นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 288

ตอนที่ 288 ขอเชิญพี่สาวมาดื่มชาด้วยกัน

สุรานั้นเป็นเครื่องมือกระชับความสัมพันธ์ที่ขาดมิได้ตั้งแต่ครั้งโบราณกาล !

แค่ดื่มไปเพียงมิกี่จอก ฝานเทียนหนิงและฟู่เสี่ยวกวนก็สนิทกันถึงขั้นเรียกพี่เรียกน้อง

หากจะถามว่าลึกซึ้งเพียงใดนั้น ณ เพลานี้ยังมิสำคัญนัก ที่สำคัญก็คือดูผิวเผินแล้วความห่างเหินระหว่างชายหนุ่มทั้งสองนั้นได้ลดระยะลงมาพอสมควร ดังนั้นถ้อยคำพูดจาก็มีความเป็นกันเองมากยิ่งขึ้น

“ท่านพี่ฟู่ ท่านเคยพินิจพิจารณาที่จะขยายกิจการสุราซีซานต่อหรือไม่ ทั่วทั้งใต้หล้านี้แม้ว่าจะมีสุราที่ดีมากนัก แต่จนถึงบัดนี้หาได้มีสุราชนิดไหนหมักได้ดีเทียบเคียงกับสุราของท่านไม่ หากได้ไปวางขายที่แคว้นฝานก็คาดว่าน่าจะเป็นโอกาสที่ดียิ่ง หากเป็นเช่นนั้นแล้วคำกล่าวที่ว่าเงินทองไหลมาเทมาทุกวันนั้นคงมิไกลเสียเกินเอื้อม”

อู่หลิงก็รู้สึกเช่นเดียวกัน “ข้าเองก็คิดเฉกเช่นเดียวกัน สุราซีซานนับวันราคายิ่งพุ่งสูงขึ้นเรื่อย ๆ ในตลาดที่ซื้อขายกันวันนี้ราคาแตะหนึ่งพันถึงสองพันอีแปะเข้าไปแล้ว คนหาเช้ากินค่ำทั่วไปซื้อดื่มมิไหวเป็นแน่ ส่วนซีชานเซียงเฉวียนเองก็ขายแพงถึงสองสามร้อยอีแปะซึ่งแพงเกินกว่าจะเอื้อมถึง คุณชายช่วยเปิดโรงหมักสุราที่แคว้นอู๋แห่งนี้ได้หรือไม่ ขอท่านโปรดวางใจ ข้าจะดูแลเองและรับประกันว่าจะมิมีผู้ใดกล้ามาระราน ! ”

สำหรับเรื่องนี่ฟู่เสี่ยวกวนได้วางแผนไว้เนิ่นนานแล้ว เพียงแต่แค่ยังมิมีความพร้อมพอที่จะลงมือทำ ในเมื่อเวลานี้อู่หลิงได้เสนอสิ่งนี้ขึ้นมาเสียเอง เลยคิดว่าจะได้ลงมือทำจริง ๆ จัง ๆ เสียที

“กระหม่อมขอเอ่ยตามตรง เหตุที่มาเยือนราชวงศ์อู๋ครานี้คือทางราชสำนักได้ส่งกระหม่อมมาเพื่อร่วมงานชุมนุมวรรณกรรม ส่วนเหตุผลส่วนตัวก็เพื่อเบิกทางให้ธุรกิจของกระหม่อมเอง ในมือของกระหม่อมนั้นมิได้มีเพียงสุราแค่ 2 ชนิดนี้เท่านั้น แต่ยังมีอีกหลายอย่างซึ่งกระหม่อมได้มอบหมายให้ต่งชูหลานเป็นคนจัดการ พวกท่านสามารถคุยรายละเอียดต่าง ๆ ด้วยกันได้หลังจากนี้ ความเห็นของนางก็คือความเห็นของกระหม่อมเช่นกัน”

ประโยคนี้ทำให้อู่หลิงและฝานเทียนหนิงต่างก็ตกตะลึงยิ่ง เพราะในทุกวันนี้มีสตรีน้อยคนนักที่จะสามารถทำธุรกิจได้อย่างเปิดเผย ครอบครัวเศรษฐีรายใหญ่เหล่านั้นล้วนแต่มีผู้ชายบริหารจัดการทั้งสิ้น การค้าที่ใหญ่โตของฟู่เสี่ยวกวนนั้นกลับได้มอบหมายให้สตรีเป็นผู้ดูแล อีกทั้งยังไว้เนื้อเชื่อใจถึงเพียงนี้นั้นช่างหายากยิ่งนัก นั่นหมายความว่าหญิงรูปงามที่มีนามว่าต่งชูหลานนั้นมีความเข้าอกเข้าใจในด้านการค้าพอสมควร

ทว่าอู่หลิงกลับคิดไกลไปกว่าสิ่งที่ฝานเทียนหนิงคิดไว้มาก นางหันไปมองต่งชูหลานแล้วเกิดความริษยาขึ้นมาในใจ

