กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 1550

พื้นที่นี้มีเนื้อที่ทั้งหมดประมาณหนึ่งพันตารางเมตร ซึ่งรวมถึงห้องทำงานของประธานบริษัท ห้องรับรอง ห้องประชุมส่วนตัว ตลอดจนห้องฟิตเนส และห้องสันทนาการด้วย

ไม่มีคนธรรมดาทั่วไปที่จะเข้าไปอยู่ในพื้นที่นี้ได้เลย

พูดอีกอย่างหนึ่งก็คือ… นับจากช่วงเวลาที่ยูลเข้าไปในโรงจอดรถที่ปิดสนิทในบริเวณลานจอดรถใต้ดิน เขาก็ได้เข้าสู่สภาพแวดล้อมที่ไม่มีใครสามารถรบกวนเขาได้เลย ผู้คนที่สามารถเข้าไปในสถานที่แห่งนี้กับเขาได้ มีเพียงเหล่าคนสนิทของเขาเท่านั้น

หลังจากยูลพาชาร์ลีและกลุ่มเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาที่ห้องทำงานแล้ว เขาก็หยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมาทันทีก่อนจะพูดว่า “บอกให้ลูเซียสมาที่นี่หน่อย”

ในไม่ช้าชายวัยกลางคนที่มีอายุสี่สิบกว่า ๆ ก็เคาะประตู ก่อนจะเดินเข้ามาในห้องทำงาน

เมื่อผู้ชายคนนั้นเห็นยูลก็ตกตะลึงและต้องใช้เวลานานพอสมควรกว่าที่ชายคนนั้นจะได้สติ แล้วโพล่งออกมาว่า “ท่านประธาน ท่านดูดีกว่าที่ผ่านมามากเลยครับ! แถมผมยังรู้สึกว่าท่านดูดีกว่าช่วงก่อนเจ็บไข้ได้ป่วยซะอีกด้วยนะครับ…”

ยูลพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะยิ้มแล้วพูดว่า “หมอบอกว่าเนื้องอกในร่างกายของฉันหายไปหมดแล้ว”

ลูเซียสถามด้วยความประหลาดใจ “จริงเหรอครับท่านประธาน? เนื้องอกในร่างกายท่านหายไปหมดแล้ว?!”

“ใช่แล้ว” ยูลยิ้มก่อนจะตอบอย่างเยือกเย็นว่า “จากนี้ไปฉันกลับมาเป็นคนที่มีสุขภาพแข็งแรงได้อีกครั้งแล้ว”

“เยี่ยมไปเลยครับ!” ลูเซียสตอบอย่างตื่นเต้น “นับเป็นเรื่องปาฏิหาริย์!”

ยูลพยักหน้าในขณะที่ยิ้มแล้วพูดว่า “ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน”

ลูเซียสพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ท่านประธาน รองประธานสองคนและกรรมการคนอื่น ๆ กำลังคุยกันเรื่องอาการป่วยของท่านในห้องประชุมใหญ่ เมื่อตลาดหุ้นเปิดแล้วเห็นว่าหุ้นทั้งหมดของบริษัทจดทะเบียนของเราร่วงลงมา พวกเขาบอกว่าราคาหุ้นจะลดลงอย่างต่อเนื่องในวันพรุ่งนี้ ถ้าท่านปฏิเสธที่จะสละตำแหน่งในวันนี้ นี่เป็นอะไรที่ยอดเยี่ยมจริง ๆ ! ท่านสามารถตบหน้าพวกนั้นได้เลย! หลังจากนั้นท่านก็ประกาศต่อหน้าสาธารณชนได้เลยว่าท่านหายจากอาการป่วยแล้ว!”