องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1121

เมื่อออกมาแล้วก็ตกใจกับภาพที่องค์ชายใหญ่เลือดอาบเต็มใบหน้า

“พี่ใหญ่ นี่เจ้า......หรือว่ามีศัตรูบุกเข้ามางั้นรึ?”

องค์ชายสามสีหน้าประหลาดใจ เขาคิดว่าเลือดบนร่างขององค์ชายใหญ่จะเป็นเลือดของศัตรูที่ถูกสังหาร จนกระทั่งเขาเห็นว่าคนของอีกฝ่ายกำลังฟันหัวหน้าขบวนทัพของเขา

“พี่ใหญ่ เจ้า! เจ้าคิดจะทำอะไรกัน เสียสติไปแล้วรึไง?”

ต่อให้องค์ชายสามจะรู้สึกตัวช้า แต่ก็เข้าใจแล้วว่าพี่ใหญ่ของเขากำลังก่อกบฏ

“หึหึ......น้องสาม ต้องโทษที่เจ้ามาขวางทางของข้า ดังนั้นวันนี้ เจ้าต้องตาย!”

องค์ชายใหญ่สีหน้าโหดเหี้ยมแล้วพูดอย่างเย็นชา

องค์ชายสามงุนงงไปหมด เขาตะโกนว่า “นี่เจ้าเสียสติไปแล้วจริงๆรึไง?”

บัดนี้เขาเองก็ไม่คิดจะเรียกอีกฝ่ายว่าพี่ใหญ่แล้ว เขาด่าทอขึ้นมาทันทีว่า

“เจ้าคิดบ้าอะไรของเจ้า!? ต่อให้เราจะไม่ถูกกันแค่ไหน แต่เราก็ยังเป็นพี่น้องกันนะ!”

องค์ชายใหญ่หลุดหัวเราะ “พี่น้องรึ? หึ เจ้าคู่ควรงั้นรึ? อย่าคิดว่าข้าไม่รู้ระว่าท่านพ่อคิดจะให้เจ้าสืบทอดตำแหน่ง หึ ข้าว่าท่านพ่อยิ่งแก่ชราก็ยิ่งเลอะเลือน ลืมแม้กระทั่งระเบียบของทุ่งหญ้าแล้ว!”

“เจ้าพูดบ้าอะไรของเจ้า? ท่านพ่อคิดจะสืบทอดตำแหน่งให้เจ้าแท้ๆ เพียงแต่ชนเผ่าของเราจะยุบแล้ว ส่วนเจ้าก็เป็นผู้นำตระกูลอ้ายซินเจวี๋ยหลัวของเรา!” องค์ชายสามตะโกนอย่างเดือดดาล

เมื่อองค์ชายใหญ่ได้ยินแล้วก็ยิ่งโกรธเกรี้ยว เขาตะโกนว่า

“หุบปาก จนถึงตอนนี้เจ้ายังคิดจะหลอกข้างั้นรึ เจ้าคิดว่าข้าเป็นเด็กสามขวบรึไง? น้องสาม พูดมากไปก็เสียเปล่า วันนี้พี่จะส่งเจ้าไปตายเอง!” ว่าแล้วเขาก็ถือดาบพุ่งไปทางองค์ชายสาม

องค์ชายสามรีบหลบแล้วพูดว่า “พี่ใหญ่ หยุดบ้าได้แล้ว หรือว่าเจ้าคิดจะสังหารพี่น้องงั้นรึ?”

องค์ชายใหญ่ไม่อยากจะพูดมาก เขาชูดาบแล้วฟันไปทางอีกฝ่ายอีกครั้ง ครั้งนี้องค์ชายสามหลบไม่ทัน เขาถูกดาบขององค์ชายใหญ่ฟันจนได้รับบาดเจ็บที่แขนด้านขวา

เลือดไหลมากมาย เจ็บปวดไปหมด

“อ๊าก”

องค์ชายสามร้องอย่างอนาถ เขารีบจับแขนขวาทันที

“สารเลว เจ้าทำเช่นนี้จะต้องกรรมตามสนองแน่!” เขาตะโกนอย่างเดือดดาล

“กรรมตามสนองรึ? หึ! เจ้าตายแล้วใครจะรู้เรื่องพวกนี้เล่า?”

องค์ชายใหญ่ยิ้มอย่างเหยียดหยาม จากนั้นก็รีบฟันอีกครั้ง