นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1364

ตอนที่​ 1364 การตัดสินใจ​ของ​คู​ฉาน​

ราตรี​นั้น​หิมะ​แรก​ของ​ปี​ถล่ม​เมือง​ฉางอัน​

และ​ใน​ราตรี​นั้น​ หม้อไฟ​ใน​จวน​ตระกูล​เยี่ยน​เผ็ด​มาก​ยิ่งนัก​ และ​สุรา​ก็​หอม​อวล​มาก​เช่นกัน​

แต่​เมื่อ​กิน​กับแกล้ม​เยอะ​ ก็​ดื่ม​สุรา​ได้​น้อยลง​เช่นกัน​ ทว่า​ทุกคน​ได้​มีโอ​กา​สนทนา​กัน​มากมาย​เลย​ทีเดียว​

ฝาน​เทียน​หนิง​บรรยาย​การ​เดินทาง​ไป​ยัง​ประเทศ​ต้า​ฝาน​คร่าว ๆ​ คู​ฉาน​ก็ได้​เล่า​ประสบการณ์​ใน​ช่วง​หลาย​ปี​มานี้​ให้​ฟังอย่าง​สั้น​ ๆ เช่นกัน​

จากนั้น​เยี่ยน​ซีเห​วิน​และ​คนอื่น​ ๆ ที่​เหลือ​ถึงได้​บอกเล่า​ความเปลี่ยนแปลง​ครา​ใหญ่​ของ​ต้าเซี่ย​ใน​ช่วง​หลาย​ปี​มานี้​

แต่​มิว่า​จะเอ่ยถึง​เรื่อง​ใด​ล้วน​หนี​มิพ้น​คน​ผู้​หนึ่ง​…ซึ่งก็​คือ​ฟู่เสี่ย​วกวน​ !

“…เขา​อาจจะ​เป็น​ผู้​ที่​สวรรค์​ส่งลงมา​ ! ”

“หาก​คิดถึง​ปี​นั้น​ที่​เขต​เหยา​ ตอนที่​พระองค์​เริ่ม​ผลิต​ปูน​ขึ้น​มาบน​ภูเขา​เฟิ่งหลิน​ ตั้งแต่นั้นมา​ ถนนหนทาง​ใน​ต้าเซี่ย​ สิ่งปลูกสร้าง​ของ​ต้าเซี่ย​ก็ได้​เปลี่ยนแปลง​ไป​เพราะ​สาเหตุนี้​”

“พระองค์​ทรง​สร้าง​โรงงาน​ขนาดใหญ่​ขึ้น​มานอก​เรือน​ซีซาน​ หนึ่ง​ใน​นั้น​คือ​โรงงาน​สุรา​ซีซาน​ที่​พวกเรา​ดื่ม​กัน​อยู่​ตอนนี้​ ยอด​สุรา​เลิศ​รส​”

“นอกจาก​นี้่ ศูนย์​วิจัย​วิทยาศาสตร์​เทคโนโลยี​ของ​ต้าเซี่ย​ใน​ปัจจุบัน​ก็ได้​ถือกำเนิด​มาจาก​ซีซาน​ เมื่อ​ศูนย์​วิจัย​ซีซาน​ถือกำเนิด​ปืน​คาบศิลา​และ​ปืนใหญ่​ขึ้น​มา มัน​ก็​ทำให้​รูปแบบ​ของ​สงคราม​เปลี่ยนแปลง​ไป​โดยสิ้นเชิง​”

“และ​ยิ่ง​มิต้อง​เอ่ยถึง​เมล็ดพันธุ์​ข้าว​ฟู่อี​ต้าย​ที่​ถูก​เพาะพันธุ์​มาก​จาก​ทุ่งนา​นอก​เรือน​ซีซาน​… ทุกวันนี้​เมล็ดพันธุ์​ข้าว​ได้​ขยายพันธุ์​มาจนถึง​ฟู่ชื่อ​ซาน​ต้าย​แล้ว​ แม้ว่า​ผลผลิต​ของ​มัน​จะมิน่า​ตกตะลึง​เท่า​ฟู่เอ้อ​ต้าย​ ทว่า​บัดนี้​เมล็ดพันธุ์​ข้าว​มีผลผลิต​ที่​แน่นอน​มากยิ่งขึ้น​ ทน​ต่อ​ความ​แห้งแล้ง​มากยิ่งขึ้น​ และ​ทน​ต่อ​โรค​ต่อ​แมลง​มากยิ่งขึ้น​ ! ”

