นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1272

สรุปบท ตอนที่ 1272 ทะเลหมอก: นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主)

สรุปตอน ตอนที่ 1272 ทะเลหมอก – จากเรื่อง นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) โดย Internet

ตอน ตอนที่ 1272 ทะเลหมอก ของนิยายทะลุมิติเรื่องดัง นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ตอนที่​ 1272 ทะเล​หมอก​

รัชสมัย​ต้าเซี่ย​ปี​ที่​ห้า​ เดือน​เจ็ด​ วันที่​ยี่สิบ​ !

ผู้บัญชาการ​กองทัพเรือ​ฟู่เสี่ย​วกวน​ได้​นำ​กองทัพเรือ​หก​กองทัพ​ออกเดินทาง​มาจาก​ท่าเรือ​เซี่ยเย๋​ !

แน่นอน​ว่า​กองทัพเรือ​นี้​เป็น​กองทัพเรือ​ที่​แข็งแกร่ง​และ​มีขนาดใหญ่​ที่สุด​ มัน​มีเรือรบ​ทั้งสิ้น​ 180 ลำ​ และ​มีเรือ​บรรทุก​เสบียง​สิ่งของ​อีก​ 500 ลำ​ !

ทหารเรือ​ใน​กองทัพเรือ​มีจำนวน​มหาศาล​ ซึ่งมีมาก​ถึง 600,000 นาย​ !

อีก​ทั้ง​ยังมี​กอง​นาวิกโยธิน​อีก​ 20,000 นาย​

ส่วน​เรือ​บรรทุก​เสบียง​ทั้ง​ห้า​ร้อย​ลำ​นั้น​มีเจ้าหน้าที่​แนวหลัง​ซึ่งเชี่ยวชาญ​ใน​แต่ละ​แขนง​วิชา​จำนวน​ 500,000 คน​ อีก​ทั้ง​ยังมี​อดีต​ผู้เช่า​ที่นา​ของ​ฟู่เสี่ย​วกวน​ติดตาม​ไป​ด้วย​กว่า​หนึ่ง​แสน​คน​

ท่ามกลาง​เสียง​แตร​ของ​เรือ​ที่​ดัง​กึกก้อง​ จั่ว​มู่ผู้​บัญา​ชาการ​กองทัพเรือ​ที่หนึ่ง​ได้​ออกคำสั่ง​ให้​เรือรบ​จำนวน​ 30 ลำ​ของ​กองทัพเรือ​ที่หนึ่ง​เป็น​เรือรบ​กลุ่ม​แรก​ที่จะ​มุ่งหน้า​ออก​ไป​สู่ทะเล​อัน​เวิ้งว้าง​

เรือ​ฉางอัน​ใน​ฐานะ​เรือธง​ของ​การ​เดินทางออก​สำรวจ​ครา​นี้​ มัน​ถูก​จัด​ให้​เข้าไป​อยู่​ใน​กองทัพเรือ​ที่หนึ่ง​ และ​มัน​ก็​มีขนาดใหญ่​กว่า​เรือรบ​ลำ​อื่น​ ๆ ถึงหนึ่ง​เท่า​ !

นอกจาก​เจ้าหน้าที่​ทั่วไป​ที่​ถูก​จัด​ให้​มาประจำการ​บน​เรือ​ลำ​นี้​ ฟู่เสี่ย​วกวน​และ​ภรรยา​ของ​เขา​ก็​อยู่​บน​เรือ​ฉางอัน​ลำ​นี้​ด้วย​เช่นกัน​ นอกจากนี้​ยังมี​กอง​นาวิกโยธิน​ที่​ไป๋​ยู่​เหลียน​เป็น​คน​นำ​ทัพ​อีก​ 20,000 นาย​

ธงอินทรี​ได้​โบกสะบัด​พลิ้วไหว​ท่ามกลาง​ลมทะเล​บน​เรือธง​อีก​ครา​

ชาวเมือง​พา​กัน​ออกมา​ชมความยิ่งใหญ่​

ท่าเรือ​เซี่ยเย๋​แน่นขนัด​ไป​ด้วย​ผู้คน​

พวกเขา​ได้​เป็น​สักขีพยาน​ใน​การ​เริ่มต้น​ยุคสมัย​การ​ออก​สำรวจ​ทางทะเล​ !

