเหล่าไท่ไท่ไว้ไม่ทัน

อีกด้านหนึ่งเงียบไป มีเสียงร้องไห้ด้วยความอึดอัดใจของผู้หญิง เสียงร้องคร่ำครวญของเด็ก และเสียงถอนหายใจของคนชรา

“หากพวกเจ้าไม่สามารถตัดสินใจได้ ข้าจะไปที่ดูบ้านข้าง ๆ” โจวกุ้ยหลานตะโกนออกไปหาอีกฝ่ายอีกครั้ง

หากตอนนี้ยังลังเล มันก็มีแต่ทำให้เสียเวลา หากเสียเวลาต่อไปก็มีแต่ต้องตายเท่านั้น

นางรู้สึกว่าตอนนี้น้ำจำนวนมากเข้ามาในอ่างไม้ของนางแล้ว หากนางยังรออยู่แบบนี้ต่อไปเกรงว่าอ่างไม้ของนางจะจม

“ข้าเอง ! ช่วยข้าก่อน !” ชายหนุ่มคนหนึ่งส่งเสียงออกมา

โจวกุ้ยหลานกำลังจะเคลื่อนไหวก็ได้ยินเสียงชายอีกคนตะโกนออกมาว่า “ทำไมต้องช่วยเจ้าก่อน ? ข้าแรงเยอะกว่าเจ้า ! แถมข้ายังเป็นพี่ชายของเจ้า !”

“จะทะเลาะอะไรกัน ? คนแรกที่ส่งเสียงรีบขึ้นมา ! หากยังมัวแต่สร้างปัญหาข้าจะไปเดี๋ยวนี้เลย !” โจวกุ้ยหลานสนใจที่จะมาฟังการถกเถียงของพวกเขาจากปัญหาเหล่านี้

พี่ชายคนนั้นยังอยากจะพูดอะไรออกมาอีก แต่ชายชราที่อยู่ด้านข้างหยุดเขาเอาไว้ ชายหนุ่มกระโดดลงไปในน้ำจากหลังคา คว้าอ่างไม้ของโจวกุ้ยหลานและปีนขึ้นไป

อ้างไม้ไม่ใหญ่ รองรับได้มากที่สุดก็เพียงแค่สองคน

ขณะที่ชายคนนั้นขึ้นมา อ่างไม้จมลงไป หัวใจของโจวกุ้ยหลานเองก็จมดิ่ง

โชคดีที่เมื่อจมไปถึงปากอ่างมันก็หยุดลงในที่สุด

โจวกุ้ยหลานรีบใช้มือทั้งสองข้างของนางกวักน้ำในอ่างออก “เจ้ารีบพายไปทางซ้าย”

ชายหนุ่มได้ยินอย่างนั้น ใช้มือของเขาเหมือนไม้พาย ทำตามคำสั่งของโจวกุ้ยหลาน

ผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังตะโกนออกมาว่า “พวกเจ้าจะต้องกลับมาช่วยพวกเรานะ !”

“รีบพายออกไปเร็ว !” โจวกุ้ยหลานขัดจังหวะการตอบของชายหนุ่มคนนั้น และออกคำสั่งมาทันที

ตอนนี้ชายคนนั้นไม่กล้าพูดอะไร และมือของเขาก็ขยับเร็วขึ้น

ไม่ว่าอย่างไรท้ายที่สุดแล้วผู้ชายก็มีแรงมากกว่าโจวกุ้ยหลาน และเมื่อผ่านไปไม่นานทั้งสองก็มาถึงสถานที่ที่โจวกุ้ยหลานเคยใช้ขึ้นเขา หลังจากทั้งสองปีนขึ้นไป ก็พลิกอ่างไม้เพื่อนำน้ำซึ่งอยู่ด้านในออก

“เจ้าใช้อ่างไม้นี้เพื่อไปช่วยคนที่เหลือ จำเอาไว้ว่าให้ช่วยผู้ชายในครอบครัวออกมาก่อน ไม่อย่างนั้นทุกคนจะต้องตาย !” หลังโจวกุ้ยหลานออกคำสั่ง นางก็ปีนขึ้นไปบนภูเขา

ชายหนุ่มตื่นตระหนก รีบถามออกมาว่า “เจ้าจะไปไหน ?”

โจวกุ้ยหลานตอบโดยไม่หันกลับมา “กลับไปนำอ่างไม้”

พูดจบก็ไม่สนใจผู้ชายคนนั้นแล้ว