นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1283

ตอนที่​ 1283 ขับร้อง​กวี​พลาง​ร่ำสุรา​

รัชสมัย​ต้าเซี่ย​ปี​ที่​ห้า​ เดือน​หนึ่ง​ วัน​ที่สาม​

หิมะ​เริ่ม​โปรยปราย​ลงมา​อีก​ครา​ใน​ช่วง​ค่ำ​

เกล็ด​หิมะ​ได้​ปกคลุม​โคม​เเดงใน​เมือง​ฉางอัน​จน​ขาวโพลน​ แต่​ก็​ดู​สวยงาม​ไป​อีก​แบบ​

โดยเฉพาะ​แสงไฟใน​ตรอก​ปู๋​เย้​ หิมะ​สีขาว​ช่วย​ทำให้​บรรยากาศ​ภายใน​ตรอก​ดู​นุ่ม​ละมุน​ขึ้น​กว่า​เดิม​

รถม้า​ของ​หยุ​น​ซีเหยียน​จอด​อยู่​ด้านหน้า​หอ​หลิว​หยุ​น​ เขา​เดิน​ลงมา​พลาง​ทอดสายตา​ไป​มอง​แสงสีแดง​นวล​จาก​โคมไฟ​ จากนั้น​ถึงจะก้าว​เท้า​เข้าไป​ใน​หอ​หลิว​หยุ​น​

ราตรี​นี้​ซือ​หม่า​เทา​ได้​จัด​งานเลี้ยง​คนบ้านเดียวกัน​ขึ้น​ที่นี่​

แท้ที่จริง​…คน​ที่​ถูก​เชิญมาทั้งหมด​มิได้​มาจาก​ภูมิลำเนา​เดียวกัน​ เพียงแต่ว่า​ทุกคน​ล้วน​เคย​เป็น​ชาว​ห​ยู​ทั้งสิ้น​

อดีต​ชาว​ห​ยู​ที่​รับราชการ​ขุนนาง​มีหยุ​น​ซีเหยียน​ ชือ​อี​หมิง​ ฟางเห​วิน​ซิงและ​เห​อ​เชิงอัน​ เต้า​ถาย​สามคน​ที่​กลับมา​รายงาน​ผล​การทำงาน​ที่​เมืองหลวง​ นอกเหนือจากนี้​ยังมี​ฮั่ว​หวย​จิ่น​ผู้​เป็น​หัวหน้า​ทหาร​รักษาการณ์​

ส่วน​เสนาบดี​ทั้ง​สามฝ่าย​ที่​เป็นอดีต​ชาว​ห​ยู​เหมือนกัน​นั้น​…ซือ​หม่า​เทา​มิกล้า​เชิญมาร่วม​งานเลี้ยง​ด้วย​

ดังนั้น​งานเลี้ยง​คนบ้านเดียวกัน​ใน​วันนี้​ส่วนมาก​จะเป็น​พ่อค้า​ และ​แน่นอน​ว่า​ทั้งหมด​ย่อม​เป็น​สหาย​ที่​สนิทสนม​กัน​ดี​อยู่แล้ว​ ยกตัวอย่างเช่น​โจ่งจี้ถังหรือ​ห​ยู​ซิ๋งเจี่ยน​

หยุ​น​ซีเหยียน​เดิน​เข้ามา​โดย​มีสาวใช้​เป็น​คนนำทาง​ เขา​เดินผ่าน​ห้องโถง​ที่​คึกคัก​คราคร่ำ​ไป​ด้วย​ผู้คน​ จากนั้น​ก็​เดิน​ขึ้นไป​ยัง​ห้องส่วนตัว​ว่าน​จื่อ​เชีย​นหง​ซึ่งตั้งอยู่​บน​ชั้นสอง​

ใน​นี้​ก็​คึกคัก​มาก​เช่นกัน​ ขณะนี้​มีคน​นั่ง​อยู่​เต็มโต๊ะ​แล้ว​

“ท่าน​เสนาบดี​หยุ​น.​.. ! ”

เมื่อ​เห็น​แขก​คนสำคัญ​เดิน​เข้ามา​ เหล่า​พ่อค้า​ที่นั่ง​อยู่​ก่อน​แล้วจึง​ลุกขึ้น​ต้อนรับ​ใน​ทันใด​ เขา​ประคอง​มือ​เเล้วยิ้ม​ทักทาย​ “เจ้ามาช้าที่สุด​ เจ้าจะต้อง​ถูก​ทำโทษ​โดย​การ​ดื่ม​สุรา​สามจอก​ ! ”