“ทั้ง​ยังมี​มันเทศ​ที่​พระองค์​ทรง​นำมา​ปลูก​ ต้าเซี่ย​มิเพียงแต่​ได้​แก้ไขปัญหา​ความเป็นอยู่​ของ​ราษฎร​นับ​ร้อย​ล้าน​เท่านั้น​ ทว่า​ต้าเซี่ย​ยัง​เป็น​ประเทศ​ที่​ส่งออก​เสบียงอาหาร​มาก​ที่สุด​อีกด้วย​”

“เครื่องมือ​และ​ทักษะ​ต่าง ๆ​ ของ​โรงงาน​พัฒนา​มิขาด​สาย​ ปริมาณ​ของ​เสบียงอาหาร​เพิ่มขึ้น​อย่าง​ต่อเนื่อง​ ด้าน​การทหาร​ก็​ค่อย ๆ​ แข็งแกร่ง​ขึ้น​เพราะ​การ​ถือกำเนิด​ของ​อาวุธยุทโธปกรณ์​ใหม่​ ๆ ใน​ส่วน​ของ​ท้องพระโรง​ พระองค์​ทรง​ก่อตั้ง​สามสำนัก​หก​กรม​และ​คณะรัฐมนตรี​ขึ้น​มาเพื่อ​เป็น​การถ่วง​ดุลอำนาจ​ของ​กันและกัน​ ขุนนาง​ทั้งหลาย​ล้วน​มิกล้า​กระทำการ​ทุจริต​เพราะ​หน่วยงาน​ที่​ชื่อว่า​ฝ่าย​ตรวจ​การคอย​ควบคุม​อยู่​”

เยี่ยน​ซีเห​วิน​ยก​จอก​สุรา​ขึ้น​มาอีก​ครา​ “ใน​สมัย​ราชวงศ์​ห​ยู​ อดีต​จักรพรรดิ​มีพระราชประสงค์​ที่จะ​สร้าง​ยุคสมัย​เซวียน​ลี่​ให้​รุ่งเรือง​ขึ้น​มา…”

“แท้ที่จริง​ ราชวงศ์​ห​ยู​ใน​ตอนนั้น​ห่างไกล​จาก​ยุคสมัย​รุ่งเรือง​เพียงแค่​ก้าว​เดียว​ ทว่า​เป็น​ก้าว​ที่​ค่อนข้าง​ไกล​ ! ”

“ถ้าหากว่า​อดีต​จักรพรรดิ​ทำ​เรื่อง​พวก​นี้​ขึ้น​มาได้​… ทุกวันนี้​อาจจะ​มิมีต้าเซี่ย​ก็​เป็นได้​ อาจจะ​เป็น​ราชวงศ์​ห​ยู​ที่​เจริญรุ่งเรือง​เหมือน​อย่าง​ทุกวันนี้​ ! ”

“ครา​หนึ่ง​ท่าน​ปู่​เคย​เอ่ย​ว่า​แท้จริง​แล้ว​ยุคสมัย​ถูก​สร้าง​ขึ้น​โดย​วีรบุรุษ​หรือ​วีรบุรุษ​สร้าง​ยุคสมัย​ขึ้น​มากัน​แน่​… หรือว่า​อาจจะ​ใช่ทั้งสอง​อย่าง​ แต่​ข้า​คิด​ว่า​เป็น​อย่าง​แรก​เสีย​มากกว่า​ เพราะ​พวก​เจ้าก็​ทราบ​ดี​ว่า​เจ้าหมอ​นั่น​ขี้เกียจ​มาก​เพียงใด​ ! ”

“มา ๆ ๆ พวกเรา​มาชน​จอก​สุรา​กัน​สักหน่อย​ หลังจากนี้​ก่อน​จะถึงวันหยุด​ยาว​ช่วง​ปีใหม่​ พวกเรา​จะต้อง​นำ​เอา​แผน​การพัฒนา​ระยะ​ห้า​ปี​มาเจียร​ไน​อีก​สัก​ครา​เพื่อให้​ต้าเซี่ย​ก้าว​ขึ้นไป​อีก​ขั้น​ พวกเรา​จะต้อง​ทำให้​พระ​ประสงค์​ของ​จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​เป็นจริง​ขึ้น​มาให้ได้​ ! ”

ทุกคน​ยก​จอก​สุรา​ขึ้น​มา พวกเขา​สังสรรค์​กัน​จนถึง​ยาม​โฉ่ว​

……

……

ฝาน​เทียน​หนิง​และ​คู​ฉาน​อาศัย​อยู่​ใน​จวน​ตระกูล​เยี่ยน​

อาหาร​ถูก​ยก​ออก​ไป​แล้ว​ เยี่ยน​ซีเห​วิน​จึงจัดแจง​ต้ม​ชาหนึ่ง​กา​

หลังจาก​คู​ฉาน​ตั้งใจฟัง​สิ่งที่​เยี่ยน​ซีเห​วิน​และ​ทุกคน​เอ่ย​ ผนวก​กับ​สิ่งที่​เขา​พบเห็น​มาตลอดทาง​ บัดนี้​เขา​จึงได้​ทำ​การตัดสินใจ​บางอย่าง​…