ทำให้​พวกเขา​ได้​เห็น​ว่า​กองทัพเรือ​ที่​แข็งแกร่ง​นั้น​เป็น​เยี่ยง​ไร​ !

เมื่อ​ทอดสายตา​มองออก​ไป​ก็​จะเห็น​ว่า​เรือรบ​ของ​ต้าเซี่ย​ได้​ครอบครอง​พื้นที่​มหาสมุทร​ทั้งหมด​ เรือ​แต่ละ​ลำ​บดบัง​แสงสุริยา​จน​กลาย​เป็นเงา​ดำทะมึน​ ขบวน​เรือ​ทอด​ยาว​จนถึง​เส้น​ขอบฟ้า​

จัว​เปี๋ย​หลี​ยืน​อยู่​บน​หอคอย​ของ​ท่าเรือ​ เมื่อ​ทอดสายตา​ลงมา​ก็​จะเห็น​เรือรบ​ละลานตา​เต็มไปหมด​ ชั่ว​อึดใจ​นั้น​เอง​ที่​ทำให้​หัวใจ​ของ​เขา​เต้น​รัว​อย่าง​ที่​มิเคย​เป็นมา​ก่อน​

ราชวงศ์​อู๋​ที่​ดำรงอยู่​มานาน​ถึงสี่ร้อย​ปี​ เดิมที​ก็​มีชาย​ฝั่งทะเล​ที่​งดงาม​อยู่แล้ว​ ทว่า​มิมีผู้ใด​คิด​ที่จะ​ก่อตั้ง​กองทัพเรือ​ขึ้น​มาเลย​ !

มิต้อง​เอ่ยถึง​กองทัพเรือ​ที่​ใหญ่​สุดลูกหูลูกตา​เช่นนี้​เลย​ !

ตอนที่​ฟู่เสี่ย​วกวน​กลับมา​ครอง​บัลลังก์​ที่​ราชวงศ์​อู๋​จนถึง​ปัจจุบัน​ก็​เป็นเวลา​กว่า​สิบ​ปี​แล้ว​

ภายใน​ระยะเวลา​สิบ​ปี​นี้​ เขา​ได้​เป็น​ผู้ริเริ่ม​สิ่งต่าง ๆ​ มากมาย​ ริเริ่ม​ใน​สิ่งที่​พวกเขา​มิกล้า​คิด​หรือ​กล้า​ฝัน​ !

เขา​มิเพียง​สถาปนา​ต้าเซี่ย​ขึ้น​มาเท่านั้น​ ทว่า​เขา​ยัง​บุกเบิก​ยุค​สมัยใหม่​ขึ้น​มาอีกด้วย​ !

ตลอด​สี่ร้อย​ปี​ที่ผ่านมา​จะมีสัก​กี่​คน​ที่​คิด​จะข้าม​ไป​อีก​ฝาก​ฝั่งของ​มหาสมุทร​ ?

อาจจะ​มี…แต่​ก็​มิมีผู้ใด​กล้า​ที่จะ​ออก​ไป​สำรวจ​อีก​ฝั่งหนึ่ง​ของ​ทะเล​อัน​กว้างใหญ่​นี้​

ฟู่เสี่ย​วกวน​มิเพียงแค่​คิด​เท่านั้น​ ทว่า​เขา​ยัง​ลงมือทำ​อีกด้วย​ บัดนี้​ทุกอย่าง​ได้​เป็นจริง​ดั่ง​ที่​เขา​ฝัน​แล้ว​ เขา​กำลัง​นำ​กองทัพ​ขนาด​มหึมา​ออก​ไป​สำรวจ​ทะเล​…เขา​มีผลงาน​มากมาย​เสีย​จน​เขียน​บรรยาย​ออกมา​มิหมด​

ยาม​ที่​เขา​กลับ​มายัง​ต้าเซี่ย​อีก​ครา​จะมีสภาพ​เป็น​เยี่ยง​ไร​กัน​นะ​ ?

