นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 344

นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา ตอนที่ 344 พระราชทานงานแต่งงาน？

เมื่อสักครู่ที่ผ่านมาชายชรายังพึงพอใจที่โจวกุ้ยหลาน เป็นห่วงสุขภาพของเขา แล้วนึกถึงสิ่งดีๆ ที่นางทำให้พวกเขาขึ้นมา แต่ตอนนี้พอได้ยินนางสาปแช่งเขา เขาก็ยิ่งไม่พอใจเป็นธรรมดา

แต่น่าเสียดาย ที่โจวกุ้ยหลานไม่ให้โอกาสเขาพูดต่อ นางในห้อง แล้วเข้าไปอาบน้ำ ก่อนจะนอนลงบนเตียง ทั้งสองหลับไปพร้อมกับลูกชายทั้งสอง

แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงตื่นมากลางดึก นางหันไปมอง แล้วเห็นกระเบื้องสองสามแผ่นบนหลังคาหายไปอีกครั้ง เงาดำรีบกระโดดเข้ามา? ชายชุดดำเดินเข้ามาหยุดตรงหน้าโจวกุ้ยหลาน

ดูเหมือนว่าจะเป็นสวีฉางหลิน

โจวกุ้ยหลานอ้าปากหาว ยกมือข้างหนึ่งประคองศีรษะ และนอนตะแคงอยู่บนเตียง

แสงจันทร์ส่องสว่างผ่านกระเบื้องบนหลังคาเข้ามา จนสว่างไปทั้งห้อง

โจวกุ้ยหลานยื่นมืออีกข้างออกมาจากเตียง แล้วกระดิกนิ้วเรียก

พอเห็นว่าไม่มีการตอบสนอง โจวกุ้ยหลานก็เลิกคิ้วขึ้น

ผู้ชายคนนี้ยังคงนิ่งเงียบ อุตส่าห์อดกลั้นมานาน ตอนนี้ยังอดกลั้นได้อีก?

นางชำเลืองมองไปทางลูกชายทั้งสองที่นอนอยู่ข้างหลัง แล้วเห็นว่าพวกเขายังคงหลับสนิท และคงจะไม่ตื่นขึ้นมาง่ายๆ

พอคิดได้แบบนี้ วายร้ายในใจก็เริ่มอาละวาด แล้วตะโกนพูด รังแกเขา! รังแกเขา!

มุมปากของโจวกุ้ยหลานยกยิ้ม ใช้มือข้างที่ว่างของนางดึงสายรัดผ้าที่ผูกเสื้อผ้าชั้นในของนางออก

ตั้งแต่หัวไหล่ หน้าอก จนถึงเอว

นางไม่รีบร้อน ค่อยๆ ถอยออกมาช้าๆ หลังจากดึงสายรัดเส้นสุดท้ายออก นางก็ใช้นิ้วหัวแม่มือและนิ้วชี้ค่อยๆ กางเสื้อออก เผยให้เห็นช่องว่าง และผิวขาวเนียนก็เปิดเผยออกมาจากด้านในดูน่าหลงใหลเป็นพิเศษเมื่ออยู่ภายใต้แสงจันทร์

กระเบื้องบนหลังคาถูกกระแทกทันที

โจวกุ้ยหลานอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้ “อุ๊บส์” จากนั้นก็นึกขึ้นได้ นางรีบปิดปาก แล้วหันกลับไปมอง และเห็นว่าเด็กทั้งสองยังคงนอนหลับสนิท นางจึงลอบถอนหายใจอย่างโล่งอกออกมา

ก่อนจะหันไปมองอีกครั้ง นางมองไปที่รูบนหลังคา และเห็นว่ามันยังอยู่ จึงรู้ว่าสวีฉางหลินยังไม่ได้จากไป

เมื่อก่อนเขาแทบจะรังแกนางทุกคืน แต่ตอนนี้เขากลับทนได้

แต่แม้ในสถานการณ์เช่นนี้ เขาก็ยังอดทนได้ มันไม่ง่ายเลย…

โจวกุ้ยหลานอ้าปากหาวอย่างอดไม่ได้ พอคิดว่าพรุ่งนี้นางต้องไปที่ร้าน ดังนั้น นางจึงผูกเสื้อผ้าให้เรียบร้อย จากนั้นพลิกตัว หันหลังให้รูบนหลังคา แล้วหลับตานอนต่อ

ในเมื่อนางมองไม่เห็นสวีฉางหลิน ก็ให้เขาดูไปเถอะ นางจะนอนดึกเป็นเพื่อนเขาไม่ได้

พอสวีฉางหลินที่อยู่บนหลังคาเห็นว่าสะใภ้ตัวน้อยในห้องผล็อยหลับไปอีกครั้ง ในใจเหมือนมีไฟแผดเผาจนรุ่มร้อน จนเขารู้สึกไม่สบายตัว

เขาขมวดคิ้ว นั่งบนกระเบื้อง สายตาจ้องมองไปที่เตียง

นอนไม่หลับทั้งคืน…

เช้าวันต่อมา โจวกุ้ยหลานตื่นนอน ล้างหน้า ทำอาหารเช้า และรีบไปที่ร้าน

วุ่นอยู่กับการช่วยพวกแม่ครัวฆ่าไก่ เตรียมของต่างๆ ทำความสะอาดร้าน รอต้อนรับแขกที่ประตู

ในตอนเช้าก็ไม่แตกต่างจากที่ผ่านมามากนัก พอถึงช่วงบ่าย ในร้านเห็นได้ชัดว่ามีลูกค้ามากกว่าที่ผ่านมา แต่ละคนยุ่งจนแทบไม่มีเวลาพัก ยังมีลูกค้าหลายคนที่ชี้ไปที่พวกซิ่วฉายแล้วกระซิบกัน..

พอเห็นฉากนี้ โจวกุ้ยหลานก็รู้ว่าไป๋อี้ซวนกระจายข่าว

ตอนนี้ โจวกุ้ยหลานชื่นชมประสิทธิภาพการทำงานของไป๋ยี่เซวียน มาก

พอถึงวันที่สาม ช่วงเช้ามีคนเข้ามาเป็นอันมาก ยังมีบิดามารดาบางคนพาบุตรมาด้วย แล้วเดินไปสนทนากับซิ่วฉาย เหล่านั้น.