นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1264

ตอนที่​ 1264 ฉางอัน​ยามค่ำคืน​

ข่าวคราว​การ​ส่งมอบ​บัลลังก์​ให้​องค์​ชาย​ใหญ่​ได้​สั่นสะเทือน​ทั้งเมือง​ฉางอัน​ใน​รัชสมัย​ต้าเซี่ย​ปี​ที่​ห้า​ เดือน​สาม วัน​ที่หก​ ยาม​ราตรี​ !

มิมีผู้ใด​เชื่อ​ว่า​เป็น​ความจริง​แม้แต่​คนเดียว​ !

นั่น​เพราะ​ฝ่าบาท​ยัง​หนุ่ม​ยัง​หนุ่ม​ยัง​แน่น​ !

ตลอด​หลาย​ปี​ที่​พระองค์​ทรง​ขึ้น​ครอง​บัลลังก์​ พระองค์​ได้​นำ​พาต้า​เซี่ย​พัฒนา​ไป​อย่าง​รวดเร็ว​ เอ่ย​ได้​ว่า​ก้าว​กระโดด​จน​เป็นที่​จับตามอง​ !

ถึงขนาดที่​ทุกคน​ได้​เชื่อมั่น​ว่า​ต้าเซี่ย​จะต้อง​เจริญก้าวหน้า​ยิ่ง​ ๆ ขึ้นไป​ !

ชีวิต​ใน​วันข้างหน้า​จำต้อง​สมบูรณ์แบบ​ ทว่า​มิมีผู้ใด​คิดถึง​จุด​นี้​มาก่อน​ !

ฝ่าบาท​ทรง​มีพระ​พลานามัย​ที่​สมบูรณ์​แข็งแรง​ดี​ เหตุใด​พระองค์​ถึงต้อง​สละ​ราชบัลลังก์​ด้วย​เล่า​ ?

ฝ่าบาท​ส่งมอบ​ต้าเซี่ย​ไว้​ใน​มือ​ของ​จักรพรรดิ​พระองค์​ใหม่​ที่​มีพระชนมพรรษา​เพียงแค่​ 12 พรรษา​เท่านั้น​… แต่​นั่น​ก็​มิเป็นไร​หรอก​หาก​พระองค์​ดำรงตำแหน่ง​จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​คอย​ชี้นำ​อยู่​เบื้องหลัง​

ทว่า​ก่อนที่​งาน​ประชุม​ราชสำนัก​จะสิ้นสุดลง​ยาม​พลบค่ำ​ ฝ่าบาท​ได้​ชี้แจงแล้ว​ว่า​พระองค์​จะมิดำรงตำแหน่ง​จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​ พระองค์​จะเป็น​แม่ทัพ​นำ​กองทัพเรือ​ออก​สำรวจ​มหาสมุทร​

การ​ออก​สำรวจ​ทางไกล​มัน​อันตราย​มาก​มิใช่หรือ​ ?

นี่​เป็นสาเหตุ​ที่​ฝ่าบาท​ทรง​สละ​ราชบัลลังก์​ให้​อู๋​เทียน​ซื่อ​ใช่หรือไม่​ ?

ราษฎร​ใน​เมือง​ฉางอัน​ยังคง​นิ่งเงียบ​เอ่ย​อัน​ใด​มิออก​ เมื่อ​รู้​ว่า​ฝ่าบาท​จะทรง​สละ​ราชบัลลังก์​ ความฝัน​ที่จะ​มีชีวิต​สมบูรณ์แบบ​ของ​พวกเขา​ได้​มลาย​หาย​ไป​กลายเป็น​ความรู้สึก​ยุ่งเหยิง​ทัน​พลัน​

จักรพรรดิ​ที่​มีพระ​ปรีชา​สามารถ​เช่นนี้​จะไปหา​มาจาก​ที่ใด​ได้​อีก​กัน​ ?

พระองค์​ทรง​รอบรู้​และ​เข้าถึง​ง่าย​ พระองค์​มักจะ​คิดถึง​ราษฎร​เป็นลำดับ​แรก​ พระองค์​ทรง​ทำ​เพื่อ​ต้าเซี่ย​อย่าง​แท้จริง​

แม้อู๋​เทียน​ซื่อ​จะเป็น​พระ​โอรส​ของ​พระองค์​ แต่​เขา​ก็​คง​มิอาจ​เทียบเคียง​กับ​ผู้​เป็น​บิดา​ได้​ !

