นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 869

ตอนที่ 869 แผนตื่นจากจำศีล

บริเวณด้านหน้าท้องพระโรงซวนเต๋อ ฉินเฉิงเย่จ้องมองภาพร่างในมือด้วยสีหน้าตะลึงงัน

“มิถูก ! ฝ่าบาท การที่พระองค์จะเปลี่ยนท้องพระโรงเยี่ยงนี้มิเหมาะสมต่อหลักพิธีการพ่ะย่ะค่ะ ! ”

“หลักพิธีการบ้าบออันใดกัน เจ้าทำตามที่ข้าบอกก็ถือว่าถูกต้องแล้ว”

ฉินเฉิงเย่เม้มปากจนเป็นเส้นตรง นี่มันเหมือนกับหลุม… “ทูลฝ่าบาท การเปลี่ยนแปลงเยี่ยงนี้ควรเป็นหน้าที่ของกรมโยธาธิการมิใช่หรือพ่ะย่ะค่ะ ? ”

“นี่เป็นวันหยุดมิใช่หรือ ? มิต้องยืดยาดหรอกน่า ไปเรียกคนของสำนักวิทยาศาสตร์มาทำงานล่วงเวลาให้ข้าประเดี๋ยวนี้ จำเอาไว้ว่าต้องให้เสร็จสิ้นก่อนวันที่แปดนี้ด้วย”

วันนี้ก็วันที่สี่แล้ว พระองค์รับสั่งให้กระหม่อมทำให้สำเร็จในวันที่แปด… ฉินเฉิงเย่เดินเข้าไปในท้องพระโรง จากนั้นก็สำรวจโดยละเอียด เอ่ยได้มิเต็มปากว่าเป็นโครงการใหญ่ มีคนจำนวนมากกว่า 500 คนที่อยู่ข้ามปีที่สำนักวิทยาศาสตร์แห่งชาติ ด้านวัสดุที่ใช้ก็มิพ้นหินและไม้ซึ่งสำนักวิทยาศาสตร์มีสิ่งของเหล่านี้เป็นจำนวนมาก

“ทูลฝ่าบาท กระหม่อมได้ยินมาว่าพระประสงค์ของพระองค์ต้องผ่านสำนักเสมียนกลางและผ่านการตรวจสอบจากสำนักตรวจสอบพระราชโองการเสียก่อน หรือว่า…”

ฟู่เสี่ยวกวนจ้องฉินเฉิงเย่ตาเขม็ง “ข้าต่างหากคือจักรพรรดิ อันใดกัน ? คำเอ่ยของข้าใช้การมิได้แล้วเยี่ยงนั้นหรือ ? ”

“อ่า หามิได้…กระหม่อมจะรีบไปจัดการประเดี๋ยวนี้แหละพ่ะย่ะค่ะ”

ทำถูกแล้ว… ฟู่เสี่ยวกวนทำหน้าระรื่นแต่ปากกลับเอ่ยอย่างเคร่งเครียดว่า “บัดนี้ไปเรียกคนมาทุบข้างในให้ข้าก่อน ! ”

นอกจากราชองครักษ์ในเขตวังหลวงแล้วก็มิมีผู้ใดทราบว่าฟู่เสี่ยวกวนได้ใช้อำนาจข่มขู่ให้คนของสำนักวิทยาศาสตร์ปรับปรุงแก้ไขท้องพระโรงซวนเต๋อ

ในที่สุดฟู่เสี่ยวกวนก็รู้สึกอิ่มเอมใจขึ้นมาในทันใด ครุ่นคิดไปถึงวันที่เปิดประชุมราชสำนัก ใบหน้าของขุนนางนับร้อยที่เดินเข้ามาในท้องพระโรงซวนเต๋อจะเป็นเยี่ยงไรกัน ?

เขากลับถึงตำหนักหยางซินและทันทีที่หย่อนกายลงนั่ง ขันทีเจี่ยก็ได้ถือรายงานฉบับหนึ่งเดินเข้ามา

“ทูลฝ่าบาท มีข่าวจากราชวงศ์หยูพ่ะย่ะค่ะ”

ฟู่เสี่ยวกวนรับมาอ่าน

‘ทูลฝ่าบาท นี่คือความเป็นไปล่าสุดของแผนตื่นจากจำศีลพ่ะย่ะค่ะ !

