องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1041

คนของจางจื้อสยงเองที่ประกาศไปทั่วว่าชาวอาณาจักรฉินโหดร้าย

พวกเขาเองที่โกรธจัด ต่างคนต่างรีบหยิบจอบเสียมเพื่อปกป้องผืนดินของพวกเขาเอาไว้

แต่ใครจะไปคิดว่าเรื่องราวทั้งหมดไม่ได้เป็นอย่างที่จางจื้อสยงพูด

ชาวเมืองเสิ่นยังไม่ได้ตกระกำลำบากอะไรเลย แต่พวกเขากลับสนับสนุนอาณาจักรฉิน เช่นนี้ก็เพียงพอที่จะมองออกแล้วว่าใครเป็นตัวปัญหา

“ชาวเมืองทุกคนอย่าถูกตระกูลที่มีอิทธิพลเหล่านี้หลอกอีกต่อไปเลย พวกเราต้องกล้าที่จะยืนหยัด ลุกขึ้นมาเพื่อต่อต้าน อย่าได้ถูกคนจากตระกูลเหล่านี้กดขี่อีกเลย!”

จางฝูตะโกนเสียงดัง

“ทุกคนมากับข้า ทำลายตระกูลเหล่านี้เสีย และมาร่วมมือกับสร้างบ้านใหม่กันเถิด!”

เขายกแขนขึ้นและตะโกนเสียงดัง ชาวเมืองโดยรอบต่างตอบสนองและยกเครื่องมือขึ้นมาทันที

ท่าทีของจางจื้อสยงเปลี่ยนไป พวกเขาไม่คิดว่าสถานการณ์จะกลับตาลปัตรเช่นนี้

“หยุดพวกมัน!”

พวกเขาร้องออกมาอย่างฮึกเหิม

อย่างไรก็ตามคนที่จางจื้อสยงพามา จะรับมือกับประชาชนที่โกรธแค้นเป็นทุนเดิมอยู่แล้วได้อย่างไรกัน

“นายท่าน แย่แล้ว วุ่นวายกันไปหมดแล้ว รีบหนีไปเถิด!”

เมื่อเห็นว่าสถานการณ์เริ่มควบคุมยาก ชายที่ยืนอยู่ข้างๆ จางจื้อสยงพลันมีสีหน้าตกใจจนหน้าขาวซีด เขารีบเตือนเสียงดัง

“หุบปาก!”

จางจื้อสยงตะคอกกลับและจ้องอีกฝ่ายตาเขม็ง

“ข้าเป็นถึงผู้นำตระกูลจาง จะหนีออกจากสนามรบได้อย่างไร หากข้าหนี ในอนาคตข้าจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?”

ผู้จัดการรีบตอบกลับ

“นายท่าน ตอนนี้มิใช่เวลามาพูดเช่นนี้นะขอรับ พวกเจ้า มานี่ รีบพานายท่านหนีออกไปเร็ว!”

ผู้จัดการเป็นคนฉลาด แค่มองเขาก็รู้แล้วว่าสถานการณืเริ่มบานปลย หากจางจื้อสยงยังอยู่ที่นี่ต่อ แม้ว่าจะไม่ตายก็กลัวว่าคงโมโหจนหน้ามืด

“พวกเจ้าคิดกบฏหรือ?”

จางจื้อสยงชี้ไปที่ทุกคนและตะโกนออกมา

“ใครกล้าบุ่มบ่ามทำอย่างอื่น กลับไปข้าจะคิดบัญชีกับพวกเจ้า!”

เห็นได้ชัดว่าคำประกาศกร้าวของจางจื้อสยงไม่ได้ผล

ทุกคนต่างจับจางจื้อสยงไว้ อยากวิ่งหนีเอาชีวิตรอด

ทุกคนในกองทัพอาณาจักรฉินเห็นว่าอีกฝ่ายกำลังคิดหลบหนี

ทันใดนั้นก็มีคนพูดขึ้นมาว่า

“ท่านอ๋อง แย่แล้ว จางจื้อสยงคิดหนีพ่ะย่ะค่ะ!”

“วิ่งหนีเร็วจริงเชียว!”

ฉินอวี่มีสีหน้ารังเกียจ แต่ปัญหาก็คือตอนนี้เขาไม่มีวิธีออกคำสั่งให้ไล่ตามอีกฝ่ายไปได้