นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 425

ตอนที่ 425 แผนการใหม่

รัชสมัยเซวียนลี่ปีที่9 เดือนสิบ วันที่สามสิบ หิมะตกหนัก ณ ด่านภูเขาเยี่ยน

ขบวนส่งตัวในเช้าวันนี้ ได้ถอนทัพออกเดินทางจากด่านภูเขาเยี่ยน เข้าไปยังด่านอันแข็งแกร่งที่ตั้งตระหง่าน และได้เดินเข้าไปในทุ่งหิมะที่ไกลสุดลูกหูลูกตา ทั้งยังเป็นต่างแคว้นอีกด้วย

ทุ่งหญ้าได้ถูกพายุหิมะกลบฝังมานานแล้ว ทุ่งหิมะอันกว้างใหญ่ไร้ซึ่งผู้คน

ตามหลักการแล้ว แม่ทัพใหญ่เผิงเฉิงอู่แห่งกองทัพชายแดนเหนือได้เสนอคนให้กับคณะทูตจำนวน 1,000 คน เหตุผลเพราะการเดินทางไกลไปเมืองหลวงของแคว้นฮวง พระวรกายขององค์หญิงสามนั้นบอบบาง และเกรงว่าจะมิคุ้นชินกับอาหารระหว่างเดินทาง

คนนับพันนี้กลับมิใช่ทหารของกองทัพชายแดนเหนือ แต่เป็นช่างซ่อมที่คอยรับผิดชอบแนวหลัง ดังนั้นท้ายที่สุดแล้วท่าป๋าชิวจึงยินยอมให้เผิงเฉิงอู่ส่งคนมา 100 คน ให้คอยรับผิดชอบเรื่องปัญหาที่พักและอาหารขององค์หญิง

ไป๋ยู่เหลียนได้แฝงตัวอยู่ในกลุ่มช่างซ่อมหนึ่งพันคน และได้ปลอมตัวให้เหมือนช่างซ่อม

ฟู่เสี่ยวกวนมิได้ไปยังแคว้นฮวง เพราะเขาได้เปลี่ยนแปลงแผนการเดิมแล้ว เดิมทีขบวนส่งตัวจะมิมีทางไปถึงพระราชวังที่สร้างขึ้นใหม่ของประเทศฮวงและจะเดินทางกลับมา…

กำลังรบของดาบเทวะได้สูงกว่าที่เขาคาดหวังไว้มากแล้ว ในปัจจุบันนี้ได้อยู่ในอาณาเขตของแคว้นฮวง พวกเขาได้ไปปล้นสะดมทุ่งเลี้ยงสัตว์ของชาวฮวงมาหลายแห่งจนมีม้าศึกมากเพียงพอ ทั้งยังเปลี่ยนไปใส่ชุดของชาวฮวงทั้งหมด

หลังจากที่ขบวนส่งตัวได้เข้าไปในอาณาเขตของแคว้นฮวงแล้ว ดาบเทวะก็จะปรากฏตัวออกมาอีกครา ขบวนทัพจะเข้าไปปล้น พร้อมกับสังหารท่าป๋าชิวและท่าป๋ายวน หลังจากนั้นก็จะแย่งชิงองค์หญิงสามกลับมา

ส่วนเรื่องรับผิดชอบ ราชวงศ์หยูย่อมต้องซักถามความรับผิดชอบของแคว้นฮวง !

ส่วนเรื่องผลลัพธ์ ฟู่เสี่ยวกวนมิได้กังวลว่าจะก่อให้เกิดสงครามระหว่างสองแคว้นเลยแม้แต่น้อย

บัดนี้ฟู่เสี่ยวกวนได้ออกไปจากเมืองซินเฉิงแล้ว เขาได้กลับมายังอำเภอผิงหลิง และเพิ่งมาถึงโรงตีเหล็กโจวจี้

หลังจากที่ได้ค้นคว้าในหลายวันที่ผ่านมา โจวเถียเจี้ยงก็ได้มีความเข้าใจเกี่ยวกับกรรมวิธีการหลอมเหล็กกล้าใหม่นี้อย่างลึกซึ้งมากยิ่งขึ้น