ผู้คน​ที่​รายล้อม​กำลัง​โห่ร้อง​ด้วย​ความ​ดีอกดีใจ​ เสียง​แตร​บน​ผืนน้ำ​ดัง​ลาก​ยาว​ ครา​นี้​ชาว​เซี่ยเย๋​ได้​ออกมา​รวม​ตัวส่ง​อดีต​จักรพรรดิ​ออก​เดินทางไกล​ และ​พวกเขา​ก็​หวัง​ว่า​จักรพรรดิ​พระองค์​นี้​จะนำ​ชัยชนะ​หวน​คือ​สู่บ้านเมือง​

เสียง​แตร​ที่​ดังก้อง​กังวาล​เปรียบเสมือน​การ​จากลา​…

ในขณะที่​เขา​กำลัง​รู้สึก​ตื้นตันใจ​อย่าง​หา​ที่สุด​มิได้​ พร้อมกัน​นั้น​เขา​ก็​รู้สึก​เศร้า​เสียใจ​ด้วย​เล็กน้อย​

อู๋​เทียน​ซื่อ​ขึ้น​ครอง​บัลลังก์​เป็น​จักรพรรดิ​…เจ้าเด็ก​นั่น​คงจะ​เป็น​จักรพรรดิ​ที่​ยากลำบาก​อีก​คน​หนึ่ง​ใน​ประวัติศาสตร์​

เพราะ​บิดา​ของ​เจ้าเด็ก​นั่น​เปล่งประกาย​เจิดจ้า​มากเกินไป​ เกิน​กว่า​ที่จะ​จ้องมอง​ไป​ตรง ๆ​ ได้​

ใน​เมื่อ​จ้องมอง​ตรง ๆ​ มิได้​ เช่นนั้น​จะมีผู้ใด​มองเห็น​แสงของ​อู๋​เทียน​ซื่อ​กัน​ ? เนื่องจาก​แสงของ​เจ้าเด็ก​นั่น​ถูก​ลำเเสงเจิดจ้า​นี้​ปกคลุม​เอาไว้​

……

……

เป่ย​หวัง​ฉวน​หยัก​หน้า​แล้ว​ถอนหายใจ​ยาว​ออกมา​ “มัน​ก็ดี​อยู่​หรอก​เพราะ​ข้า​ก็​ชรา​มาก​แล้ว​…แท้ที่จริง​ข้า​ก็​อยาก​ไป​ท่อง​มหาสมุทร​กับ​เขา​เช่นกัน​ เขา​บรรยาย​ถึงดินแดน​อัน​ไกลโพ้น​แห่ง​นั้น​ได้​งดงาม​และ​มีชีวิตชีวา​มาก​ยิ่งนัก​”

“พวกเรา​ต่าง​ก็​ชรา​กัน​แล้ว​ ข้า​ก็​มิรู้​เช่นกัน​ว่า​ตนเอง​จะมีชีวิต​ได้​อีก​กี่​ปี​ เมื่อ​เส้นทางเดินเรือ​เปิด​เมื่อใด​ค่อย​ไปเที่ยว​ชมก็แล้วกัน​”

โหย​วเป่ย​โต้​ว​หันไป​มอง​แขน​ของ​เป่ย​หวัง​ฉวน​ “ยัง​เจ็บ​อยู่​อีก​หรือ​ ? ”

