นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1352
ตอนที่ 1352 เหยียบแผ่นดิน
ศึกเกาะสเตอร์ได้ปิดฉากลงในยามเช้าตรู่
เรือรบของกองทัพเรือที่หนึ่งภายใต้การบัญชาการของแกรนด์ดยุกวิลเลียมได้พลิกคว่ำทั้งหมด 60 ลำ มิมีเรือลำใดที่สามารถหลบหนีจากการโจมตีของกองทัพเรือต้าเซี่ยได้ ทว่าเรือธงของวิลเลียมก็มิได้ยอมแพ้แต่อย่างใด เขายืนอยู่บริเวณหัวเรือ แล้วออกคำสั่งให้บุกโจมตีกองทัพเรือต้าเซี่ยดั่งผีเสื้อราตรีบุกเข้ากองไฟ
เรือธงของเขาถูกยิงถึงสามนัดด้วยกัน เขาหลับตาลงท่ามกลางเสียงระเบิดที่ดังลั่น
เรือเสบียงกว่าครึ่งของกองทัพเรือร่วมได้อ้อมสนามรบนี้เพื่อเดินทางไปยังเกาะสเตอร์ ทหารเรือ 30,000 นายที่ประจำการอยู่บนเรือเสบียงได้ขึ้นไปบนเกาะและโจมตีทหารรักษาการณ์จนแตกพ่ายภายในระยะเวลาแค่ 2 ชั่วยาม จากนั้นก็ทำการยึดครองเกาะสเตอร์ซึ่งเป็นฐานริมทะเลได้สำเร็จ
ทหารเรือทั้งสองหมื่นนายได้กวาดล้างทหารที่เหลือของฝ่ายศัตรู ส่วนจั่วมู่ยืนออกคำสั่งอยู่บนเรือฉางอัน…
นอกจากกองทัพเรือที่หนึ่งแล้ว กองทัพเรืออีกห้ากองทัพที่เหลือล้วนเดินหน้าเข้าไปบริเวณน่านน้ำของเกาะสเตอร์ และปักหลักรักษาการณ์อยู่ห่างจากเกาะสเตอร์ไปราว 10 ลี้
กองทัพเรือที่หนึ่งจอดเทียบท่าเรือบริเวณเกาะสเตอร์ ฟู่เสี่ยวกวนและคนอื่น ๆ ได้ขึ้นมาเหยียบบนผืนปฐพีต่างแคว้นแดนไกล
ทันใดนั้นเอง กองทัพเรือที่สองและสามราว 120 ลำซึ่งประจำการอยู่บริเวณเกาะโพกะรากำลังมุ่งหน้ามาอย่างเต็มกำลังโดยมีแกรนด์ดยุกบุรัคเป็นผู้บัญชาการทั้งสองกองทัพ
แกรนด์ดยุกบุรัคยืนอยู่บนหอบัญชาการ เขาทอดสายตามองมหาสมุทรอันกว้างใหญ่ภายใต้แสงอาทิตย์รำไร
เขาชื่นชอบมหาสมุทรเป็นอย่างมาก และยิ่งโปรดปรานแสงสุริยาสีแดงฉานที่สาดส่องลงบนผืนน้ำเป็นอย่างยิ่ง
ทว่าบัดนี้เขากลับมิได้รู้สึกโปรดปรานมากขนาดนั้น
หลังจากที่เขาได้รับข่าวจากเรือเร็วของกองทัพเรือที่หนึ่ง เขาก็รีบบัญชาการให้ทั้งสองกองทัพพุ่งตรงมายังเกาะสเตอร์ทันที
เขาผ่านศึกสงครามมานับร้อยศึก ชื่อเสียงของเขากึกก้องไปทั่วทั้งทวีปยุโรป แต่เขาก็ตระหนักได้ว่าศัตรูของเขาครานี้เป็นศัตรูที่มีความแข็งแกร่งมากที่สุดเท่าที่เคยเจอมา !
เขาเป็นพสกนิกรที่จงรักภักดีต่อสมเด็จพระราชินีมารีอาที่สองมากที่สุด เขาเชื่อมั่นเป็นอย่างยิ่งว่าสิ่งที่พระนางทรงกำชับให้ระมัดระวังนั้นมิใช่สิ่งที่เกินกว่าเหตุอย่างแน่นอน
อสุรกายจากแดนบรูพาได้มาเยือนแล้วจริง ๆ
ผืนปฐพีนี้จะถูกไฟสงครามทำลายสิ้น
พวกเขามีเรือรบที่แข็งแกร่งและมีปืนใหญ่ที่ทรงอานุภาพ ทั้งยังมีกองทัพบกที่โหดเหี้ยมอำมหิตอีกด้วย
ทว่าเรื่องทหารบกนั้น เขามิจำเป็นต้องกังวล เพราะเขาเชื่อว่ากองทัพบกต้าเซี่ยคงมิอาจฝ่าด่านที่เมืองปาแลร์โมมาได้
เขาจำต้องปกป้องแนวป้องกันที่หนึ่งและสองเอาไว้ หากว่ามิสามารถรักษาเอาไว้ได้… กองทัพเรือฝ่ายศัตรูอาจจะทะลวงเข้ามาสู่แนวป้องกันที่สามบริเวณน่านน้ำฝูหล่างจีได้ และนั่นคือแนวป้องกันสุดท้ายของจักรวรรดิ
บัดนี้เวลาได้ล่วงเลยไปหนึ่งวันเต็ม ๆ ทว่ายังไร้ซึ่งวี่แววของข่าวสารใด ๆ และมิทราบเช่นกันว่าแกรนด์ดยุกวิลเลียมจะยืนหยัดรักษาเกาะสเตอร์เอาไว้ได้หรือไม่ หรือว่าต่างฝ่ายต่างเผชิญหน้ากับทางตันก็เป็นได้
หลังจากที่ได้ยินว่ากองทัพศัตรูยกทัพมานับร้อยลำ หัวใจของจอมทัพบุรัคก็ได้ร่วงดิ่งลงสู่หุบเหว ในขณะที่กองทัพเรือกำลังจะออกเดินทางนั่นเอง เขาได้ส่งเรือเร็วไปยังท่าเรือไมเจอร์ลิน
ท่าเรือไมเจอร์ลินเป็นท่าเรือที่ใหญ่ที่สุดของจักรวรรดิ และเป็นแนวป้องกันที่สามของจักรวรรดิ
ที่นั่นมีกองทัพเรือที่สี่ ห้าและหกของจักรวรรดิกว่าสองร้อยลำ
และที่นั่นก็มีแกรนด์ดยุกโมซีผู้มีชื่อเสียงลือเลื่องนั่งแท่นบัญชาการ แต่ในสายพระเนตรของสมเด็จพระราชินีแล้วนั้น ถ้าหากว่าอสุรกายจากแดนบรูพามาเยือนอย่างแท้จริง ศึกสงครามบริเวณแนวป้องกันที่สองต่างหากถึงจะเป็นศึกที่มีความสำคัญที่สุด
ความหมายโดยนัยก็คือ…ถ้าหากว่าแนวป้องกันที่สองถูกข้าศึกโจมตีเมื่อใด ต่อให้แนวป้องกันที่สามมีความสามารถแข็งแกร่งมากเพียงใดก็ยากที่จะได้เปรียบแล้ว
ตนกำลังแบกความไว้พระทัยของฝ่าบาทเอาไว้บนบ่า อนาคตของจักรวรรดิล้วนขึ้นอยู่กับตนแล้ว !
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主)