นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1329

ตอนที่​ 1329 สิ่งที่​ปราก​ฎให้​เห็น​

ใน​บันทึก​พงศาวดาร​ของ​ต้าเซี่ย​มิได้​มีบรรยาย​ว่า​รัชสมัย​ต้าเซี่ย​ปี​ที่หก​ เดือน​หนึ่ง​ วันที่​แปด​ เป็น​การรัฐประหาร​ครา​ใหญ่​

แต่​เลือก​ใช้คำ​ว่า​การปฏิวัติ​ที่​มิเคย​เกิดขึ้น​มาก่อน​ใน​หน้า​ประวัติศาสตร์​

รัชสมัย​ต้าเซี่ย​ปี​ที่หก​ เดือน​หนึ่ง​ วันที่​แปด​ ถือเป็น​วันสำคัญ​ที่​เปลี่ยนแปลง​การปกครอง​ด้วย​คน​ มาเป็น​การปกครอง​ด้วย​กฎหมาย​

เมื่อ​ย้อนกลับ​ไป​มอง​ ตลอด​สอง​ปี​ที่​อู๋​เทียน​ซื่อ​ขึ้น​มากุมอำนาจ​ใน​ต้าเซี่ย​ มิว่า​จะเป็น​พงศาวดาร​หรือ​จะเป็น​ประวัติศาสตร์​ที่​เขียน​กัน​ใน​หมู่​ปัญญาชน​ทั้งหลาย​ต่าง​ก็​เห็น​ตรงกัน​ว่า​อู๋​เทียน​ซื่อ​ไร้ความสามารถ​ใน​การปกครอง​ต้าเซี่ย​ เขา​มิอาจ​นำพา​ให้​ต้าเซี่ย​เดิน​ไป​ข้างหน้า​ได้​

“เขา​เป็น​จักรพรรดิ​องค์​ที่สอง​ของ​ต้าเซี่ย​ เขา​ขึ้น​ครอง​บัลลังก์​ได้​แค่​สอง​ปี​ ใน​ระหว่าง​ที่​ครอง​บัลลังก์​ เขา​ได้​ทำ​เรื่อง​เหลวแหลก​เอาไว้​มากมาย​ มิว่า​จะเป็นเรื่อง​การ​สร้าง​ตำหนัก​ การ​ก่อตั้ง​หน่วย​พระราชวัง​ชั้นใน​ หรือ​การฝึกฝน​กองทัพ​ส่วนตัว​ขึ้น​มา”

“เขา​ได้​ขัดขวาง​ความก้าวหน้า​ของ​ต้าเซี่ย​ จาก​หนังสือ​ว่าด้วย​ทุน​ที่​จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​เคย​ประพันธ์​ มีความหมาย​ว่า​การดำรงอยู่​ของ​อำนาจ​จักรพรรดิ​มิเหมาะสม​กับ​การพัฒนา​ไป​สู่ยุค​สมัยใหม่​ของ​ต้าเซี่ย”​

“หาก​ย้อนกลับ​ไป​มอง​ตลอดชีวิต​ของ​ปฐม​จักรพรรดิ​ เมื่อ​สมัย​ที่​พระองค์​ยัง​ประทับ​อยู่​ใน​เมือง​จิน​ห​ลิง​ พระองค์​ทรง​มีพระ​ปรีชา​สามารถ​และ​มุ่งมั่น​อุตสาหะ​ หลังจากนั้น​พระองค์​ก็​มิปล่อยวาง​เรื่อง​นี้​อีก​เลย​”

“พระองค์​ทรง​เพาะ​เมล็ดพันธุ์​ความคิด​ให้​แก่​บรรดา​ขุนนาง​ และ​มักจะ​รอ​ให้​เมล็ดพันธุ์​นั้น​แตกหน่อ​ออกผล​อยู่​เสมอ​”