หยุ​น​ซีเหยียน​ประคอง​มือขึ้น​คารวะ​ตอบ​ “ตกลง​กัน​ไว้​แล้ว​ว่า​ช่วง​ค่ำ​นี่​ ข้า​มาได้​ตรงเวลา​พอดี​ ส่วน​เหตุผล​ที่​ทำโทษ​โดย​ให้​ดื่ม​สุรา​สามจอก​ดูจะ​มิสมเหตุสมผล​นัก​ อีก​อย่าง​สอง​สามวันนี้​ข้า​ดื่ม​เยอะ​ไป​หน่อย​ พวกเรา​มาดื่ม​ชากัน​มิดีกว่า​หรือ​ ? ”

ทุกคน​หัวเราะ​ก๊าก​ออกมา​ หยุ​น​ซีเหยียน​นั่งลง​พลาง​จ้องมอง​ไป​ทาง​ซือ​หม่า​เทา​ จากนั้น​ก็​เอ่ย​ถามขึ้น​มาว่า​ “การลงทุน​ของ​เจ้าใน​เมือง​หวง​ถางหมู่บ้าน​เซี่ย​ซาน​เป็น​เยี่ยง​ไร​บ้าง​ ? ท่าน​เสนาบดี​เยี่ยน​เป็นห่วง​เรื่อง​นี้​ยิ่งนัก​ ! ”

ซือ​หม่า​เทา​ยิ้ม​หน้าเจื่อน​ จากนั้น​ก็​ตอบ​ว่า​ “เรื่อง​นี้​…ตอนที่​เต้า​ถายชือ​อี​หมิง​เพิ่ง​เข้า​รับ​ตำแหน่ง​ใหม่​ ๆ เขา​ได้​เรียก​ข้า​ไป​สืบ​ความเป็นไป​ วันนี้​ข้า​จะถือโอกาส​อธิบาย​เรื่อง​นี้​ให้​ท่าน​เสนาบดี​หยุ​น​และ​ท่าน​เต้า​ถายชือ​ฟังให้​ละเอียด​ พวกเรา​สนทนา​ไป​พลาง​ดื่ม​สุรา​ไป​พลาง​เถิด​ นำ​สุรา​มาและ​จงไป​เชิญแม่นาง​หรงตั่วเอ๋อร์​เข้ามา​”

ใน​ห้อง​นี้​มีสาวใช้​คอย​บริการ​ทั้งสิ้น​หก​คน​ พวก​นาง​เดิน​เข้ามา​ริน​สุรา​ ซือ​หม่า​เทา​จึงยก​จอก​สุรา​ขึ้น​มา สีหน้า​เริ่ม​แปร​เปลี่ยนไป​ “การลงทุน​นั้น​แสน​ง่ายดาย​ ช่วงเวลา​หลาย​ปี​มานี้​ข้า​ได้​กำไร​มากมาย​จาก​ช่วง​ขา​ขึ้น​ของ​ต้าเซี่ย​ โจ่งจี้ถัง ห​ยู​ซิ๋งเจี่ยน​และ​หวา​งซุน​อู๋ห​ยา​เอง​ก็​เหมือนกัน​ มิมีผู้ใด​ขาดทุน​เลย​สัก​คน​”

“ข้า​ได้​ทุ่ม​เงินก้อน​แรก​จำนวน​สามสิบ​ล้าน​ตำลึง​ตามที่​ท่าน​เสนาบดี​เยี่ยน​ต้องการ​แล้ว​ หลัก​ ๆ คือ​ซื้อ​ต้น​หม่อน​ไป​แจกจ่าย​ให้​กับ​ราษฎร​ ให้​พวกเขา​เลี้ยงตัว​หม่อน​ หลังจากนั้น​ก็​นำมา​สร้าง​โรงงาน​และ​อุปกรณ์​ที่​จำเป็น​ต่าง ๆ​ บอก​ตามตรง​เลย​ว่า​ข้า​ได้​สร้าง​โรงงาน​ขึ้น​มาเเล้ว ทว่า​อุปกรณ์​ต่าง ๆ​ ยัง​มิได้​จัดหา​ซื้อ​”

“เพราะ​จำเป็นต้อง​รอ​ให้​ต้น​หม่อน​เติบใหญ่​ และ​ต้อง​รอ​ให้​ถนน​บน​ภูเขา​หยุ​น​ตัด​เสร็จ​เสีย​ก่อ​น.​..ทั้งหมด​นี้​จำเป็นต้อง​รอ​ราว​สามถึงห้า​ปี​”