ใน​ราตรี​นั้น​เอง​ แสงไฟใน​ตรอก​ปู๋​เย้​ยังคง​ส่องสว่าง​มิยอม​หลับใหล​ ทว่า​วันนี้​แทบจะ​มิมีแขกเหรื่อ​ใน​หอ​นางโลม​เลย​

ใน​ราตรี​นั้น​ ร้านรวง​บน​ถนน​จูเชว่​ยังคง​เปิด​ตามปกติ​ ทว่า​กลับ​ไร้​ซึ่งผู้คน​เดินทาง​ไป​จับจ่ายใช้สอย​

เมื่อ​ชาว​ฉางอัน​นับ​ล้าน​ชีวิต​ได้​ทราบ​ข่าว​นี้​ ความกระหาย​ที่จะ​ไป​หอ​นางโลม​หรือ​ไป​เดินเล่น​ซื้อ​ของ​ก็​เหือดหาย​ไป​ทัน​พลัน​

พวกเขา​ไป​รวมตัวกัน​กลุ่ม​ละ​สามถึงห้า​คน​ ทำให้​กิจการ​ที่​ร้าน​น้ำชา​และ​ร้าน​สุรา​คึกคัก​เป็นพิเศษ​

บ้าง​ก็​ดื่ม​ชา บ้าง​ก็​ดื่ม​สุรา​พลาง​สนทนา​ถึงเรื่อง​ใน​วันวาน​ สนทนา​ถึงความสุข​และ​ความ​ขื่นขม​ใน​วันวาน​ ทว่า​ทุก​กลุ่ม​ล้วน​สนทนา​ถึงเรื่อง​ของ​องค์​จักรพรรดิ​

จาก​หลิน​เจียง​จนถึง​จิน​ห​ลิง​

จาก​จิน​ห​ลิง​จนถึง​เมือง​กวน​หยุ​น​แห่ง​ราชวงศ์​อู๋​

จาก​เมือง​กวน​หยุ​นลง​สู่มหาสมุทร​และ​วกกลับ​มายัง​เมือง​ฉางอัน​

ซือ​หม่า​เทา​นัด​รวมพล​ที่​หอ​ซื่อ​ฟาง เพียงเเต่วันนี้​พวกเขา​มิค่อย​รู้สึก​อยาก​อาหาร​เท่าใด​นัก​ อาหาร​ยังคง​วาง​อยู่​เต็มโต๊ะ​มิมีผู้ใด​แตะ​แม้แต่​คนเดียว​

“โบราณ​กล่าว​ไว้​ว่า​ เมื่อ​เปลี่ยนเป็น​จักรพรรดิ​พระองค์​ใหม่​ ขุนนาง​ก็​ย่อม​เปลี่ยน​ใหม่​เช่นกัน​ พวก​เจ้าคิด​ว่า​จักรพรรดิ​พระองค์​ใหม่​จะเปลี่ยน​ขุนนาง​ในราชสำนัก​หรือไม่​ ? แล้ว​ต้าเซี่ย​จะเปลี่ยน​นโยบาย​หรือไม่​ ? ” หวา​งซุน​อู๋ห​ยา​เอ่ย​ถามเสียง​แผ่ว​

“ข้า​คิด​ว่า​คง​มิมีอัน​ใด​เปลี่ยนแปลง​ไป​หรอก​” ซือ​หม่า​เทา​ครุ่นคิด​แล้ว​เอ่ย​ต่อว่า​ “พวก​เจ้าลอง​คิดดู​สิ จักรพรรดิ​พระองค์​ใหม่​ยัง​เยาว์วัย​อยู่​มิใช่หรือ​”

“ดังนั้น​เขา​ย่อม​ต้องการ​ขุนนาง​เก่า​ ๆ เหล่านั้น​แน่นอน​”

“ส่วน​การ​ที่​ฝ่าบาท​ทรง​แต่งตั้ง​เยี่ยนเป่ย​ซี หนิง​ห​ยู่​ชุน​และ​ฉิน​โม่เห​วิน​เข้ามา​เป็น​เสนาบดี​ทั้ง​สามฝ่าย​นั้น​ ก็​เป็นที่​แจ่มชัด​แล้ว​ว่า​พระองค์​มีพระ​ประสงค์​ที่จะ​แต่งตั้ง​พวกเขา​มาคอย​ช่วยเหลือ​จักรพรรดิ​พระองค์​ใหม่​ เพื่อให้​นโยบาย​ของ​ต้าเซี่ย​ดำเนิน​ไป​ดังเดิม​ ! ”