“รัชสมัย​ต้าเซี่ย​ปี​ที่หก​ เดือน​หนึ่ง​ วันที่​แปด​ ในที่สุด​เมล็ดพันธุ์​นั้น​ก็ได้​ผุด​ขึ้น​มาจาก​พื้น​ธรณี​ อำนาจ​จักรพรรดิ​ที่​สืบทอด​มานาน​นับ​พันปี​ได้​ถูก​ล้มล้าง​ใน​วันนี้​ นับ​ตั้งแต่นั้นมา​ ต้าเซี่ย​ก็ได้​ก้าว​เข้าสู่​ยุค​สมัยใหม่​ ! ”

นี่​คือ​สิ่งที่​ฟู่เสี่ย​วกวน​คาด​มิถึง

และ​ในขณะเดียวกัน​ก็​เป็น​บท​ทดสอบ​ให้​เหล่า​ขุนนาง​ด้วย​

มิมีจักรพรรดิ​แล้ว​ ทว่า​ทุกอย่าง​ยังคง​ดำเนิน​ไป​ดังเดิม​

แต่ก่อน​มิว่า​เยี่ยง​ไร​ก็ตาม​ นโยบาย​ที่​มีความสำคัญ​จำต้อง​ผ่าน​การ​เห็นชอบ​จาก​ฝ่าบาท​ทั้งหมด​ ทว่า​บัดนี้​มิมีขั้น​ตอนนั้น​แล้ว​ และ​ผู้คน​ก็​สามารถ​ปรับตัว​ได้​อย่าง​ดีเยี่ยม​ เพียง​มินา​น.​..ขุน​นางใน​ราชสำนัก​ต่าง​ก็​ค้นพบ​ว่า​เมื่อ​มิมีขั้น​ตอนนี้​ก็​มิได้​ส่งผล​อัน​ใด​ต่อ​ต้าเซี่ย​มาก​นัก​

กระทั่ง​รู้สึก​ว่า​นโยบาย​มีประสิทธิภาพ​มากกว่า​เดิม​เสีย​ด้วยซ้ำ​ !

หก​กรม​ยื่น​เรื่อง​ไป​ยัง​สามสำนัก​ เมื่อ​เสนาบดี​ทั้ง​สามฝ่าย​อนุมัติ​ จากนั้น​ถึงจะส่งไป​ให้​คณะรัฐมนตรี​ตรวจสอบ​โดยตรง​ เมื่อ​ผ่าน​การ​ตรวจสอบ​แล้วก็​ส่งกลับ​ไป​ให้​ทั้ง​หก​กรม​ดำเนินการ​ต่อไป​ ทุกอย่าง​มิได้​เกิด​ปัญญา​ดั่ง​ที่​ขุนนาง​เก่า​ ๆ ทั้งหลาย​ได้​คาดเดา​ไว้​ อีก​ทั้ง​หน้าที่​ความรับผิดชอบ​ต่าง ๆ​ ยังมี​ความ​ชัดเจน​มากยิ่งขึ้น​อีกด้วย​…

……

กาลเวลา​ได้​ล่วงเลย​เข้าสู่​เดือน​สอง​อย่าง​รวดเร็ว​

การถอดถอน​จักรพรรดิ​เป็นที่​ถกเถียง​ใน​หมู่​ราษฎร​มานาน​หลาย​วัน​ บัดนี้​ได้​ผ่าน​ไป​หนึ่ง​เดือน​แล้ว​ สำหรับ​ราษฎร​เรื่อง​ชีวิต​ความเป็นอยู่​ต่างหาก​ถึงจะเป็น​สิ่งที่​สำคัญ​ที่สุด​ พวกเขา​มิได้​เพ่ง​สายตา​ไป​ยัง​พระราชวัง​อัน​โอ่อ่า​แห่ง​นั้น​อีก​ ต่าง​ก็​กลับมา​หมกหมุ่น​อยู่​กับ​ชีวิต​ใน​แต่ละวัน​อย่าง​เร็วไว​

