“ไท่ซ่างหวงหายป่วยแล้ว นี่เป็นเรื่องที่ดีมาก ไม่ทราบว่าปี้เฉิงกับอวี้จือตอนนี้เป็นยังไงบ้าง”
เซียวปี้เฉิงพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ขอบพระคุณเสด็จแม่ที่เป็นห่วง สายตาของลูกดีกว่าเมื่อก่อนมาก ถึงแม้จะยังมองไม่เห็นแต่ก็เห็นแสงได้รางๆแล้ว ขาของอวี้จือก็เริ่มรับรู้แล้วขอรับ”
สายตาของไท่ซ่างหวงมองไปยังพวกเขา และไม่เปิดโปงความลับของเซียวปี้เฉิง
เฟิงฮองเฮาก็พยักหน้าอย่างพึงพอใจ “เกรงว่าอีกไม่นานสายตาของเจ้าคงจะหายดี”
ถึงแม้นางจะไม่อยากให้ดวงตาของเซียวปี้เฉิงหายดี แต่ถ้าหายดีจริงๆ นางก็ไม่กลัวหรอก
ตอนนี้ยังมีดวงกุ้ยเฟยคอยปกป้องหยุนหลิง เดี๋ยวรอขาของเยียนอ๋องดีแล้ว ไม่ต้องให้ถึงมือนาง หวงกุ้ยเฟยก็จะทำเหมือนเมื่อก่อนอยู่ดี ใช้วิธีต่างๆวางกับดักลอบทำร้ายเซียวปี้เฉิง
สิ่งที่สำคัญคือลูกในท้องหยุนหลิง ถ้านางคลอดเด็กในท้องออกมา นั่นจะทำให้อันตรายมากขึ้น
“พี่สามพี่สะใภ้ กลางเดือนหกจะมีเทศกาลไหว้บ๊ะจ่างงานเลี้ยงเรือมังกร ตอนเย็นยังมีดอกไม้ไฟให้รับชมที่ริมแม่น้ำบนเรือสำราญ ถึงตอนนั้น พวกเราไปด้วยกันดีหรือไม่?”
องค์หญิงหกพูดขึ้น เห็นหยุนหลิงมองไปที่ตัวเอง ก็ฝืนยิ้มออกไปแข็งๆ
ถึงจะรู้ว่าองค์หญิงหกจะไม่ประสงค์ดี หยุนหลิงก็แอบหวั่นไหวเหมือนกัน
ไม่รอนางตอบ เซียวปี้เฉิงก็ตอบปฏิเสธองค์หญิงหกทันที “ช่วงนี้หยุนหลิงเหนื่อยมาก จึงต้องอยู่จวนดูแลครรภ์ไปก่อน”
เฟิงฮองเฮาพูดด้วยรอยยิ้ม “น้องหกของเจ้ายังรู้สึกผิดกับเรื่องครั้งก่อนอยู่ เจ้าก็ตอบตกลงนางเถอะ”
องค์หญิงหกจึงชวนอีกครั้ง “นั่นสิ เรื่องก่อนหน้านี้ ถึงแม้พี่สามกับพี่สะใภ้จะไม่ว่าอะไรข้า แต่ข้าก็ยังรู้สึกผิดมากอยู่ดี ครั้งนี้ข้าตั้งใจเช่าเรือสำราญที่ดีที่สุดไว้ พี่สะใภ้ก็รับน้ำใจของข้าไว้เถอะนะ”
ฮองเฮาก็พูดต่อว่า “นั่นสิ ปี้เฉิงไม่อยากไปด้วย ยังโกรธเรื่องของหรงเอ๋อครั้งก่อนอยู่อีกเหรอ?”
หยุนหลิงแอบพูดในใจ เฟิงฮองเฮาคะยั้นคะยอให้ไปแบบนี้ จะต้องคิดไม่ซื่อแน่ๆ แต่ดูองค์หญิงหกดูเหมือนจะไม่อยาก เกรงว่าจะโดนหลอกใช้โดยไม่รู้ตัว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายาหมื่นพิษ