บทที่ 536 ความโศกเศร้าของฟู่เจวี๋ยเย
ในยามที่ฟู่เสี่ยวกวนกำลังยุ่งวุ่นวายอยู่นั้น วันเวลาก็ได้ผ่านไปอย่างเงียบ ๆ เพียงชั่วพริบตาก็มาถึงวันที่สิบห้าเดือนสองแล้ว
ในเวลาเช่นนี้ ฟู่เสี่ยวกวนได้ไปที่สำนักศึกษาและคิดจะสอนอย่างเต็มที่
บรรดาลูกศิษย์ล้วนถาโถมเข้ามาในสำนัก ทำให้หลี่ชุนเฟิงตื่นตกใจเป็นอย่างมากจากนั้นเขาจึงพาฟู่เสี่ยวกวนออกไปทางด้านประตูหลัง
บทเรียนนี้มิสามารถศึกษาต่อไปได้ แต่ฟู่เสี่ยวกวนก็ได้เอ่ยเรื่องน่ายินดีให้ลูกศิษย์ได้รับทราบกันแล้วว่า
วันที่สามเดือนห้า ฝ่าบาทมีพระประสงค์ให้จัดสอบคัดเลือกข้าราชการไปประจำอยู่ที่ว่อเฟิงเต้าโดยมีฟู่เสี่ยวกวนเป็นผู้คัดเลือก ผู้มีความสามารถหลายร้อยคนจะได้รับตำแหน่ง !
เมื่อราชโองการได้แพร่งพรายออกไป ทำให้ให้ศิษย์ในสำนักและบุรุษทั่วทั้งแคว้นให้ความสนใจเป็นอย่างมาก จึงพากันเดินทางมาเข้าร่วมการสอบแข่งขันที่จินหลิง
ฟู่เจวี๋ยเยจะเป็นผู้คัดเลือกด้วยตนเองทั้งสิ้น !
หลักการคัดเลือกของฟู่เจวี๋ยเยเปิดกว้างมากยิ่งนัก !
มิกีดกันเรื่องอายุ มิสนเรื่องยศถาบรรดาศักดิ์ ในที่นี้ทุกคนมีฐานะเท่าเทียมกัน !
หากได้ทำงานภายใต้อำนาจของฟู่เจวี๋ยเยคงเป็นบุญวาสนายิ่งนัก !
ช่างเป็นบุญที่ได้รับใช้อาจารย์ฟู่ เขาเป็นผู้ที่สร้างคุณงามความดีไว้มากมายหลายประการ !
ศิษย์ส่วนใหญ่ในสำนักล้วนให้ความสนใจ แม้กระทั่งชาวเมืองทั่วไปก็ยังให้ความสนใจ
คุณชายฟู่ยืนอยู่ด้านบนสุดของว่อเฟิงเต้า ภายใต้การปกครองของเขาย่อมทำให้มณฑลใหม่เจริญรุ่งเรืองอย่างแน่นอน เนื่องจากฝ่าบาทมีพระราชโองการเรื่องการย้ายถิ่นฐาน นี่จึงเป็นโอกาสที่ดีในการแสวงหาความเจริญรุ่งเรืองแก่หน้าที่การงานมิใช่หรือ ?
เริ่มต้นจากแม่น้ำฮวงโห ราษฎรจำนวนมากพวกเขาเชื่อมั่นในฟู่เสี่ยวกวนจึงพากันอพยพไปยังว่อเฟิงเต้า
ทันใดนั้น เส้นทางคมนาคมของราชวงศ์หยูก็เต็มไปด้วยคนเดินทางด้วยรถม้า เวลานั่งพักล้วนเกาะกลุ่มกันเป็นฝูงชน ใบหน้าของผู้คนเหล่านั้นดูมีความสุขยิ่ง ถึงแม้จะมิรู้จักนามกันก็ตาม แต่พวกเขาก็ยังคงเอ่ยถามกันว่า “ไปว่อเฟิงเต้าเยี่ยงนั้นหรือ ? ”
“ใช่ ! ท่านตาก็จะไปว่อเฟิงเต้าเยี่ยงนั้นหรือ ? ”
“มองดูแล้วพวกเจ้าล้วนเป็นผู้มีการศึกษา เหตุใดจึงมิไปยังจินหลิง ไปทำอันใดที่ว่อเฟิงเต้าเยี่ยงนั้นหรือ ? ”
“ข้ามิขอปิดบังท่านตา ข้านั้นจะไปทำการค้าขายที่ว่อเฟิงเต้า”
……
……
เจียงหนานตงเต้า ผู้เฒ่าตระกูลซือหม่าได้รับจดหมายจากซือหม่าหนาน 1 ฉบับ
หลังจากผู้เฒ่าตระกูลซือหม่าได้อ่านจดหมายฉบับนี้อย่างละเอียดแล้ว เขาจึงเรียกประชุมเป็นคราแรกของปีขึ้นภายในจวน
จากนั้น บุตรคนโตของตระกูลนาม ซือหม่าหนาน ได้พาบุตรคนโตและรองของตนนามซือหม่าฮุ่ยกับซือหม่าเทา พร้อมด้วยผู้คุ้มกัน 10 คนไปยังที่ราบสีหม่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主)