นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 143

ตอนที่ 143 ออกเรือ

เช้าตรู่ของฤดูหนาวอากาศเย็นจัด ดอกไม้สีแดงที่มีอยู่ในลานบ้านต่างจางตาลงไป กลีบดอกไม้ต่างร่วงหล่นไปกับพื้น

หลังจากผ่านการฝึกฝนมาสองวันเต็ม ๆ ไป๋ยู่เหลียนและซูม่อถึงได้จำภาษามือที่ฟู่เสี่ยวกวนสอนทั้งหมดได้ขึ้นใจ

ในวันนี้ฟู่เสี่ยวกวนจะจัดระเบียบทหารผ่านศึกทั้งห้าร้อยนายที่ไป๋ยู่เหลียนพามาและผู้ประสบภัยทั้งสองพันนายที่เขาเป็นผู้คัดเลือกใหม่

สนามฝึกซ้อมด้านนอกเรือนซีซาน คลาคล่ำไปด้วยผู้คน ฟู่เสี่ยวกวนกับไป๋ยู่เหลียนและซูม่อเดินไปยังเวทีสูงที่อยู่เบื้องหน้า

หลังจากที่ทหารใหม่ทั้งสองพันนายได้การฝึกฝนมานานสองเดือนก็ดูเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง แตกต่างจากสภาพหน้าเหลืองผิวแห้งยามที่มาถึงซีซานช่วงแรก ๆ

พวกเขามีมื้ออาหารที่ดี สภาพหอพักก็ดีเยี่ยม และเริ่มมีแรงผลักดันจากภายใต้การฝึกฝนของหัวหน้าทหารยามเฉินป๋อ

ส่วนทหารห้าร้อยนายที่ไป๋ยู่เหลียนพามาในยามนี้ต่างยืนสงบนิ่ง ถึงแม้พวกเขาจะมาถึงที่นี่ได้เพียงไม่กี่วัน แต่ก็เคยได้ยินเกี่ยวกับนิสัยใจคอของคุณชาย

แต่เดิมพวกเขานั้นมิเชื่อ แต่หลังจากที่มาถึงเรือนซีซานก็ได้ยินเรื่องมากมายที่คุณชายผู้นี้ทำ คิดแล้วก็คงมิใช่เรื่องเท็จเป็นแน่

ตั้งแต่ที่ติดตามไป๋ยู่เหลียนมา ชีวิตของพวกเขานั้นก็ได้ขายให้แก่ไป๋ยู่เหลียนไปแล้ว แต่ไป๋ยู่เหลียนกลับกล่าวว่าชีวิตของพวกเขาต้องขายให้แก่คุณชายนามฟู่เสี่ยวกวน ——ดังนั้นในยามนี้พวกเขาจึงรอดูท่าที

อย่างไรแล้วพวกเขาก็เคยเป็นทหารของไป๋ยู่เหลียน ย่อมเชื่อมั่นในตัวไป๋ยู่เหลียน แต่ฟู่เสี่ยวกวนเป็นชายหนุ่มที่เพิ่งจะอายุ 16 ปีในตอนนี้เป็นได้เพียงคนแปลกหน้าสำหรับพวกเขา พวกเขายากที่จะเชื่อว่าชายหนุ่มอายุ 16 ปีจะสามารถทำอะไรได้มากมาย ยิ่งไปกว่านั้นชายหนุ่มผู้นี้ก็เป็นคุณชายจากตระกูลเศรษฐีที่ดิน

แต่เยี่ยงไรแล้วก็ต้องไว้หน้าแก่ไป๋ยู่เหลียน ดังนั้นในยามนี้พวกเขาจึงยืนตัวตรง มิหลงเหลือรูปลักษณ์ของกองทัพทหารชายแดนตะวันออกอีกแล้ว

กลุ่มฟู่เสี่ยวกวนสามคนเดินขึ้นไปบนเวที ผู้ที่ตื่นเต้นขึ้นมาก่อนก็คือทหารใหม่ 2,000 นาย ฟู่เสี่ยวกวนที่อยู่ในใจของพวกเขานั้นราวกับเป็นพระเจ้า