“คุณชายโปรดดู ความแข็งแกร่งของเหล็กกล้านี้ได้สูงกว่าเหล็กไปอีกขั้นแล้ว แต่ข้าน้อยคิดว่ายังคงต้องใช้เวลาในการปรับปรุงอีกมาก ในหลายวันมานี้ข้าน้อยคิดมาตลอดว่าแท้จริงแล้วปัญหาผุดมาจากที่ใด และจากที่ได้มองในวันนี้คาดว่าเป็นเพราะอุณหภูมิเตาคั่วของข้าน้อยไม่เพียงพอ จนทำให้ปริมาณสิ่งเจือปนในเหล็กหลอมที่ข้าทำออกมายังคงสูงอยู่”

“แน่นอนว่า นี่คือวัสดุหลังจากที่ได้ใช้กรรมวิธีการหลอมของคุณชาย…” โจวเถียเจี้ยงหยิบเหล็กขึ้นมาหนึ่งก้อนและส่งให้กับฟู่เสี่ยวกวน “ชิ้นส่วนนี้คือผลผลิตหลังจากที่เมื่อวานข้าน้อยได้ใช้กรรมวิธีการหลอมร้อยครั้ง ความแข็งแกร่งรวมไปถึงความทนทานของมันได้มาเหนือกว่าวิธีการชุบเหล็กของข้าน้อย”

ในหลายวันนี้โจวเถียเจี้ยงหมกมุ่นอยู่กับกรรมวิธีการคั่วเหล็กกล้าแบบใหม่ ฟู่เสี่ยวกวนได้ให้ตั๋วเงินจำนวน 1,000 ตำลึงกับเขามา เขาใช้ตั๋วเงินนี้ในการซื้อวัสดุจำนวนมาก และแน่นอนว่าเขาได้จ้างหมอที่ดีที่สุดมารักษาบุตรชายของเขาแล้ว

เขาได้หลอมเหล็กกล้าออกมาหนึ่งชิ้น ใช้วิธีการคั่วเหล็กกล้าที่ฟู่เสี่ยวกวนให้มา วิธีการนี้สำคัญต่อยุคสมัยนี้มากยิ่งนัก กล่าวได้ว่าในวันนี้สามารถผลิตเหล็กกล้าด้วยวิธีนี้ได้แล้ว

แต่เขาก็ยังคงรู้สึกว่าเหล็กกล้านี้ยังมิสมบูรณ์มากพอ หากสามารถพัฒนาความทนทานและความแข็งแกร่งขึ้นไปได้อีกขั้น นี่ต่างหากถึงจะเรียกได้ว่าเป็นความก้าวหน้าของยุคสมัยอย่างแท้จริง

ฟู่เสี่ยวกวนครุ่นคิด ดูเหมือนว่าของสิ่งนี้จะเข้ากันได้กับเตาหลอมเหล็กทรงสูง อุณหภูมิของเตาหลอมเหล็กทรงสูงสามารถสูงได้ถึง 1,200 องศา แต่โจวเถียเจี้ยงมิสามารถออกไปจากที่นี่ได้ เช่นนั้นจะทำเยี่ยงไรดี ?

เขาหยิบเหล็กกล้าขึ้นมาดูโดยละเอียด เคาะไป เขย่าไป ดีเยี่ยม !

เมื่อมีสิ่งนี้ มิว่าจะเป็นปืนคาบศิลาหรือปืนใหญ่หงอีก็จะได้รับการปรับปรุงจนดีขึ้นไปอีกขั้น นอกจากนี้ยังพัฒนาอุปกรณ์สวมใส่และอาวุธของกองกำลังดาบเทวะให้ดีได้อีกด้วย

แน่นอนว่า การประยุกต์ใช้เหล็กมีตลาดที่กว้างขวาง เพียงแต่หากผลิตสิ่งนี้ออกมาได้ ลำดับแรกจะถูกนำไปใช้กับอาวุธและอุปกรณ์สวมใส่เสียก่อน

“หากต้องการเข้าไปดูสายแร่ในภูเขาผิงหลิง ช่วงเวลาที่ดีที่สุดคือยามใด ? ”

“เรียนคุณชาย ช่วงระหว่างฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนจะดีที่สุดขอรับ”

“อือ…” ฟู่เสี่ยวกวนพยักหน้า ยังคงต้องรออีกครึ่งปี การขนส่งเหล็กจากที่ซีซานมายังที่แห่งนี้ค่อนข้างลำบาก