สำหรับ​เรื่อง​การถอดถอน​อู๋​เทียน​ซื่อ​นั้น​ ถูก​อนุมัติ​โดย​คณะรัฐมนตรี​ใน​ยาม​ค่ำ​ของ​วันที่​เก้า​ เดือน​หนึ่ง​ จัว​อี้​สิงใน​ฐานะ​หัวหน้า​ของ​คณะรัฐมนตรี​ได้​ยก​มือขึ้น​มาเป็น​คน​แรก​ สมาชิก​ที่​เหลือ​ต่าง​ก็​แสดง​ความ​เห็นด้วย​

แม้กระทั่ง​เซียว​ยวี่​โหล​ว​และ​คนอื่น​ ๆ ที่​ถูก​อู๋​เทียน​ซื่อ​เชิญมาจาก​เมือง​กวน​หยุ​น​ พวกเขา​ต่าง​ก็​ตกตะลึง​ยิ่งนัก​ และ​เพิ่ง​เข้าใจ​ว่า​เรื่อง​นี้​ได้​เกิดขึ้น​แล้ว​จริง ๆ​

แน่นอน​ว่า​พวกเขา​ย่อม​เห็นด้วย​ เพราะ​ทั้ง​คณะรัฐมนตรี​ต่าง​ก็​เห็นชอบ​ทั้งหมด​

วันที่​สิบ​ เดือน​หนึ่ง​ คณะรัฐมนตรี​ได้​ออก​หนังสือ​ปลด​ตำแหน่ง​ของ​อู๋​เทียน​ซื่อ​ ขันที​ใน​หน่วย​พระราชวัง​ชั้นใน​ต่าง​ก็​ถูก​ตัดสินโทษ​โดย​กรมราชทัณฑ์​ อู๋​เทียน​ซื่อ​สามารถ​พำนัก​อยู่​ใน​ตำหนัก​หยาง​ซิน​ได้​ เเต่จะถูก​จำกัด​มิให้​ออก​มาจาก​ตำหนัก​หย่า​งซิน​แม้แต่​ก้าว​เดียว​ !

วันที่​สิบเอ็ด​ เดือน​หนึ่ง​ จัว​เปี๋ย​หลี​เสนาบดี​กรม​ยุทธนาการ​ได้​เสนอ​ต่อ​สำนัก​เสนาบดี​ให้​สั่งการ​กองทัพบก​ต้าเซี่ย​ที่สอง​และ​สามไป​จัดการ​กับ​กองทัพ​ของ​ท่า​ป๋า​วั่ง​ที่​เขตปกครองตนเอง​ซีเซี่ย​ เสนาบดี​ทั้ง​สามฝ่าย​เห็นชอบ​ คณะรัฐมนตรี​ก็​เห็นชอบ​ วันที่​สิบสอง​ เดือน​หนึ่ง​ คำสั่ง​นี้​ได้​ส่งผ่าน​รถไฟ​ไป​ยัง​กองทัพ​ของ​เฝิงซีและ​เว้ย​อู๋​ปิ้ง​ที่​เขตปกครองตนเอง​ซีเซี่ย​

ขุน​นางใน​ราชสำนัก​มิได้​เกิด​การผันแปร​เนื่องจาก​การ​โค่นล้มอำนาจ​ของ​จักรพรรดิ​ เพียง​ระยะเวลา​มิกี่​วัน​หลังจากนั้น​ พวกเขา​ก็ได้​ยอมรับ​เรื่องจริง​ที่​เกิดขึ้น​ และ​กลับ​ไป​วุ่นอยู่กับ​ขั้นตอน​การทำงาน​ที่​มิได้​แตกต่าง​ไป​จาก​แต่ก่อน​เท่าใด​นัก​

เมื่อ​หนังสือพิมพ์​รายสัปดาห์​ต้าเซี่ย​ถูก​เผยแพร่​ออก​ไป​ ทั่ว​ทั้ง​ต้าเซี่ย​จึงค่อย ๆ​ รับ​รู้เรื่อง​ที่​ฝ่าบาท​ถูก​ปลด​ออกจาก​ตำแหน่ง​