หลิวเชียนเชียนคิดไม่ถึงเลยว่าทหารหัวกะทิจะพานางมายังรถม้าที่สะอาดเป็นระเบียบ ตอนนี้นางยิ่งไม่เข้าใจไปกันใหญ่ นี่จะพานางไปที่ไหนกันแน่? รถม้าเคลื่อนที่ไปรวดเร็ว หลิวเชียนเชียนมองออกไปจากหน้าต่างของรถม้า
รถม้าคันนี้กำลังมุ่งหน้าไปเมืองหลวง! แล้วมันก็จอดลงหน้าตำหนักหนึ่ง
หลิวเชียนเชียนยื่นหน้าออกไปแล้วเห็นข้อความบนแผ่นป้ายประตู
“ตำหนักชีหลิน? นี่มันสถานที่ที่องค์ชายสิบสี่ใช้ชีวิตอย่างปรนเปรอที่เขาลือกันสินะ?”
ยังไม่ทันที่นางจะคิดอะไรต่อก็ถูกทหารหัวกะทิพาลงจากรถม้า และเข้าไปในตำหนักชีหลินแล้ว ทันทีที่ได้เข้าไปหลังสวนดอกไม้แล้ว ก็ได้พบกับหญิงสาวงดงามมากมาย มีหญิงสาวที่มีความงดงามแตกต่างกันไปกำลังรวมตัวกันที่สวนดอกไม้เพื่อพูดคุยกัน มันมีชีวิตชีวาและงดงามเหลือเกิน หลิวเชียนเชียนรู้สึกตะลึงอย่างมาก
โอ้! หญิงงามมากมายเพียงนี้เชียวรึ! ลือกันว่าองค์ชายสิบสี่เป็นคนเจ้าชู้มากที่สุด พอมาเห็นเช่นนี้แล้วก็เป็นเช่นนั้นจริงๆด้วย มีหญิงสาวอยู่ในวังมากมายถึงเพียงนี้ เพื่อปรนนิบัติเขาคนเดียว
จุ๊จุ๊จุ๊ ที่ว่าเขาเป็นคนตัณหากลับที่เจ้าชู้เอ้อระเหยลอยชายยังเบาไป! หญิงสาวพวกนี้ไม่ใช่ใครที่ไหน พวกนางคอไส้ศึกอาณาจักรจ้าวที่ปลอมตัวเป็นหญิงโคมเขียวในหออี๋หง ที่ถูกจับกุมตัวเมื่อไม่กี่วันก่อน
หลิวเชียนเชียนถูกขังไว้ในห้องด้านข้างห้องโถงใหญ่ นางเริ่มคาดเดาว่าองค์ชายสิบสี่ที่เย่อหยิ่งฟุ่มเฟือยลามกจะเสียแรงจับนางมาทำไม? หรือว่า......มีเพียงอย่างเดียว
ลือกันว่าองค์ชายสิบสี่กดขี่ผู้ชายและขืนใจผู้หญิง พอเห็นว่านางยังสาวแถมยังงดงามน่ารักมีเสน่ห์และอ่อนโยนใจกว้าง ก็เลยอยากทำการขืนใจนางรึ! เมื่อคิดดังนั้นแล้วหลิวเชียนเชียนก็รีบใช้มือกุมเสื้อผ้าแน่น เพื่อปกป้องร่างกายของนางอย่างที่สุด
“เจ้าองค์ชายชั่วผู้สูงส่งนี่! ก็แค่ด่าเจ้าลับหลังไม่กี่คำเองไม่ใช่รึไง! ฮือๆ...... ข้าหลิวเชียนเชียนต่อให้ต้องตายก็ไม่ยอมถูกเจ้าทำแบบนั้นแน่ ฮือๆ ข้ายังไม่ได้แต่งงานเลยนะ ยังเป็นหญิงสาวบริสุทธิ์ ฮือๆพ่อ ช่วยด้วย!”
ทันใดนั้น ประตูห้องได้ถูกผลักออก ฉินเหยียนได้ปรากฏเบื้องหน้าของนางอย่างสบายใจ
หลิวเชียนเชียนมองฉินเหยียนอย่างไม่เชื่อสายตาตนเอง แล้วพูดอย่างดูถูกว่า “อ้าว เจ้า ทำไมเจ้าถึงโดนจับมาด้วยล่ะ?”
พอมาคิดๆดูแล้ว คนๆนี้คงไม่ได้ถูกจับมา เพราะโดนร่างแหคำพูดของนางวันนั้นหรอกนะ เมื่อคิดดังนั้นจึงถามขึ้นด้วยความรู้สึกผิดว่า “เจ้า เจ้าคงไม่ได้ถูกจับมาเพราะวันนั้นข้าพูดดูหมิ่นเจ้าองค์ชายสิบสี่ชั่วคนนั้นหรอกใช่รึไม่?”
ยังไม่ทันที่ฉินเหยียนจะตอบกลับ หลิวเชียนเชียนก็พูดอย่างไม่พอใจว่า
“เจ้าองค์ชายสิบสี่ช่างเย่อหยิ่งเสียจริง ทั้งที่เป็นคนเจ้าชู้แท้ๆ เจ้าดูหญิงงามที่มีอยู่เต็มไปหมดนี่สิ เขากล้าทำแต่ไม่กล้าให้พวกเราว่า ใจแคบจริงๆ!”
เมื่อได้ยินดังนั้นแล้วมุมปากของฉินเหยียนก็กระตุกขึ้น แล้วพูดช้าๆว่า “องค์ชายสิบสี่ที่เจ้ากล่าวว่าเป็นคนเจ้าชู้ เย่อหยิ่งฟุ่มเฟือยลามก แถมยังใจแคบคนนั้น ก็คือข้า!”
หลิวเชียนเชียนกะพริบตาแล้วหลุดหัวเราะออกมา “หยุดล้อเล่นได้แล้วน่า เจ้าจะเป็นองค์ชายสิบสี่ได้อย่างไร!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...
ขอบคุณที่ลงเพิ่มครับ เรื่องนี้สนุกครับ...
ขอบคุณที่มาต่อให้ได้อ่านนะครับขอบุคุณมากๆสนุกดี...
จาก 438 เริ่มขยับแล้วววว 😁😁😁...