องค์ชายาหมื่นพิษ นิยาย บท 150

นอกจากนี้ กำยานกลิ่นนี้ปรากฏในเรือสำราญในงานเรือมังกร คนที่แอบเข้ามาในวันนั้นมีเพียงฉู่หยุนหานคนเดียว......

เซียวปี้เฉิงค่อนข้างไม่กล้าคิดต่อไปอีก

เห็นได้ชัดว่าหยุนหลิงกับเขาคิดเห็นเหมือนกัน อดไม่ได้ที่จะนวดขมับอย่างปวดหัว พร้อมพูดขึ้นว่า “เรื่องนี้ทูลฮ่องเต้กับไท่ซ่างหวงให้ทราบก่อนเถอะ หากในครอบครัวของพ่อที่ไม่ได้เรื่องของข้านั้นซ่อนไส้ศึกไว้จริงๆ.....”

ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อย่างมาก

กำยานที่ทำให้จิตใจสงบเพียงอันเดียว สามารถทำให้สืบรู้ถึงแผนชั่วร้ายอย่างน่าหวาดกลัวขนาดนี้ เซียวปี้เฉิงไม่กล้าคิดลังเล รีบตามอู่อานกงเข้าวังไปพบฮ่องเต้ทันที

ภายในตำหนักหยั่งซิน สีหน้าเจาเหรินตี้ตึงเครียดอย่างมาก

อู่อานกงพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “ตอนนี้ตวนอ๋องรับแม่นางหยุนหานมาเป็นเมียน้อยแล้ว หากเหลียนฮูหยินเกี่ยวข้องกับราชวงศ์ทูเจวี๋ยจริงๆ ต้องรีบเตรียมการป้องกัน”

เรื่องกำยานดับวิญญาณ ปรากฏตอนไหนไม่ปรากฏ กลับมาปรากฏให้อู่อานกงรู้หลังจากตวนอ๋องแต่งงานกับฉู่หยุนหานแล้ว เจาเหรินตี้ก็คิดก็ปวดหัวแล้ว

ตอนนี้เขาเสียใจมากที่ตอนนั้นตนเองใจอ่อนเกินไป ทนต่อคำขอร้องของตวนอ๋องไม่ไหว ตกลงให้เขารับฉู่หยุนหานมาเป็นเมียน้อย

เซียวปี้เฉิงพูดขึ้นด้วยเสียงเข้มว่า “ก่อนหน้านี้ในงานเลี้ยงบนเรือ สาวใช้ไป๋ลู่ที่ลอบก่อเรื่องถูกคุมขังอยู่ในศาลต้าหลี่ บางทีเราอาจจะพบเบาะแสบางอย่างจากนาง”

ตอนนี้เขาสงสัยอย่างมาก เมื่อสองปีก่อนที่เขากับเยียนอ๋องพ่ายแพ้ในสนามรบ มีความเป็นไปได้ที่เหลียนฮูหยินมีส่วนเกี่ยวข้อง

ตอนนั้นเขากับฉู่หยุนหานนั้นเรียกได้ว่าเป็นคู่รักกัน ยังอนุญาตให้ฉู่หยุนหานเข้าออกจวนจิ้งอ๋องได้โดยไม่ต้องใช้ป้ายสัญลักษณ์ เป็นไปไม่ได้ที่อีกฝ่ายจะได้ยินความลับทางทหาร

แต่ไม่รู้ว่า.....ฉู่หยุนหานหลอกลวงเขาตั้งแต่แรกหรือเปล่า

คิดไปแบบนี้ เซียวปี้เฉิงค่อยๆกำหมัดแน่น ความอาฆาตพุ่งขึ้นในอกของเขาอย่างควบคุมไม่ได้

ไม่ว่าใคร หากเป็นอันตรายของต้าโจว เขาจะไม่ปล่อยไปง่ายๆ

เขาเป็นท่านอ๋องไม่มีงานทำ อยู่อย่างอุดอู้มาสองปีกว่าแล้ว ในใจอัดอั้นไปด้วยไฟอยากระบายออกมาจะแย่แล้ว

“อำนาจทางทหารของการป้องกันชายแดนอยู่ในมือของสกุลเฟิงมาโดยตลอด ยังไงข้าก็ไม่ไว้วางใจ” เจาเหรินตี้พูดต่ออีกว่า “โชคดีที่ตอนนี้การศึกยังไม่รุนแรง สิ้นปีนี้ ข้าจะเรียกเฟิงหยางกลับเมืองหลวง”

นับตั้งแต่เซียวปี้เฉิงกับเยียนอ๋องพิการทั้งคู่ ขุนนางผู้บัญชาการที่ชายแดนเปลี่ยนเป็นเฟิงหยางหลานชายคนโตของเสนาบดีฝ่ายซ้ายเฟิง

ถึงความสามารถของอีกฝ่ายจะด้อยกว่าเซียวปี้เฉิงไปบ้าง แต่ความสามารถในการซื้อใจผู้คนและสร้างความน่าเชื่อถือให้กับตนเองนั้นเป็นหนึ่ง ชื่อเสียงและอำนาจของสกุลเฟิงเพิ่มพูนขึ้น ซึ่งเป็นสิ่งเจาเหรินตี้ไม่อยากให้เกิดขึ้น

เจาเหรินตี้พูดเสร็จ แล้วก็มองดูเซียวปี้เฉิงด้วยท่าทีแปลกๆ

เซียวปี้เฉิงถูกสายตาจับจ้องมองอย่างแปลกประหลาดจนขนลุก อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นว่า “เสด็จพ่อ ทำไมท่านถึงมองลูกแบบนนี้?”

เจาเหรินตี้ลังเลสักพัก แล้วก็พูดขึ้นอย่างสงสัยว่า “เจ้าสาม....ระหว่างเจ้ากับฉู่หยุนหลิงเป็นเหตุสุดวิสัย ข้ารู้ว่าเจ้าไม่พอใจกับการแต่งงานในครั้งนี้ ตอนนี้ยังโกรธที่ข้ายกนางให้เป็นพระชายาของเจ้าไหม?”