องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1103

จางฝูยิ้มแล้วพยักหน้า

“พ่ะย่ะค่ะ ต้องขอบคุณประชาชนชาวถูเหอ มิฉะนั้นกระหม่อมไม่มีทางสร้างที่นี่ขึ้นมาได้พ่ะย่ะค่ะ”

ฉินเหยียนเงียบ การที่เมืองนี้มีความสามัคคีเช่นนี้ หากประชาชนในเมืองนี้ยังต้องยากจนและไร้กำลัง แสดงว่าสวรรค์ไม่เห็นค่าแล้ว

เขามองไปที่จางฝูด้วยสายตาชมเชย

“ข้าเลือกเจ้าถือว่าเลือกถูกยิ่งนัก เจ้าประสบความสำเร็จแล้วที่ทำให้ประชาชนเมืองถูเหอมีใจเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันได้”

“ท่านอ๋องชมกระหม่อมเกินไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ หากไม่มีการสนับสนุนของท่านอ๋อง ปล่อยให้ชาวเมืองถูเหอถอดใจ ไม่ว่ากระหม่อมจะพยายามแค่ไหน ก็คงทำให้เป็นเช่นนี้ไม่ได้พ่ะย่ะค่ะ” จางฝูโบกมือปฏิเสธ

ฉินเหยียนส่ายหัวแล้วพูดอย่างจริงจัง

“ไม่ต้องถ่อมตัวต่อหน้าข้าหรอก เจ้าเป็นคนสร้างเมืองถูเหอในรูปแบบใหม่ออกมา!”

หน้าจางฝูแดงเมื่อเขาได้รับคำชม

ฉินเหยียนหัวเราะเบาๆ มองดูประชาชนในเมืองถูเหอที่เต็มไปด้วยความคึกคักและพูดออกมาว่า

“จางฝู หากข้าผลักดันเจ้าอีกล่ะ เจ้าคิดว่าอย่างไร?”

จางฝูอึ้งเมื่อได้ยินดังนั้น

ฉินเหยียนหันกลับมามองและพูดด้วยรอยยิ้ม

“ปีหน้าข้าวางแผนที่จะสร้างทางรถไฟ โดยเริ่มจากอาณาจักรฉิน ผ่านไปยังอาณาจักรต่างๆ และมาจบลงที่เมืองถูเหอ?”

เมื่อได้ยินดังนั้น จางฝูเบิกตากว้างแสดงท่าทีตกใจทันที

เขาโชคดีเคยนั่งรถไฟของอาณาจักรฉินมาก่อน รถไฟเหมือนยักษ์เหล็กขนาดใหญ่ที่สามารถบรรทุกคนหลายพันคนให้ทางเดินได้หลายพันลี้ต่อวันได้

หากมีทางรถไฟ และชาวเมืองถูเหอสามารถทำได้ขึ้นมาจริงๆ เช่นนั้นสามารถติดต่อทุกส่วนในจิ่วโจวได้

อีกอย่างที่นี่ไม่ใช่สถานที่แร้นแค้นอีกต่อไป

“ท่านอ๋อง กระหม่อมขอพูดแทนในนามประชาชนในเมืองถูเหอหลายแสนคน แทนชาวเมืองในเยี่ยนเป่ยอีกหลายล้านคน ขอบพระทัยท่านอ๋องอย่างสูงพ่ะย่ะค่ะ”

จางฝูคุกเข่าลงและคำนับ จากนั้นลุกขึ้นยืนด้วยน้ำตาแห่งความขอบคุณ

ตาของเขาแดงก่ำและพูดด้วยนำเสียงสะอึกสะอื้น

“หากไม่ใช่เพราะท่านอ๋อง ประชาชนที่นี่คงถูกกดขี่และอดอยากไปอีกนานพ่ะย่ะค่ะ!”

“ฮ่าๆ ไม่ต้องเกรงใจ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลย!”

ฉินเหยียนยิ้มเบาๆ “แต่เจ้าอย่าลืมทางการ รอให้ในคลังมีเงินมากกว่านี้เสียก่อน หลังจากนั้นเจ้าต้องสนับสนุนข้าด้วยการสร้างอุตสาหกรรมเหล็กขนาดใหญ่”

“จิ่วโจวยังรอเจ้าช่วยจัดหาเหล็ก และกองทมทัพเรือของข้าในอนาคตก็เจ้าอยู่เช่นกัน”

จางฝูหายใจเข้าลึกๆ แล้วพูดอย่างหนักแน่นว่า

“ท่านอ๋องได้โปรดวางใจพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมได้ติดต่อเหมืองและช่างฝีมือเอาไว้แล้ว เพื่อปรับปรุงเทคโนโลยีการผลิตเหล็กของพวกเรา”

ฉินเหยียนพยักหน้าแล้วยิ้ม

“ดีมาก”

จากนั้นเขาก็เปลี่ยนน้ำเสียงแล้วพูดว่า

“นอกจากนี้ ทั้งเจ็ดอำเภอในถูเหอ ในอีกไม่กี่วันข้างหน้าควรจะยอมจำนนได้เสียที ทั้งเจ็ดอำเภอนี้ เจ้าต้องประสานงานด้วย”

เมื่อได้ยินดังนั้น จางฝูพยักหน้าเห็นด้วยทันที และบอกว่าเขาจะรีบจัดเตรียมให้เร็วที่สุด

ตอนที่ 1103 สวรรค์ไม่เห็นค่า 1

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์