สตรีเมื่อแต่งงานก็ต้องเป็นภรรยาที่เชื่อฟังสามีและเป็นมารดาที่คอยอบรมเลี้ยงดูบุตร แต่โชคดีของต่งชูหลานคือฟู่เสี่ยวกวนมิได้มีทัศนคติเยี่ยงนั้นเลยแม้แต่น้อย

นางเลยชูจอกสุราขึ้นมาต่อหน้าต่งชูหลาน “พี่สาวเรื่องนี้ท่านไว้วางใจได้ เมื่อข้าได้กลับถึงเมืองกวนหยุนแล้ว ข้าจะขอเชิญพี่สาวไปดื่มชาแล้วพวกเราค่อยมาเจรจาเรื่องโรงหมักสุราและเรื่องอื่น ๆ กันอย่างละเอียดอีกครา”

สิ่งที่ต่งชูหลานกลัวมากที่สุดคือการที่ถูกองค์หญิงเชิญไปดื่มชา คราก่อนที่ไปดื่มนั่นสิ่งที่ได้กลับมาเป็นเยี่ยนเสี่ยวโหลว หรือว่าชาที่ดื่มไกลจากจวนกว่าสามพันลี้ครานี้นั่นจะได้กลับมาเป็นอู่หลิงเยี่ยงนั้นรึ ?

เรื่องนี้มีความเป็นไปได้สูงยิ่งนัก !

เมื่อช่วงค่ำที่อู่หลิงเอ่ยว่าจะเลี้ยงดูฟู่เสี่ยวกวนนั้นนางก็ได้ยินกับสองรูหูของนางเอง และนางเข้าใจดีว่าอู่หลิงมิได้เอ่ยหยอกเล่นแต่อย่างใด !

นี่มันเกิดอะไรขึ้น ?

นี่มันคนที่สามแล้วนี่ !

แต่นางก็มิสามารถปฏิเสธได้ด้วยเหตุผลประการที่หนึ่งคือนางต้องธำรงไว้ซึ่งเกียรติและศักดิ์ศรีขององค์หญิงไท่ผิง และประการที่สองนางต้องการเปิดการค้าขายกับราชวงศ์อู๋

ฉะนั้นแม้ว่านางแทบอยากจะบีบจมูกตนเองแล้วกระดกสุราเข้าไป แต่นางก็ต้องแสร้งว่ามีความสุขเป็นอย่างมากแล้วก็ต้องดื่มมันเข้าไปอย่างเต็มใจ !

“ขอบใจยิ่งนักน้องสาว การค้าของครอบครัวพวกเรานั้นจะขยายมาที่อาณาเขตของราชวงศ์อู๋อย่างแน่นอน แรกเริ่มนั้นที่ที่พวกเราวางแผนไว้คือเมืองกวนหยุน ต่อไปหลังจากนั้นก็คงต้องขออาศัยผืนแผ่นดินของน้องสาวในการทำการค้า ถึงเวลานั้นแล้วคงต้องร้องขอน้องสาวมิให้รำคาญพี่สาวคนนี้ไปเสียก่อนจึงจะถูกต้อง”

“พี่สาวเหตุใดจึงเอ่ยเยี่ยงนั้น น้องสาวรู้สึกยินดียิ่ง พวกเรามาชนจอกกันอีกคราเถิด ! ”

หยูเวิ่นหวินจ้องตาเขม็ง นี่มันอะไรกัน เหตุใดถึงเป็นพี่สาวน้องสาวกันไปเสียแล้ว ต่งชูหลานนางคิดอันใดของนางอยู่กัน เหตุใดถึงมองมิออกว่าอู่หลิงนั้นมีแผนการชั่วร้ายอยู่ หรือลึก ๆ แล้วนางเห็นพ้องกับอู่หลิงเยี่ยงนั้นรึ ?

คิดดูแล้วก็มีความเป็นไปได้ เพราะอู่หลิงผู้นี้ช่างดูโดดเด่นยิ่งนัก อีกทั้งนางยังเป็นองค์หญิงเพียงพระองค์เดียวของจักรพรรดิเหวินตี้ หากวางแผนจะขยายกิจการที่เมืองกวนหยุนแล้วมีอู่หลิงคอยหนุนหลัง แน่นอนว่าการค้าจะราบรื่นขึ้นเป็นอย่างมาก

แต่ทว่าการค้านั้นมีความสำคัญมากถึงเพียงนั้นเชียวรึ ?

ในขณะที่ในหัวของนางกำลังคิดร้อยแปดพันอย่างอยู่นั้น อู่หลิงก็ได้เดินเข้ามาข้างกายนางแล้วรินสุราใส่จนเต็มจอกด้วยสีหน้าดูน่ารักน่าถนุถนอมยิ่ง “พี่สาว ท่านก็ควรดื่มด้วยกันสักจอกเถิด”