ตอนที่ 1328 ฉางอันตะลึง
เมืองฉางอันในเดือนหนึ่งยังคงเย็นยะเยือก ฤดูใบไม้ผลิยังมามิถึง ฤดูหนาวยังมิไปไหน หิมะยังคงโปรยปรายลงมา
หิมะที่โปรยปรายลงมาได้ตกแต่งเมืองฉางอันให้กลายเป็นสีขาวโพลน ความครึกครื้นของเทศกาลปีใหม่จบสิ้นลง แต่แล้วเมืองฉางอันก็กลับมาคึกคักอีกครา
เพราะข่าวการประชุมราชสำนักเมื่อวานได้แพร่หลายไปทั่วทั้งต้าเซี่ย เมื่อชาวเมืองได้ยินข่าวครา…ปฏิกิริยาแรกของพวกเขาก็คือการใส่สีตีไข่กับเรื่องที่เกิดขึ้น
เสนาบดีจะถอดถอนฝ่าบาทเยี่ยงนั้นหรือ ?
เคยได้ยินมาว่าฝ่าบาทสามารถสั่งสังหารได้ทั้งตระกูลหรือกระทั่งสังหารเก้าชั่วโคตร มิเห็นจะเคยได้ยินมาก่อนว่าขุนนางสามารถถอดถอนจักรพรรดิได้
ท่ามกลางหิมะที่ยังคงกระหน่ำเทลงมา บนโรงน้ำชามีผู้คนนั่งเฉื่อยแฉะพลางสนทนาถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ผู้คนต่างก็ถกเถียงกันเรื่องใหญ่ที่เกิดขึ้นในงานประชุมราชสำนัก
มิใช่เรื่องที่เสนาบดีทั้งสามฝ่ายแถลงนโยบายประจำปี แต่เป็นเรื่องถอดถอนฝ่าบาทเสียมากกว่า
“นี่เป็นเรื่องจริง ! หลานชายของข้าเป็นรองเสนาบดีกรมพิธีการ เมื่อคืนเขากลับมาบอกเล่ากับข้าด้วยตนเอง ! ”
“จะเอ่ยเยี่ยงไรดี ? ”
“เป็นเพราะฝ่าบาทประสงค์จะยึดธุรกิจบางอย่างมาเป็นของชาติบ้านเมือง อาทิเช่น ธุรกิจแร่ของตระกูลเจ้า และยังมีธุรกิจสิ่งทอของตระกูลเจ้าอีกด้วย เมื่อเสนาบดีเยี่ยนได้ยินดังนั้นจึงมิเห็นด้วย เขากล่าวว่าจักรพรรดิพระเจ้าหลวงใช้เวลาสร้างระบบการค้าอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ตั้งหลายปี ถึงได้มีบรรยากาศการค้าที่รุ่งเรืองและครึกครื้นอย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ ! ”
“เสนาบดีเยี่ยนมิได้เอ่ยผิดแต่อย่างใด ถ้าหากว่ากิจการของตระกูลข้าถูกยึดไป… เช่นนั้นยังจะมีกิจการอันใดให้ข้าทำอีกเล่า ! ”
“ก็ใช่น่ะสิ ! ด้วยเหตุนี้จึงเกิดความขัดแย้งระหว่างเสนาบดีเยี่ยนกับฝ่าบาทเยี่ยงไรเล่า หากเปิดกฎหมายรัฐธรรมนูญขึ้นมา ในนั้นมีบัญญัติอย่างชัดเจนว่าถ้าหากฝ่าบาททรงขัดขวางการพัฒนา เสนาบดีทั้งสามฝ่ายสามารถเสนอให้มีการถอดถอนตำแหน่งจักรพรรดิได้ และนี่มันก็ได้เกิดขึ้นจริงแล้วมิใช่หรือ ? ”
คนทั้งโต๊ะหันมาจ้องหน้ากัน “เช่นนั้น…ฝ่าบาทถูกถอดถอนออกจากตำแหน่งหรือไม่ ? ”
“พระองค์ถูกกักบริเวณเรียบร้อยแล้ว แค่รอให้คณะรัฐมนตรีลงประชามติ ถ้าหากว่าคณะรัฐมนตรีเห็นชอบ… เช่นนั้นฝ่าบาทก็จะมิใช่ฝ่าบาทอีกต่อไป คอยดูว่าท้ายที่สุดแล้ว เสนาบดีทั้งสามฝ่ายจะลงความเห็นว่าจะจัดการกับพระองค์เยี่ยงไร นอกจากนี้ยังมีอีกหนึ่งเรื่อง ! ”
“เรื่องอันใดกัน ? ”