ณ เมือง​เปีย​นเฉิง​ใน​ปี​นั้น​ เป่ย​หวัง​ฉวน​ถูก​ฟู่เสี่ย​วกวน​ยิง​จน​กระดูก​สะบัก​เเหลกละเอียด​ แม้สุ่ย​หยุ​น​เจียน​จะผ่า​เอา​กระสุน​ออก​แล้ว​รักษา​บาดแผล​ให้​เขา​แล้ว​ก็ตาม​ แม้ภายนอก​ดูเหมือน​มิมีอัน​ใด​ผิดปกติ​ ทว่า​แท้ที่จริง​มัน​ได้​นำพา​ความเจ็บปวด​มาให้​เป่ย​หวัง​ฉวน​ใน​ภายหลัง​

“ยาม​ที่​อากาศ​หนาวเย็น​มัน​ก็​จะเจ็บ​แปลบ​ขึ้น​มา ด้วยเหตุนี้​ข้า​จึงเลิก​ยิง​ธนู​มานาน​หลาย​ปี​แล้ว​”

“เขา​คง​อยาก​ให้​เจ้าใช้บั้นปลาย​ชีวิต​อยู่​ที่นี่​สินะ​”

“อาจจะ​เป็น​เช่นนั้น​…แต่​ข้า​รู้สึก​ว่า​เขา​ยังมี​วัตถุประสงค์​แอบแฝง​อีก​อย่างหนึ่ง​”

“อัน​ใด​หรือ​ ? ”

เป่ย​หวัง​ฉวน​หันไป​มอง​ทาง​หอ​เทียน​จี

“ข้า​เกรง​ว่า​เขา​ต้องการ​ให้​ข้าเฝ้า​หอ​เทียน​จีแห่ง​นี้​เอาไว้​ ! ”

โหย​วเป่ย​โต้​ว​ผงะ​ไป​ชั่วครู่​ “หรือว่า​เขา​ยัง​อยาก​จะเข้า​ไปดู​ให้​เห็น​กับ​ตา​ว่า​ชั้น​สิบ​แปด​ของ​หอ​เทียน​จีมีสิ่งใด​ซ่อน​อยู่​กัน​แน่​ ? ”

“เขา​มิได้​เอ่ยถึง​มัน​อีก​ใน​ช่วง​สอง​ปี​ให้หลัง​มานี้​ แต่​ข้า​รู้ดี​ว่า​เขา​มิมีทาง​ลืม​แน่นอน​ เพราะ​มัน​ได้​ฝังใจเขา​ตั้งเเต่ที่​ซูฉางเซิงได้​ตาย​ไป​ใน​ตอนนั้น​”

“ใน​นั้น​มีสิ่งใด​ซ่อน​อยู่​กัน​ ? ”

เป่ย​หวัง​ฉวน​ส่าย​ศีรษะ​ “มิมีผู้ใด​รับรู้​ได้​”

โหย​วเป่ย​โต้​ว​หันกลับ​ไป​มอง​ทะเล​หมอก​อีก​ครา​ มิรู้​ว่า​ใน​นั้น​จะอันตราย​มาก​เพียงใด​ ที่​เขา​เดินทาง​ไป​สำรวจ​ทางไกล​นั้น​ วัตถุประสงค์​ก็​เพื่อ​รักษา​ความปลอดภัย​ของ​ต้าเซี่ย​ให้​คงอยู่​ยืนยาว​นั่นเอง​

ถ้าเขา​กลับมา​อีก​สามหรือ​ห้า​ปี​ให้​หลังจากนี้​ ถึงตอนนั้น​ทุกอย่าง​ก็​คง​เข้าร่องเข้ารอย​แล้ว​ จักรพรรดิ​พระองค์​ใหม่​ก็​คง​เติบใหญ่​พอดี​ เส้นทาง​ทางทะเล​ถูก​เชื่อม​เข้าหา​กัน​ทั้งหมด​ ดังนั้น​คง​มิมีสิ่งใด​ทำให้​เขา​กลัดกลุ้ม​กังวลใจ​อีกต่อไป​ พอ​ถึงตอนนั้น​เขา​คงจะ​เข้าไป​ที่​หอ​เทียน​จีเพื่อ​ไข​คำตอบ​ของ​ความลับ​ที่ซ่อน​อยู่​ใน​นั้น​

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主)