ใน​ฐานะ​ที่​เขา​สถาปนา​ต้า​ฝาน​ขึ้น​มา เขา​กำลัง​คิด​และ​หวัง​ที่จะ​สร้าง​ต้า​ฝาน​ให้​เจริญรุ่งเรือง​เหมือน​ต้าเซี่ย​

ทว่า​เยี่ยง​ไร​เสีย​ ช่วงเวลา​หลาย​ปี​มานี้​ที่​ได้​ครอบ​ครองอำนาจ​ ท้ายที่สุด​เขา​ก็ได้​ค้นพบ​ว่า​การปกครอง​แคว้น​กับ​การ​ดูแล​จัดการ​วัด​แตก​ต่างกัน​อย่าง​สิ้นเชิง​

ราษฎร​ต้อง​ได้​กิน​จน​อิ่ม​ท้อง​และ​ได้​สวมใส่​เสื้อผ้า​อบอุ่น​ เช่นนั้น​ก็​จำต้อง​มีเสบียงอาหาร​และ​เสื้อผ้า​ให้​เพียงพอ​

แม้ว่า​ขุนนาง​เหล่านั้น​จะเป็น​ขุนนาง​ที่​เขา​เลือก​มากับ​มือ​ ทว่า​เยี่ยง​ไร​เสีย​ธรรมชาติ​ของ​มนุษย์​ก็​ต่าง​จาก​ธรรมชาติ​ของ​พระสงฆ์​

ใน​ระยะเวลา​สั้น​ ๆ เพียง​มิกี่​ปี​ ต้า​ฝาน​ก็ได้​ฟื้น​คืน​มาจาก​ความเน่า​เฟะ และ​มีแนว​โน้ว​ว่า​จะแพร่กระจาย​ออก​ไป​เรื่อย ๆ​

เขา​มักจะ​นอน​มิหลับใน​ยาม​ราตรี​ เพราะ​เป็นกังวล​เกี่ยวกับ​ประเทศชาติ​ และ​เป็น​เพราะ​คิด​ถึงชีวิต​อัน​บริสุทธิ์​ใน​วัด​

เมื่อ​ฝาน​เทียน​หนิง​เดินทาง​มาถึงประเทศ​ต้า​ฝาน​ เขา​รู้สึก​ดีใจ​เป็นอย่างมาก​ เพราะ​มีเรื่องราว​มากมาย​ที่​อยาก​จะเล่า​สู่กัน​ฟัง เพราะ​ที่​ต้า​ฝาน​เขา​มิมีสหาย​รู้ใจ​เช่นนั้น​

ฝาน​เทียน​หนิง​เป็น​ชาว​ต้าเซี่ย​ และ​เป็น​สหาย​รู้ใจ​เพียง​มิกี่​คนใน​ชีวิต​ของ​คู​ฉาน​

ในขณะที่​เขา​กำลัง​เล่า​ถึงความลำบาก​ของ​ตนเอง​และ​สิ่งที่​ตน​ปรารถนา​ ฝาน​เทียน​หนิง​ก็ได้​สาธยาย​ถึงความเปลี่ยนแปลง​ของ​ต้าเซี่ย​ให้​เขา​ฟังเช่นกัน​

และ​จาก​สถานที่​แห่ง​นั้น​ไป​ยัง​ทวีปยุโรป​มัน​มีระยะทาง​ใกล้​กว่า​ เช่นนั้น​ก็​ให้​พ่อค้า​ชาว​ต้าเซี่ย​ไป​สร้าง​โรงงาน​ที่​ประเทศ​ต้า​ฝาน​เพื่อ​ส่งออก​สินค้า​ไป​ยัง​ทวีปยุโรป​

และ​นี่​ย่อม​เป็นเรื่อง​ดี​คับ​ฟ้า !