“คุณชายขอรับ คุณชาย คุณชาย…”

ทหารผ่านศึกทั้งห้าร้อยนายที่อยู่ด้านข้างต่างผงะ ให้ตายเถอะ บ้าคลั่งกันได้ถึงเพียงนี้เลยรึ？

ทหารใหม่ 2,000 นายต่างตื่นเต้นจนฉุดไม่อยู่ หากมิใช่เพราะคำสั่งของเฉินป๋อ และในยามนี้เฉินป๋อก็ยืนอยู่ด้านหน้าสุดของขบวน ไม่อย่างนั้นแล้วคนเหล่านี้ก็อาจจะพุ่งไปข้างหน้าไปก็เป็นได้

ผ่านไปหลายอึดใจฟู่เสี่ยวกวนจึงได้ยกมือขึ้นและกดลง ทันใดนั้นก็เงียบนิ่งและไร้เสียง

ไป๋ยู่เหลียนและซูม่อสบตากัน ในแววตาฉายแววตื่นตะลึง

นี่คือคำสั่งหยุด ถึงแม้ทหารใหม่จะมีเพียง 2,000 นาย แต่ฟู่เสี่ยวกวนออกท่าทางเพียงหนึ่งเท่านั้น ก็สามารถสั่งให้พวกเขาอยู่อย่างเป็นระเบียบอย่างเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน คนผู้นี้หากบอกว่าเป็นผู้นำทหาร ก็คงมิเกินคาดเท่าใด

“ในวันนี้ที่ให้พวกเจ้ามารวมตัวกัน เพราะต่อจากนี้ข้ามีประกาศสำคัญจะมาแจ้งให้ทราบ ตอนนี้ข้าจักแนะนำคนผู้หนึ่งให้พวกเจ้ารู้จัก เขามีนามว่าไป๋ยู่เหลียน”

ฟู่เสี่ยวกวนยื่นมือออกไป ไป๋ยู่เหลียนก็มาหยุดยืนที่ด้านหน้า

“ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป พวกเราต้องจัดตั้งกองกำลังส่วนตนกองใหม่ พวกเจ้าคือสมาชิกรุ่นแรกของกองกำลังส่วนตนนี้ แต่ว่า…” ฟู่เสี่ยวกวนกวาดสายตามองไปทั้งสนามด้วยท่าทีเคร่งขรึม และน้ำเสียงก็เพิ่มความดุดันขึ้น “ช่วงเวลาต่อจากนี้ไป พวกเจ้าจะเผชิญกับการฝึกที่เข้มงวดที่สุด ครึ่งปีให้หลัง พวกเจ้าจะเข้าสู่การทดสอบครั้งแรก ผู้ที่ทดสอบไม่ผ่านก็จะถูกคัดออก หนึ่งปีให้หลัง ผู้ที่ไม่ผ่านการทดสอบครั้งที่สองก็จะถูกคัดออก นี่มันโหดร้ายอย่างยิ่ง แต่ข้าต้องการเพียงทหารชั้นยอด เพราะกองกำลังทหารที่เก่งกาจที่สุดในโลกนี้จะมีชื่อที่พิเศษ มีนามว่าดาบเทวะ”

“ดาบที่เหมือนพระเจ้า สามารถทำให้ศัตรูหวาดผวาได้ในทุกที่ที่ผ่านไป ！”

“ในวันนี้ของปีหน้าข้าจะรอพวกเจ้าที่ตรงนี้ รอให้พวกเจ้าผ่านการทดสอบ และกลายมาเป็นสมาชิกของดาบเทวะ！”

“การฝึกต่อจากนี้มีไป๋ยู่เหลียนเป็นผู้รับผิดชอบทั้งหมด พวกเจ้าต้องเชื่อฟังคำสั่งของนายพลไป๋อย่างมิมีข้อแม้ หากมีผู้ใดมิฟังคำสั่ง ก็สังหารเสีย！”