นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา ตอนที่ 342 ระบายความโกรธ
ก่อนจะเห็นเด็กๆ ที่อยู่ด้านข้างรีบเงยหน้าขึ้นพูดกับพ่อแม่ของพวกเขา “ข้าเป็นเด็กดี พวกข้าไม่ขว้างปาข้าวของนะ”
พ่อแม่ของเด็กๆ ยกยิ้มแล้วพยักหน้าให้ “ใช่ ใช่ ใช่ พวกเจ้าเก่งกว่าพี่ๆ พวกนั้นมาก”
พอได้ยินเสียงด้านนี้ เด็กคนอื่นๆ ก็หันไปถามพ่อแม่ของพวกเขาว่าพวกเขาเป็นเด็กดีไหม และพวกเขาก็ได้รับคำชมเชยจากพ่อแม่กลับมา
เสียงพูดคุยนั้นทำให้กลุ่มนักเรียนของสำนักบัณฑิตไป๋ลู่ที่กำลังทำตัวอวดเบ่งโกรธมาก แต่พวกเขาพูดอะไรไม่ได้
พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าไป๋ยี่เซวียนจะด่าพวกเขาด้วยวิธีนี้ มีใครมองไม่ออกว่าพวกเขาจงใจทำกัน? แต่เขากลับแอบด่าว่าพวกเขาสู้เด็กไม่ได้
ก่อนที่พวกเขาจะได้อ้าปากพูด ไป๋ยี่เซวียนยังคงตะโกนใส่นักเรียนกลุ่มนี้ด้วยความโกรธ “พวกเจ้ารู้ไหมว่าตัวเองผิดตรงไหน? พวกเจ้าปล่อยให้ลูกค้าทำตัวเสียมารยาท ลูกค้าในร้านของเรามีเยอะมาก ถ้ามีข่าวลือออกไปว่านักเรียนของสำนักบัณฑิตหนานซานกลั่นแกล้งผู้อื่นไม่มีการศึกษาขึ้นมาจะทำเช่นไร”
“ข้าผิดไปแล้ว” เมิ่งเจียงกล่าวขอโทษด้วยเสียงบางเบา
แต่ในใจกลับรู้สึกสะใจมาก สะใจกว่าด่าว่าเห้อเฟิงออกไปตรงๆ เสียอีก
ส่วนคนอื่นๆ ก็ยอมรับความผิดของพวกเขาเช่นกัน
คนรอบข้างมองนักเรียนของสำนักบัณฑิตไป๋ลู่ด้วยสายตาที่แฝงความหมาย
“หนังสือที่ร่ำเรียนมาทั้งหมดคงอยู่ในท้องสุนัขแล้ว!”
“ที่แท้นักเรียนของสำนักบัณฑิตไป๋ลู่เป็นแบบนี้นี่เอง ในอนาคตข้าจะไม่ส่งลูกไปเรียนที่สำนักบัณฑิตไป๋ลู่เด็ดขาดเลย!”
สีหน้าของพวกเห้อเฟิงปรับเปลี่ยนหลายอารมณ์ กนึ่งในกลุ่มนักเรียนแอบดึงแขนเสื้อของเห้อเฟิง แล้วกระซิบพูด “เห้อเฟิง ถ้าเรื่องนี้ลือไปถึงโรงเรียน พวกเราตายแน่เลย!”
เขาไม่พูด เห้อเฟิงก็รู้ แต่เขาที่ถูกด่าว่าเหน็บแนมแบบนี้ ในใจรู้สึกอับอายขายหน้ามาก
เขาตบโต๊ะเสียงดังปัง แล้วพูดอย่างโมโหว่า “พวกเจ้าแน่มาก!”
ไป๋ยี่เซวียนหันกลับมาอีกครั้ง แล้วคำนับเห้อเฟิง “เป็นความผิดของทางร้านเราที่ทำให้ลูกค้าไม่พอใจ ข้าจะหักค่าจ้างของพวกเขาเป็นการลงโทษ ท่านพอใจหรือไม่”
เมิ่งเจียง “…”
นักเรียนของสำนักบัณฑิตหนานซานทุกคน “…”
ค่าจ้างอะไรกัน? พวกเขามีค่าจ้างตอนไหน?
แต่ในเวลานี้ทุกคนต่างไม่พูดถึงเรื่องนี้ ในเวลานี้ทุกคนต่างนิ่งเงียบ โจวกุ้ยหลานหยุดชะงัก เหตุใดนางถึงรู้สึกว่าวิธีจัดการนี้เป็นวิธีของนางกัน
ในขณะที่นางกำลังนิ่งคิด เห้อเฟิงก็ตะโกนออกมาอย่างโกรธเกรี้ยว “หัก! หักให้หมดเลย! คราวหน้า พวกเราจะกลับมาอีก!”
โจวกุ้ยหลาน “…”
นี่มันฝ่ายธรรมะมีอำนาจเหนือกว่าฝ่ายอธรรม ไป๋ยี่เซวียนฉลาดมากจริงๆ!
ในขณะที่นางกำลังคิดอยู่ ก็เห็นกลุ่มของเห้อเฟิงเดินฝ่าฝูงชนออกมา สีหน้าบึ้งตึง เดินตึงตังจนเกือบจะเดินชนนาง
หลังจากพวกเขาจากไปแล้ว ไป๋ยี่เซวียนก็หันไปกล่าวขอโทษลูกค้าที่มายืนมุงดู ก่อนจะยกยิ้มแล้วพูด “ให้ทุกท่านต้องมาเห็นเรื่องน่าขายหน้าแล้ว จากนี้ไปทางเราจะบริการทุกท่านให้ดียิ่งขึ้นอย่างแน่นอน”
คนกลุ่มนั้นหัวเราะอย่างอารมณ์ดี แต่ไม่รู้ว่าใคร ที่ตะโกนขึ้นมากะทันหัน “ดีมาก” จากนั้นก็ปรบมือนำร่อง และทุดคนก็ปรบมือตาม
เมิ่งเจียงและคนอื่น ๆ มองไปที่ไป๋ยี่เซวียนด้วยแววตาซาบซึ้งใจ
วันนี้ถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของเขา พวกเขาคงไม่สามารถระบายความโกรธออกมาได้
วินาทีต่อมา ไป๋ยี่เซวียนก็หันกลับมา แล้วสั่งพวกเขา “รีบเช็ดโต๊ะและกวาดพื้นให้สะอาด ยังมีลูกค้าคนอื่นๆ รออยู่”
พวกเขารีบพยักหน้ารับ แล้วรีบเช็ดโต๊ะ
พอเห็นว่าไม่มีเรื่องให้มุงดูแล้ว ลูกค้าคนอื่น ๆ ก็กลับไปนั่ง และทานอาหารของตัวเองต่อไป แต่บรรยากาศในร้านกลับครึกครื้นมากกว่าเดิม ทุกคนกำลังพูดถึงเรื่องสำนักบัณฑิตไป๋ลู่
หลังจากที่ทุกคนออกไปหมดแล้ว โจวกุ้ยหลานก็เดินเข้ามาและยกนิ้วโป้งให้ไป๋ยี่เซวียน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา
รอ บทต่อไปค่ะ...