นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 988

ตอนที่ 988 ความอบอุ่นในฤดูหนาว

รัชสมัยเทียนเต๋อปีที่สาม วันที่แปด เดือนสิบสอง เทศกาลล่าปา1

หิมะตกหนักปกคลุมเมืองกวนหยุน ประตูสีแดงเข้มของจวนโหยวเซียนจือเสนาบดีกรมคลังถูกเปิดออกจนเกิดเสียงดังเอี๊ยด

ปรากฏคุณหนูนางหนึ่งสวมเสื้อขนสัตว์สีขาวดั่งหิมะเดินออกมาจากประตูบานนั้น พลางเงยหน้าขึ้นมองท้องนภาที่กว้างใหญ่ไพศาล

ด้านหลังของนางมีสาวใช้ที่สวมกระโปรงลายดอกไม้คอยเดินตาม โดยมือข้างหนึ่งถืออาหารและอีกข้างถือร่มกระดาษลายดอกไม้เอาไว้

นางยืนอยู่ด้านหลังของคุณหนูพร้อมกับร่มกระดาษลายดอกไม้ที่ยื่นไปบังหิมะให้กับเจ้านาย บนใบหน้าของนางมีความกังวลปรากฎออกมาให้เห็นเล็กน้อย เมื่อมองแผ่นหลังของคุณหนู…

นายท่านเอ่ยว่าจะให้คุณหนูแต่งงานกับท่านแม่ทัพใหญ่ไป๋ยู่เหลียน

นี่ถือเป็นเรื่องที่น่ายินดีมากเสียทีเดียว

เนื่องจากชื่อเสียงของท่านแม่ทัพไป๋ยู่เหลียนได้แพร่กระจายไปทั่วทั้งเมืองกวนหยุนแล้ว

เขาเป็นคนสนิทขององค์จักรพรรดิ ทั้งยังเป็นผู้ที่ฝึกฝนเหล่าทหารที่แสนเก่งกาจจำนวนมากมายให้แก่จักรพรรดิ อีกทั้งยังได้นำทหารเรือไปสู้รบจนได้รับชัยชนะคราใหญ่ นอกจากนี้ยังนำกองทัพเรือไปแย่งชิงสมบัติของศัตรูกลับมาอีกด้วย

ทราบข่าวมาว่าฝ่าบาททรงแต่งตั้งให้ท่านแม่ทัพใหญ่ไป๋ยู่เหลียนเป็นผู้บัญชาการสามเหล่าทัพ… บัดนี้เขาอายุเพียง 30 ปีเท่านั้น ทว่าก็ได้อยู่ในตำแหน่งสูงสุดแล้ว เขาต้องเป็นผู้ที่มีอนาคตรุ่งโรจน์อย่างแน่นอน

ทว่าคุณหนูกลับมิเห็นด้วยกับเรื่องนี้ !

คุณหนูโหยวซีเฟิ่งเริ่มอ่านบทกวีตั้งแต่เยาว์วัย ดังนั้นบุรุษที่อยู่ในใจของคุณหนูจึงมิใช่ท่านแม่ทัพที่เก่งกาจ แต่เป็นคนที่ช่วยองค์จักรพรรดิปกครองประเทศด้วยความสามารถ…อย่างเช่น หยุนซีเหยียนหัวหน้ากรมการค้า !

แต่ก็มิรู้ว่าความรู้สึกนี้เริ่มต้นตั้งแต่เมื่อใด หรือจะเป็นเหตุการณ์ตอนอยู่บนหอหลิวหยุน ณ หลิวหยุนถาย ที่คุณหนูและใต้เท้าหยุนเดินสวนกันแล้วหันกลับมาสบตากันคราแรก

ตั้งแต่นั้นมาคุณหนูก็ราวกับคนโง่งมที่ลอบยิ้มตลอดเวลาและมิรู้ว่านางกำลังยิ้มเรื่องอันใดอยู่กันแน่

หลังจากนั้นคุณหนูก็ได้ไปหาหยุนซีเหยียนที่กรมการค้า ทั้งยังไปทานหม้อไฟด้วยกัน !

จิตใจของคุณหนูร้อนรุ่มดั่งน้ำซุปที่อยู่ในหม้อไฟ นางเริ่มกระตือรือร้นและหลงใหลในตัวหยุนซีเหยียนมากขึ้น โดยเอ่ยว่าชายผู้นี้น่าสนใจมากยิ่งนัก นอกจากเขาแล้ว นางจะมิแต่งงานกับผู้ใดตลอดชีวิต !

ทว่าบัดนี้นายท่านกำลังจะให้คุณหนูแต่งงานกับท่านแม่ทัพไป๋ ส่วนคุณหนูรู้สึกชอบพออยู่กับใต้เท้าหยุน… ใต้เท้าหยุนก็มิธรรมดาเช่นกัน เขาเองก็เป็นผู้ที่มาจากราชวงศ์หยูเหมือนกันกับฝ่าบาท เขาเพิ่งอายุ 23 ปีก็ได้เป็นขุนนางขั้นสามแล้ว และฝ่าบาทยังทรงวางพระทัยให้เขาปฏิบัติหน้าที่ในตำแหน่งสำคัญอีกด้วย

เมื่อคืนที่ผ่านมานายท่านและคุณหนูมีปากเสียงกันเรื่องนี้ ในที่สุดนายท่านก็ยอมแพ้…เนื่องจากหยุนซีเหยียนไร้ที่ติอย่างแท้จริง

วันนี้เป็นวันขึ้นแปดค่ำเดือนสิบสอง หากผ่านคืนเทศกาลล่าปานี้ไปก็ถือว่าผ่านพ้นไปอีกหนึ่งปีแล้ว คุณหนูเอ่ยว่าจวนของบุรุษผู้นั้นมิมีบ่าวรับใช้เลยสักคน คุณหนูจึงเกิดความสงสารและลงมือทำโจ๊กล่าปาด้วยตนเอง และถือโอกาสที่หิมะตกหนักเยี่ยงนี้นำโจ๊กไปให้บุรุษผู้นั้น…

เสี่ยวหลิงผู้เป็นสาวใช้รู้สึกว่านี่คือชายหนุ่มและหญิงสาวที่ลุ่มหลงในความรักมิต่างจากบทละครงิ้ว

จากนั้นก็มีรถม้าวิ่งออกมาจากด้านข้างของจวนโหยว และได้มาหยุดอยู่เบื้องหน้าประตู โหยวซีเฟิ่งจึงพาเสี่ยวหลิงขึ้นไปนั่งบนรถม้า จากนั้นก็สั่งให้มุ่งหน้าไปยังกรมการค้าทันที

……

……

เป็นเวลาสามวันแล้วที่หยุนซีเหยียนกลับมาจากมณฑลต้าหลี่และเยวี่ยซานทั้งสี่