“เสนาบดีเยี่ยนได้ออกคำสั่งให้ฮั่วหวยจิ่นนำกองทหารรักษาการณ์เข้าจับกุมหน่วยพระราชวังชั้นใน… เจ้าทราบเรื่องหน่วยพระราชวังชั้นในหรือไม่ ? มันก็คือราชสำนักชั้นใจที่ฝ่าบาททรงแต่งตั้งขึ้นมาแล้วเป็นที่ครหาของทุกคนเยี่ยงไรเล่า เสนาบดีเยี่ยนได้ออกคำสั่งให้ผู้บัญชาการฮั่วจับคนในหน่วยพระราชวังชั้นในให้หมด เรื่องนี้จัดการได้ยอดเยี่ยมยิ่ง คาดว่าฝ่าบาทอาจจะถูกขันทีในหน่วยพระราชวังชั้นในสะกตจิตเข้า มิเช่นนั้นพระโอรสของจักรพรรดิพระเจ้าหลวงจะทำเรื่องเหลวไหลได้เยี่ยงไรกัน ? ”
“ทว่าจักรพรรดิก็ยังเป็นจักรพรรดิอยู่ดี ! อีกอย่างจักรพรรดิพระเจ้าหลวงทรงเลือกจักรพรรดิพระองค์นี้ด้วยพระหัตถ์ของพระองค์เอง และยังได้ยินมาว่าจักรพรรดิพระเจ้าหลวงกับเสนาบดีเยี่ยนสนิทสนมราวกับเป็นพี่น้องกัน เช่นนั้นก็หมายความว่าเสนาบดีเยี่ยนมีศักดิ์เป็นอาของฝ่าบาท… การที่เสนาบดีเยี่ยนทำเรื่องใหญ่โตเช่นนี้ จะต้องทราบกันไปทั่วทั้งผืนปฐพี นี่มิเป็นการทำให้ราชวงศ์เสื่อมเสียหรอกหรือ ? ”
“อีกอย่างจักรพรรดิพระเจ้าหลวงจะต้องกลับมาจากการพิชิตศึกแดนไกลในสักวัน หากพระองค์กลับมาแล้วค้นพบว่าพระโอรสของพระองค์ถูกปลดออกจากบัลลังก์ เจ้าคิดว่าพระองค์จะทรงกริ้วหรือไม่ ? จักรพรรดิพระเจ้าหลวงมิใช่คนธรรมดาทั่วไป ถ้าหากพระองค์ทรงกริ้วขึ้นมาล่ะก็…ทั้งสามสำนักหกกรมหรือกระทั่งคณะรัฐมนตรีที่ได้ลงประชามติถอดถอนฝ่าบาทจะมีจุดจบที่ดีเยี่ยงนั้นหรือ ? ”
“หลี่หยวนว่าย เจ้าช่างมิเข้าใจจักรพรรดิพระเจ้าหลวงเอาเสียเลย กฎหมายรัฐธรรมนูญเป็นกฎหมายที่จักรพรรดิพระเจ้าหลวงทรงบัญญัติด้วยพระองค์เอง ดังนั้นพระองค์ย่อมคาดคะเนไว้ก่อนแล้วว่าจะต้องมีจักรพรรดิพระองค์ใดพระองค์หนึ่งทรงทำเรื่องที่ส่งผลเสียต่อต้าเซี่ย ! ”
“และจักรพรรดิพระองค์นี้ทรงได้ทำเรื่องที่เป็นผลเสียต่อต้าเซี่ยอย่างแท้จริง ดังนั้นการที่เสนาบดีทั้งสามฝ่ายจะถอดถอนพระองค์ออกจากตำแหน่งจะมีปัญหาอันใดได้กัน ? ข้าคิดว่าพระองค์มิเพียงจะมิกล่าวโทษเหล่าขุนนางเท่านั้น ทว่าพระองค์อาจจะโล่งพระทัยเสียมากกว่า ! ”
“ส่วนเรื่องภาพลักษณ์ จักรพรรดิพระเจ้าหลวงเป็นผู้ที่อยู่กับความเป็นจริง พระองค์จะแยแสเรื่องภาพลักษณ์ได้เยี่ยงไร ! ”
“หากเป็นเช่นนี้ก็หมายความว่าต้าเซี่ยของเราจะไร้จักรพรรดิแล้วน่ะสิ ! ”
ชายชราผู้นั้นลูบเครายาวแล้วเผยอยิ้มเล็กน้อย “ไร้จักรพรรดิแล้วเยี่ยงไร ? เมื่อมิมีจอมเผด็จการไป ทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นปกติ ! เมื่อมีเสนาบดีทั้งสามฝ่าย มีคณะรัฐมนตรีคอยควบคุม ต้าเซี่ยจะยังเป็นต้าเซี่ยดั่งวันวาน สบายใจได้ อันใดควรทำก็ทำเสีย ต้าเซี่ยจะต้องดีขึ้นกว่าเดิมเท่านั้น ! ”
“……”
สถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้นทั่วทั้งตรอกซอยน้อยใหญ่ในเมืองฉางอัน ราษฎรที่เสวนานากันเรื่องบ้านเมืองเป็นปกติอยู่แล้วนั้น ย่อมมิพลาดที่จะถกเถียงเรื่องใหญ่ที่มิเคยเกิดขึ้นมาก่อนเช่นนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主)