เหมืองเกลือที่รับซื้อเมื่อปีกลายได้ขายให้กับตระกูลเฉินตามแผนที่วางเอาไว้แล้ว บัดนี้เฉินฉือบุตรชายคนโตของเฉินตงเซิงหัวหน้าตระกูลเฉินอยู่ที่ราชวงศ์หยูแล้ว

วิธีกลั่นเกลือขาวถูกถ่ายทอดให้เฉินฉือแล้ว เรื่องผลกำไรยังเป็นไปตามพระประสงค์ของฝ่าบาทคือแบ่งให้ตระกูลเฉินครึ่งหนึ่ง ส่วนกำไรที่เหลือจะตกสู่เขตปกครองตนเองชื่อเล่อชวน

เรือนตระกูลเฉินในจินหลิง ตกอยู่ภายใต้การจับตามองของฝูงมดเช่นกัน

ตระกูลหวางซุนแห่งราชวงศ์หยูได้เชื่อมสัมพันธ์กับตระกูลโจว ผลลัพธ์การเจรจาก็ได้ออกมาแล้วว่าตระกูลโจวจะร่วมมือกับตระกูลหวางซุนครอบครองทรัพยากรแร่ทั้งหมดในราชวงศ์หยู ยกเว้นแร่เหล็กที่ราชวงศ์หยูเป็นผู้ถือครองอยู่

ตระกูลหลู่ได้ซื้อท่าเรือเขตเหยาและอู่ต่อเรือที่หลินเจียงแล้ว ซึ่งบัดนี้อยู่ในระหว่างการขยับขยาย ถานเหล่าเกินเดินทางมาถึงเขตเหยาและได้ชี้แนะตระกูลหลู่ในการสร้างเรือโดยสารและขนสินค้าลำใหม่แล้ว

ตระกูลโจวและตระกูลหลู่ล้วนหาซื้อเรือนที่จินหลิง พวกเขาได้รับความสำคัญจากฮ่องเต้หยูเวิ่นเต้าเป็นอย่างมาก คล้ายจะกลายเป็นผู้มีอำนาจคนใหม่ของเมืองหลวงไปเสียแล้ว

ตามการคาดการณ์ของผู้นำทั้งสามตระกูลคือ อย่างน้อยต้องใช้เวลาถึง 2 ปีจึงจะสามารถผูกขาดกิจการเหล่านี้ได้ หวังว่าฝ่าบาทจะสนับสนุนอย่างเต็มกำลังเช่นกัน

นอกจากนี้ ตระกูลเฉิน ตระกูลโจวรวมถึงตระกูลหลู่ได้จดทะเบียนบริษัทกับกรมการค้าของราชวงศ์หยูเป็นที่เรียบร้อยแล้ว พวกเขาได้ทำการขายหุ้นมากกว่า 10 ล้านหุ้นที่ธนาคารซื่อทงสาขาเมืองจินหลิง ซึ่งมีผู้ซื้อจำนวนมากเลยทีเดียว ปลากินเหยื่อแล้ว มิจำเป็นต้องตื่นตระหนกแต่อย่างใด เพียงแค่รอเวลาก็เท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ’

หมากกระดานใหม่นี้มีนามว่า ตื่นจากจำศีล นอกจากฟู่เสี่ยวกวนแล้ว ผู้ที่ทราบก็มีเพียงโจวถงถงเท่านั้น

ฟู่เสี่ยวกวนใช้วิธีทางการค้าบีบบังคับทั้งสามตระกูลจนหมดหนทาง ทว่าเมื่อเดือนหกเมื่อปีที่แล้ว ก็ได้ลอบไปพบหัวหน้าของทั้งสามตระกูลใหญ่แล้วเช่นกัน

ฟู่เสี่ยวกวนมอบหนทางรอดชีวิตให้แก่พวกเขา ทว่าหนทางนี้คือการมอบความตายให้แก่ทุกชีวิตในตระกูลหากยังดึงดันที่จะอยู่ในราชวงศ์อู๋ต่อไป !

ถ้าอยู่ที่ราชวงศ์อู๋ต้องตาย หากไปยังราชวงศ์หยู ฟู่เสี่ยวกวนสัญญาว่าจะสนับสนุนด้านกลยุทธ์ให้แก่พวกเขาอย่างสุดกำลัง