“จะว่า​ไป​แล้ว​…หาก​จะเอ่ย​ว่า​เห็น​แบบ​อย่างนี้​มาจาก​ที่ใด​ แน่นอน​ว่า​ต้อง​เป็น​แผ่นดินใหญ่​ลี​อาห์”​

“ดินแดน​แห่ง​นั้น​มีทั้งสิ้น​สามแคว้น​ด้วยกัน​ มีขนบธรรมเนียม​และ​วัฒนธรรม​ที่​แตกต่าง​กับ​ต้าเซี่ย​ แต่​ก็​มิได้​เป็น​อุปสรรค​ต่อ​การสื่อสาร​แลกเปลี่ยน​กัน​แต่อย่างใด​”

“ใน​ระยะเวลา​หลาย​ปี​มานี้​ ตัวอักษร​บน​แผ่นดินใหญ่​ลี​อาห์​ได้​เปลี่ยนเป็น​ตัวอักษร​ต้าเซี่ย​เกือบ​ทั้งหมด​แล้ว​ ผู้คน​บน​แผ่นดินใหญ่​ลี​อาห์​ต่าง​ก็​ใช้ภาษาต้าเซี่ย”​

“บัดนี้​แผ่นดินใหญ่​ลี​อาห์​เจริญรุ่งเรือง​มิน้อย​ ตามที่​จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​ทรง​ตรัส​เอาไว้​ แผ่นดินใหญ่​ลี​อาห์​ถือเป็น​ศูนย์กลาง​ของ​เส้นทาง​สายไหม​ทางทะเล​ ถ้าหากว่า​…ถ้าหากว่า​ต้า​ฝาน​เข้ามา​เป็น​ส่วนหนึ่ง​ของ​ต้าเซี่ย​ ข้า​กล้า​รับประกัน​เลย​ว่า​ที่นั่น​จะต้อง​เจริญรุ่งเรือง​ขึ้น​มาภายใน​มิกี่​ปี​”

“แต่​นี่​มัน​มิใช่เรื่องเล็ก​ ประการ​แรก​จำต้อง​ดูก่อน​ว่า​เจ้าคิด​จริงจัง​หรือไม่​ ถ้าหากว่า​เจ้าคิด​ดีแล้ว​ วันพรุ่งนี้​จงตาม​ข้า​เข้าไป​ใน​พระราชวัง​ เรื่อง​นี้​ต้อง​ให้​ทั้ง​สามแผนก​หารือ​กัน​เสีย​ก่อน​แล้ว​ถึงจะส่งต่อไป​ให้​คณะรัฐมนตรี​พิจารณา​”

ฝาน​เทียน​หนิง​หันหน้า​ไป​มอง​คู​ฉาน​ เห็น​เขา​กำลัง​ถอนหายใจ​ยาว​ด้วย​ความ​โล่งอก​

“จักรพรรดิ​พระ​เจ้าหลวง​ทรง​ตรัส​ว่า​อำนาจ​ทำให้​ผู้คน​ลุ่มหลง​ พระองค์​สามารถ​ปล่อย​วางอำนาจ​ที่​ยิ่งใหญ่​ที่สุด​ได้​ แล้ว​เหตุใด​ข้า​ถึงจะปล่อยวาง​มิได้กัน​ ? ”

“ข้า​สร้าง​ต้า​ฝาน​มาเอง​กับ​มือ​ การผนวก​รวม​เข้ากับ​ต้าเซี่ย​เพื่อ​ทำให้​ราษฎร​มิต้อง​ใช้ชีวิต​ทุกข์ยาก​เช่นนั้น​อีกต่อไป​ นี่​เป็น​สิ่งที่​ข้า​คิด​มาดีแล้ว​”

“อืม​…หลังจากนี้​เจ้าวางแผน​เยี่ยง​ไร​กัน​ ? ความหมาย​ของ​ข้า​คือ​ถ้าหาก​ต้า​ฝาน​กลาย​เป็นหนึ่ง​เต้า​ของ​ต้าเซี่ย​ เจ้าก็​ยัง​สามารถ​ดำรงตำแหน่ง​เต้า​ถาย​ได้​”

“ขอบใจ​ใน​ความ​ป​รา​รถ​ดี​ของ​ท่าน​เยี่ยน​ แต่​ข้า​มิประสงค์​ที่จะ​ทำ​เช่นนั้น​”

คู​ฉาน​จ้องมอง​หิมะ​ที่​ตก​โปรยปราย​ลงมา​ แล้ว​เอ่ย​ออกมา​ว่า​…

“ข้า​จะโกน​ผม​บน​ศีรษะ​ออก​ไป​อีก​ครา​”

“ข้า​จะกลับมา​สวม​จีวร​ใหม่​อีก​ครา​”

“ข้า​จะถือ​คทา​ของ​ข้า​… แล้ว​เดินทาง​ไป​ยัง​ชื่อ​เล่อ​ชวน​ ไป​ปฏิบัติธรรม​ต่อหน้า​พระพุทธองค์​… หรือ​บางที​อาจจะ​เดิน​ตามรอย​พระพุทธ​บาตร​ไป​เผยแผ่​พระพุทธศาสนา​ยัง​ดินแดน​ห่างไกล​”