นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 384

นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา บทที่ 384 การแข่งขัน 7

โจวกุ้ยหลานโอบกอดเสี่ยวรุ่ยอานเอาไว้แน่น แล้วกล่าวปลอบโยนว่า: “พวกเราคือคน และไม่ใช่พระเจ้า เรื่องที่ทำไม่ได้ย่อมมีมากมายนัก เรื่องที่พวกเราจะต้องไปทำเพื่อตัวเอง ก็ทำได้เพียงพยายามทุ่มเททำให้เต็มที่ เช่นนี้ถึงจะพ่ายแพ้ ก็จะไม่เสียใจในภายหลังใช่หรือไม่?”

เสี่ยวรุ่ยอานยังคงก้มหน้า ไม่ตอบว่าใช่ และไม่ตอบว่าไม่ใช่ เมื่อชำเลืองมองคนแล้วก็คงจะรู้สึกน้อยใจเป็นอย่างมาก

จากที่ไม่ไกล เมิ่งเจียงชำเลืองมองโจวกุ้ยหลานที่ยังเกลี้ยกล่อมเด็กอยู่ ตรงนี้ก็มีความกังวลใจ

“อาจารย์ ไม่เช่นนั้น……ไม่เช่นนั้นให้ข้าไปเปลี่ยนพวกเขาดีหรือไม่? ตำถามนี้ยากเกินไป พวกเขาตอบไม่ได้หรอก!”

ถึงแม้ว่าจะเป็นเมิ่งเจียง ก็ไม่มั่นใจว่าจะสามารถตอบออกมาได้ นับประสาอะไรกับเด็กเล็กขนาดนั้น กับผู้หญิงคนหนึ่งล่ะ?

“เวลานี้คนอื่นคงจะไม่ยอมให้พวกเราเปลี่ยนคนใช่ไหม?” จ้าวจงตี้กล่าวจากข้างๆ อย่างระมัดระวัง

คนอื่นๆ ก็ร้อนใจเช่นเดียวกัน

อาจารย์ส่ายหน้า: “แพ้ก็แพ้ พวกเราทนรับพ่ายแพ้ได้”

พอพูดจบ ลูกศิษย์ของสำนักบัณฑิตหนึ่งที่อยู่ข้างๆ ก็พูดพึมพำขึ้นมาว่า: “นี่มาแข่งขันหรือมาเกลี้ยกล่อมเด็กกันแน่?”

“ก็คือ ทำไม่ได้ก็ทำไม่ได้สิ ยอมรับความพ่ายแพ้ไม่เป็นหรือไง?”

เมิ่งเจียงรู้สึกไม่สบายใจ ต้องการจะโต้แย้ง ก็คิดคำพูดไม่ออก ทำได้เพียงขุ่นเคืองใจ

โดยรอบก็วิพากษ์วิจารณ์ไปตามๆ กัน ชำเลืองมองโจวกุ้ยหลานปลอบโยนเด็ก ภายในใจก็รู้สึกโกรธเคือง ผู้หญิงก็คือผู้หญิงจริงๆ โง่เขลา แยกแยะสถานการณ์ไม่ได้

เห้อเฟิงเงยหน้าขึ้นมาไปยังฝั่งตรงข้าม ก็เห็นว่าผู้หญิงคนนั้นที่อยู่ตรงข้ามกำลังปลอบโยนบุตรชายของตนเองอย่างร้อนใจ จึงหัวเราะเยาะเย้ย

พวกเขาจะต้องชนะอย่างแน่นอน!

โจวกุ้ยหลานปลอบโยนรุ่ยอานจนสงบไปครู่หนึ่งแล้ว สถานการณ์ของเสี่ยวรุ่ยอานจึงดีขึ้นมาเล็กน้อย นางจึงสบายใจ

เพียงแค่เงยหน้าขึ้นมา ก็เห็นว่าสายตาของทุกคนที่มองมายังนางแฝงไปด้วยการดูถูกเหยียดหยาม ทำให้นางรู้สึกแปลกเล็กน้อย

นางขี้เกียจจะไปสนใจ จึงหยิบกระดาษพู่กันออกมาแล้วเริ่มคำนวณ เพียงแค่ชั่วครู่ ก็คำนวณคำตอบออกมาได้แล้ว

แล้วจึงก้มหน้าไปมองเสี่ยวรุ่ยอาน ถึงแม้ว่ายังเสียใจอยู่ แต่ก็ยังหยิบพู่กันขึ้นมาขีดเขียน

นางจึงรู้สึกโล่งอก แล้วหันไปดูเสี่ยวรุ่ยหนิง ก็เห็นว่าเสี่ยวรุ่ยหนิงขีดเขียนอย่างสนุกสนาน

ทันใดโจวกุ้ยหลานก็รู้สึกว่า ความฉลาดเกินไปก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีนัก…….

เมื่อถึงเวลา พิธีกรก็ประกาศผลอย่างเป็นทางการอีกครั้ง เมื่อทั้งสองฝ่ายต่างก็ถูก เสียงในสถานที่ก็ดังเกรียวกราวขึ้นมา

ถ้าหากเป็นก่อนหน้านี้ยังรู้สึกว่านางโชคดีได้ แต่เมื่อถึงครั้งที่สามนี้ก็คงไม่ใช่แล้ว

ถึงแม้จะโง่เขลาสักแค่ไหน เวลานี้ก็สามารถมองออกได้ว่า โจวกุ้ยหลานเขียนออกมาอย่างง่ายดายในการแข่งขันครั้งนี้

“อา……อาจารย์…..ป้ากุ้ยหลาน……..ถูกอีกแล้วหรือ?” เมิ่งเจียงมักมีข้อเสียชอบพูดติดอ่างเวลาตึงเครียด เวลานี้ก็กำเริบขึ้นมาอีกครั้ง

อาจารย์ก็มีสีหน้าเคร่งขรึม มองไปยังแววตาของโจวกุ้ยหลานที่แฝงไปด้วยความสงสัย

หัวข้อเมื่อครู่นี้ เขาก็ต้องใช้เวลาคำนวณนานมาก แต่ผู้หญิงคนนี้ใช้เวลาคำนวณไม่นาน ชัดเจนนางสามารถทำออกมาได้อย่างสบายๆ

“ยอดเยี่ยมมาก!” จ้าวจงตี้อดไม่ได้ที่จะอุทานด้วยความซึ้งใจ

คนอื่นๆ ก็พยักหน้าตามกัน

แน่นอนว่าโจวกุ้ยหลานไม่รู้ว่าสถานะของนางภายในใจของพวกเขาสูงขึ้นสูงขึ้นอย่างมาก นางในเวลานี้ ก็เห็นว่าอีกฝ่ายร้อนรนอย่างมาก

“เจ้า! เจ้า! เจ้าใช้วิธีการชั่วช้าอะไรใช่ไหมไม่? ข้าไม่เชื่อ! พวกข้าไม่เชื่อ!” เห้อเฟิงทำท่าทีคล้ายกับบ้าคลั่ง

เขาไม่สามารถรับได้จริงๆ ผู้หญิงคนเดียว คาดไม่ถึงว่าจะสามารถตีเสมอกับพวกเขาห้าคนได้!