“เช่นนี้​ถึงจะสรุป​ได้​ว่า​การลงทุน​ที่​เมือง​หวง​ถางนั้น​เป็น​การลงทุน​ระยะยาว​ ถ้าอยาก​จะเห็น​ผลลัพธ์​ก็​อาจจะ​ใช้เวลานาน​สักหน่อย​ แน่นอน​ว่า​ข้า​ก็​มิได้​รีบร้อน​ เพราะ​เมื่อใด​ที่​การลงทุน​ครา​นี้​สำเร็จ​ มัน​ย่อม​ส่งผลดี​ต่อ​ชาวเมือง​หวง​ถางอย่าง​แน่นอน​ และ​มัน​ย่อม​ให้​ผลลัพธ์​ที่​ดี​ต่อ​ธุรกิจ​ของ​ข้า​ด้วย​เช่นกัน​…เพราะ​ที่นั่น​แทบจะ​มิมีการแข่งขัน​เลย​ ! ”

“ท่าน​เสนาบดี​หยุ​น​ สิ่งที่​ค้ำคอ​มาก​ที่สุด​ก็​เห็นจะ​เป็น​ถนน​บน​ภูเขา​เส้น​นั้น​นั่นแหละ​ ! ”

“เต้า​ถายชือ​ได้​ส่งจดหมาย​ไป​ยัง​กรมโยธาธิการ​หลังจากที่​เข้า​รับ​ตำแหน่ง​เต้า​ถาย​ บัดนี้​กรมโยธาธิการ​ได้​ก่อตั้ง​ทหารช่าง​ขึ้น​มาเสร็จ​แล้ว​มิใช่หรือ​ ? วันนี้​ที่​เชิญพวก​เจ้ามาก็​มีวัตถุประสงค์​อื่น​แอบแฝง​ด้วย​เช่นกัน​…เพราะ​เยี่ยง​ไร​เสีย​พวก​เจ้าก็​เป็น​ขุนนาง​คนสนิท​ของ​ฝ่าบาท​ อ้อ​…ไม่สิ ! พวก​เจ้าเป็น​ขุนนาง​ที่​ได้รับ​ความไว้วางใจ​อย่างยิ่ง​จาก​จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​ ! ”

“พวก​เจ้าจงเข้าไป​เป็นปากเสียง​ให้​กับ​ข้า​ ข้า​คิด​ว่า​กรมโยธาธิการ​คงจะ​ส่งคน​เข้าไป​หลังจาก​ผ่าน​ปีใหม่​นี้​ไป​ เดิมที​การ​ก่อสร้าง​ถนน​ถือเป็น​ภารกิจ​ที่​ต้อง​ใช้เวลา​ยาวนาน​กว่า​จะแล้วเสร็จ​ เช่นนั้น​คง​มิต้อง​เอ่ยถึง​ว่าการ​สร้าง​ถนน​บน​ภูเขา​หยุ​น​นั้น​จะยากเย็น​เพียงใด​”

“เมื่อ​ฝ่าย​ราชการ​กลับ​ไป​ทำงาน​ตามปกติ​เเล้ว ข้า​ใคร่​ขอให้​เจ้าเป็นปากเสียง​แทน​พวกเรา​ เพราะ​การ​ก่อสร้าง​ถนน​ปกติ​นั้น​ต้อง​ใช้ระยะเวลา​นาน​ ยิ่ง​มิต้อง​เอ่ยถึง​การ​ก่อสร้าง​ถนน​บน​ภูเขา​หยุ​น​เลย​”

“มา… ข้า​ขอ​คารวะ​เจ้าหนึ่ง​จอก​ เจ้าจงจำเรื่อง​นี้​ให้​ขึ้นใจ​ ! ประการ​แรก​เพื่อ​ธุรกิจ​ของ​ตระกูล​ซือ​หม่า​ของ​ข้า​ ประการ​ที่สอง​…ก็​เพื่อ​ราษฎร​ชาว​เชีย​น​ซาน​ทุกคน​”

หยุ​น​ซีเหยียน​ฟังเรื่อง​นี้​อย่าง​ตั้งใจ​ เขา​เคย​หารือ​เรื่อง​นี้​กับ​พวก​ชือ​อี​หมิง​ จัว​หลิว​ห​วิน​และ​เห​อ​เชิงอัน​ตอนที่​พวกเขา​มาเยี่ยม​เมื่อวาน​นี้​