นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 374

นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา ตอนที่374 ตลกบริโภค

โจวกุ้ยหลานถอนหายใจ สิ่งที่ควรทำก็ได้ทำไปแล้ว

เรื่องนี้ เป็นประเด็นที่ทุกคนพูดถึง เพราะเรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นไม่บ่อยนัก

จากปากคนเหล่านั้น ทำให้นางรู้ตื้นลึกหนาบางของเรื่อง

เดิมทีสามีเป็นเด็กที่ถูกเลี้ยงไว้เพื่อแต่งงาน แต่ครอบครัวนั้นปฏิบัติต่อนางเป็นอย่างดี นางถือว่าพ่อสามีและแม่สามีเป็นดั่งพ่อแม่ของตน แต่หลังจากบุรุษของนางตายไป ครอบครัวของพวกเขากลัวว่าใช้ชีวิตต่อไปไม่ได้ จึงให้อาเฟินพบบุรุษอีกคน

ครอบครัวนี้ใช้ชีวิตพอได้อยู่ มีบ้านหนึ่งหลังที่เป็นหลังมีสามทางเข้าสามทางออก แล้วกับร้านอีกร้านหนึ่ง หากบุรุษผู้นี้เป็นคนดี การใช้ชีวิตก็จะเจริญรุ่งเรือง

แต่ชายผู้นี้มีเจตนาชั่วร้าย และคิดในใจว่าตัวเองต้องไปเลี้ยงดูพ่อแม่และลูกของผู้ชายอื่น จึงคิดจะฆ่าพวกเขาทั้งหมด แล้วยึดครองทรัพย์สิน

แล้วก็ซื้อโค้กหนึ่งกระป๋องให้เด็กคนนั้น ใส่ยาเบื่อหนูเข้าไป เด็กคนนั้นดื่มแล้วสิ้นลมหายใจ ยังยุยงให้อาเฟินมาสร้างปัญหาให้กับโจวกุ้ยหลาน หวังค่าสินไหมทดแทนมาก ๆ

ผู้เฒ่าสองคนทนไม่ได้กับการสูญเสียหลานชายคนเดียวของตัวเอง ทั้งคู่ก็ล้มป่วยลง บุรุษผู้นั้นจึงให้ยาพิษเรื้อรังแก่ผู้เฒ่าทั้งสองทุกวัน

เพราะเหตุนี้ จึงทำให้ผู้เฒ่าทั้งสองตายไป

หากไม่ใช่เพราะมีมือปราบจับตามองเรื่องนี้อยู่ตลอด ไม่ว่าใครก็คิดไม่ถึงว่าคนที่ลงมือเป็นเขา เพราะหมอที่รักษาผู้เฒ่าทั้งสองก็เป็นเขาที่เชิญมา

โจวกุ้ยหลานส่ายหน้า นางรู้สึกว่าเรื่องนี้มีบางอย่างซ่อนอยู่ ตอนนั้นนางรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าชายคนนั้นมาเพื่อสูตรโค้กของพวกเขา แต่ชายคนนั้นตายไปแล้ว จึงไม่มีข้อพิสูจน์

เรื่องนี้ถูกแพร่กระจายในเมืองหลวงมานานกว่าครึ่งเดือน ก่อนที่จะถูกแทนที่ด้วยเรื่องใหม่อื่น ๆ

ในระหว่างนั้นมีวันหนึ่งที่ไป๋ยี่เซวียนไม่ได้ออกไปข้างนอก และนั่งหารือกับโจวกุ้ยหลานไปหลายเรื่อง

โจวกุ้ยหลานเสนอเรื่องที่จะเปิดร้านสาขา หลายวันนี้พวกเขาเก็บออมเงินไว้ไม่น้อย

ไป๋ยี่เซวียนพยักหน้า รู้สึกว่าเรื่องนี้รอช้าไม่ได้

แล้วคนที่ต้องจ้างในร้านใหม่ โจวกุ้ยหลานให้ไป๋ยี่เซวียนไปจ้างคน จากนั้นทั้งสองคนจะรับผิดชอบกันคนละร้าน

ส่วนโค้ก บุกเบิกตลาดแล้ว ไม่จำเป็นต้องวุ่นเช่นนี้อีกต่อไป

ไป๋ยี่เซวียนเริ่มมองหาร้านที่ข้างนอกอีกครั้ง ต้องอยู่ห่างจากที่นี่สักหน่อย แต่ต้องมีคนพลุกพล่าน

ด้วยเหตุนี้ ความกดดันร้านนี้ยังอยู่บนบ่าโจวกุ้ยหลาน

ก่อนที่พวกเขาจะเปิดใหม่ร้านขึ้นมา พวกเขาก็ได้ยินว่ามีร้านไก่ทอดเปิดอยู่ใกล้ ๆ

และราคาถูกกว่าของพวกเขา ราวกับเป็นการขายตัดราคากัน

ชั่วขณะหนึ่ง ลูกค้าในร้านของพวกเขาลดลงไปไม่น้อย

ก่อนหน้านี้โจวกุ้ยหลานก็เคยคิดว่าจะต้องมีคนที่ทำไก่ทอดตาม แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้

คนงานรับใช้ในร้านทุกคนต่างเศร้าหมอง รู้สึกว่าการค้าของพวกเขาถูกแย่งไปแล้ว

โจวกุ้ยหลานปลอบพวกเขา หากพวกเขามีอะไรก็ให้ไปทำ หากไม่มีก็ไปพักผ่อนให้เพียงพอ

“ช่วงนี้พวกเราทุกคนเหนื่อยกันมาก ถือโอกาสใช้เวลาสองสามวันนี้พักผ่อนกันดี ๆ ”

“เถ้าแก่โจว ท่านไม่กังวลว่าการค้าของเราจะถูกแย่งไปหรือ”

โจวกุ้ยหลานไม่สนใจ “หากมันง่ายขนาดที่จะแย่งชิงไปทั้งหมด งั้นเมืองหลวงแห่งนี้ก็ไม่อาจมีร้านอาหารมากมายขนาดนี้แล้ว”

การค้านี้ แย่งกันทำ เมื่อก่อนล้วนเป็นพวกเขาที่ทำโฆษณาเอง แต่ตอนนี้พวกที่อาชีพเดียวกันทำโฆษณาด้วย มันคงเป็นการส่งเสริมไก่ทอดนี้ได้ดีกว่าเดิม